Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Μη άρχε αλαζών




Δείγμα αλαζονείας είναι ένας αποτυχημένος υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος να προειδοποιεί ένα βουλευτή – που τον επέλεξε ο λαός για τρεις συνεχόμενες θητείες – ότι «είμαστε όλοι συνεχώς κάτω από την κρίση του λαού». Όταν μάλιστα αυτός ο κύριος – που θέλει να αγιάσει – παραβιάζει μία νομοθεσία που αφορά το ανθρώπινο δικαίωμα σε καθαρό αέρα, γιατί επιτρέπει και προωθεί το κάπνισμα σε δημόσιο κλειστό χώρο εστίασης (και αναψυχής), τότε η αλαζονεία γίνεται εγκληματική.

Την ευθύνη βεβαίως έχουν οι αρχές (εάν υπάρχουν «αρχές» σ’ αυτή τη χώρα). Μπορούν να διασφαλίσουν το σεβασμό στη νομοθεσία για καθαρό αέρα σε κλειστούς δημόσιους χώρους; Μπορούν να αντιμετωπίσουν τα συμφέροντα των κυκλωμάτων της νύκτας; Μπορούν να προστατεύσουν την υγεία των ανθρώπων από την εγκληματική αδιαφορία κερδοσκόπων ή ασυνείδητων καπνιστών (όταν η προσωπική απόλαυση υπερτερεί της κοινωνικής αλληλεγγύης και της νομιμότητας);

Αμφιβάλλω. Όταν οι πληροφορίες μαρτυρούν βουλευτές και υπουργούς να παραβιάζουν το νόμο πως είναι δυνατόν να ευελπιστούμε σε εφαρμογή της νομοθεσίας. Άλλωστε πάντα υπάρχει το παράδειγμα που ακολουθούμε σ’ αυτά τα θέματα: το Αθηναϊκό κράτος, της αλαζονείας, του ατομικισμού και του βολέματος. Το Αθηναϊκό κράτος της παρακμής. Εκεί οδηγούμαστε, ας το παραδεχθούμε.

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Διαίρει και βασίλευε


Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στο προεκλογικό τοπίο. Σημειώνουμε την κινητικότητα που αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες από τα δύο μεγάλα κόμματα, που έχει σαφή στόχο να διεμβολίσει το χώρο του λεγόμενου κέντρου.

Η φημολογία για την αναζήτηση υποψηφίου της αριστεράς πέραν του νυν προέδρου της Δημοκρατίας και οι εξαγγελίες του υποψηφίου της δεξιάς (π.χ. απόσυρση των γενναιόδωρων προτάσεων Χριστόφια), δεν πρέπει να δημιουργούν παρεμβολές στην προσπάθεια των κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου και της οικολογίας, για κοινή παρουσία στις προσεχείς προεδρικές εκλογές.

Η ίδια η κοινωνία αναζητά ενδείξεις για να εμπιστευτεί την προσπάθεια των τεσσάρων κομμάτων. Δυστυχώς, πρόσφατες δηλώσεις, πολιτικών αρχηγών ή εκπροσώπων των κομμάτων, καθώς και διάφορες πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, θολώνουν το τοπίο και δημιουργούν εύλογες επιφυλάξεις.

Όλα τα πιο πάνω αφορούν την περίπτωση ανταπόκρισης αρχηγών ή κομμάτων της συνεργασίας σε πιθανή πρόσκληση από ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα. Είναι άλλωστε εντελώς φυσικό, τα δύο μεγάλα κόμματα να επιδιώξουν να εφαρμόσουν την πολιτική «διαίρει και βασίλευε», για να διασπάσουν τη συνεργασία μας και να τη διαβάλουν ενώπιον της κοινωνίας. 

Ζητήσαμε από τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ και ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ. Για να αρθεί κάθε επιφύλαξη και να διαλύσουμε κάθε αμφιβολία έχουμε προτείνει όπως η οποιαδήποτε πρόσκληση για συνάντηση από οποιοδήποτε κόμμα, ηγέτη ή υποψήφιο, προς οποιοδήποτε κόμμα ή πολιτικό αρχηγό της συνεργασίας αντιμετωπίζεται συγκροτημένα και μαζί από τα τέσσερα κόμματα. Όποιος θέλει να συναντήσει ένα από εμάς, να ξέρει ότι θα πρέπει να συναντήσει κοινή αντιπροσωπεία των τεσσάρων κομμάτων.

Εάν επιζητούμε την πιο ασφαλή μέθοδο για να τερματιστεί η διαβολή και η διαβρωτική φημολογία, οφείλουμε να συμπεριφερθούμε αμέσως ως ένα κοινό σώμα με ενότητα και συντονισμό.

Καλούμε τα τρία κόμματα να συντονίσουν τη δράση τους και την πολιτική τους παρουσία. Για μας είναι αδιανόητο να συζητούμε με σοβαρότητα, συνέπεια και ειλικρίνεια το κοινό πρόγραμμα και να αναζητούμε κοινό υποψήφιο, και ταυτόχρονα να υπάρχει ανοικτή διαδικασία συζήτησης οποιουδήποτε κόμματος από τα τέσσερα με οποιοδήποτε κόμμα από τα δύο μεγάλα. Στη δική μας αντίληψη δεν επιτρέπονται μεμονωμένες κινήσεις και διχαστικοί ελιγμοί. Δεν πρέπει να υπάρχουν μεταξύ των τεσσάρων κομμάτων ξεχωριστές ατζέντες.

Μέχρι σήμερα δεν έχουμε οποιαδήποτε αντίδραση από τα τρία κόμματα του ενδιάμεσου χώρου στην πρόταση μας για κοινή αντιμετώπιση των πιθανών προτάσεων από τα δύο μεγάλα κόμματα. Θα αναμένουμε μέχρι την επόμενη Παρασκευή, οπόταν και έχει προγραμματιστεί η συνάντηση των εκπροσώπων των τεσσάρων κομμάτων και αναλόγως θα τοποθετηθούμε.

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Πυρηνική Ενέργεια – Όχι ευχαριστώ


Το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία δημιούργησε παγκόσμια κατακραυγή κατά των πυρηνικών προγραμμάτων πολλών χωρών. Μία από αυτές τις χώρες είναι η Τουρκία η οποία προγραμματίζει την ανέγερση πυρηνικού εργοστασίου στην περιοχή Άκκιουγιου απέναντι από τις ακτές της Κύπρου.

Η ραδιενέργεια από ένα πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, σε περίπτωση διαρροής θα καταστρέψει τη ζωή των ανθρώπων αλλά και κάθε ζωντανού πλάσματος στην περιοχή. Η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί ένα γιγαντιαίο και αλληλεξαρτώμενο οικοσύστημα. Μια πιθανή απώλεια ραδιενέργειας πλήττει άμεσα εκτάσεις πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων. Το ατύχημα στο Τσερνομπίλ ακόμα βασανίζει τους ανθρώπους και το περιβάλλον σε όλες τις χώρες γύρω από τον Εύξεινο Πόντο. Οι χιλιάδες των ανθρώπων που έχουν πεθάνει και των τόσων άλλων που ακόμη γεννιούνται με διάφορες ασθένειες λόγω της ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο να επαναληφθεί ξανά το ίδιο λάθος. Ο πυρηνικός κίνδυνος που αντιμετωπίζει σήμερα η Ιαπωνία μπορεί να επαναληφθεί σε πολλές περιοχές του κόσμου και ειδικά στο Άκουγιου, που βρίσκεται πολύ κοντά σε επικίνδυνο σεισμικό ρήγμα.

Τα πυρηνικά απόβλητα αποτελούν από μόνα τους πυρηνική απειλή που θα διαρκέσει για αιώνες. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι υπάρχει ασφαλής φύλαξη των, αφού ο κίνδυνος των διαρροών θα είναι πάντοτε παρών. Το κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων είναι πολύ μεγάλο και αυτό διαψεύδει τις θεωρίες ότι τα πυρηνικά αποτελούν φτηνή πηγή ενέργειας. Είναι γιατί δεν υπολογίζουν το κόστος αυτό, ούτε το κόστος των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ποια αλήθεια περιοχή θα θέλει να φιλοξενήσει για μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια πυρηνικά απόβλητα θαμμένα στο έδαφός της;

Έχουμε επίγνωση του ψηλού κόστους των κλασσικών πηγών ενέργειας. Το πετρέλαιο λιγοστεύει και η τιμή του θα πηγαίνει συνεχώς στα ύψη. Το κάρβουνο, ο άνθρακας  και άλλες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούμε σήμερα,  βοηθούν στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Οι  κλιματικές αλλαγές που βιώνουμε κάθε μέρα, είναι αποτέλεσμα της άναρχης χρήσης των πιο πάνω πηγών ενέργειας. Η ανθρωπότητα δεν έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας από τους ανθρώπους σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας που είναι άφθονη και αβλαβής, μαζί με την χρήση άλλων εναλλακτικών πηγών ενέργειας είναι η μόνη σίγουρη και ασφαλής μέθοδος κάλυψης των ενεργειακών αναγκών.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι για μας η απάντηση.

Εμείς του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, θα αγωνιστούμε για ένα καθαρό περιβάλλον με καθαρές πηγές ενέργειας.  Θα αγωνιστούμε ενάντια στην κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Άκκιουγιου, απέναντι από την Κύπρο. Αναγνωρίζουμε το κοινό πεπρωμένο που ενώνει το περιβάλλον μας και καλούμε όλους τους αντιπυρηνικούς ακτιβιστές από Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία σε κοινό αγώνα ενάντια στο οικολογικό αυτό έγκλημα που προσπαθεί να επιβάλει η τουρκική κυβέρνηση.

Γιατί κύριε Εισαγγελέα;


Επιτέλους συμφωνήσαμε κύριε Εισαγγελέα: Οι Βουλευτές δεν έχουν ασυλία όταν παραβιάζουν το όριο ταχύτητας (και άλλες παρόμοιες παρανομίες) και οι αστυνομικοί μπορούν (και πρέπει) να τους καταγγέλλουν. Όπως έκαναν (ή πρέπει να κάνουν) για κάθε «κοινό θνητό».

Χαίρομαι που συμφώνησε μαζί μου ο Γενικός Εισαγγελέας ότι δεν υπάρχει ασυλία έξω από τη Βουλή και ότι για όσες παρανομίες διαπράττουν οι Βουλευτές εκτός Βουλής υπάρχουν διαδικασίες για να τιμωρηθούν, τώρα ή στο μέλλον. Όμως έχω μια απορία την οποία θέτω δημόσια ενώπιον του Γενικού Εισαγγελέα: Όταν οι αστυνομικοί ή οι άλλοι αρμόδιοι, καταγγέλλουν εξωδίκως ένα Βουλευτή και αυτός αρνείται να πληρώσει το πρόστιμο γιατί να μην μπορεί να προχωρά η εκδίκαση της υπόθεσης ενώπιον του δικαστηρίου; Τι γίνεται εάν ο άνθρωπος θέλει να δικαστεί γιατί πιστεύει ότι αδικήθηκε από το «όργανο»; Τι γίνεται εάν οι εξώδικες καταδίκες είναι τόσες πολλές που ξεπερνούν τις χιλιάδες ευρώ; Τι γίνεται αν ο κ. Βουλευτής συλλαμβάνεται συνεχώς να τρέχει με 150 χλμ στον δρόμο; Σύμφωνα με τις οδηγίες σας, αυτός ο θανάσιμος κίνδυνος με βουλευτική ασυλία, δεν θα διωχθεί όσο καιρό είναι βουλευτής. Κι αν περάσουν πέντε ή δεκαπέντε χρόνια; Θα πρέπει να συνεχίσει να παριστάνει τον Σιούμαχερ, μέσα στους δρόμους;

Γιατί κύριε Εισαγγελέα;

Εγώ λέω ότι το Σύνταγμα δεν χρειάζεται αλλαγές. Απλά χρειάζεται αυστηρή και τολμηρή εφαρμογή. Χρειάζεται ένα Γενικό Εισαγγελέα που θα στείλει στο δικαστήριο ένα τέτοιο Βουλευτή – κατά συρροήν παράνομο και δυνητικά θανατηφόρο – αλλά και μια Βουλή που θα επιβάλει τις δικές της ποινές σε Βουλευτή που προσβάλλει το Βουλευτικό αξίωμα και διασύρει την πολιτεία με τη συμπεριφορά του.

Αυτό χρειαζόμαστε, κύριε Γενικέ.

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Ενοικιάζονται αγιογραφίες



(άγνωστη πτυχή της υπόθεσης Αγίου Ευφημιανού)

Τις τελευταίες μέρες γιορτάσαμε την επιστροφή  των αγιογραφιών της εκκλησίας του Αγίου Ευφημιανού, που βρίσκεται στην κατεχόμενη Λύση, πίσω στην πατρίδα τους, την μαρτυρική Κύπρο.

Οργανώθηκαν τελετές και δημοσιογραφικές διασκέψεις. Δίκαια ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Β’, πιστώθηκε της μεγάλης αυτής επιτυχίας και έτυχε των ανάλογων επαίνων.

Σε αυτή την μεγάλη επιτυχία – δηλαδή τον επαναπατρισμό των αγιογραφιών του Αγίου Ευφημιανού – συνέβαλαν πολλοί. Λίγο πολύ όλοι αναφέρθηκαν δημοσίως και έτυχαν ανάλογων επαίνων. Εκτός ενός. Της Βουλής των Αντιπροσώπων. Εγώ διατείνομαι βάσιμα ότι εάν η Βουλή – με δική μου εισήγηση – δεν επενέβαινε την κατάλληλη στιγμή, οι αγιογραφίες θα ήταν ακόμα στο Χιούστον να τις χαίρονται οι επισκέπτες του Ιδρύματος Μενίλ. Εξηγούμαι:

Ήταν το 2005 όταν ετέθηκε υπόψη μου αυτή η υπόθεση (που ήταν μέχρι τότε άγνωστη) όπως επίσης και οι πληροφορίες για σχεδιαζόμενη ανανέωση του λεγόμενου συμβολαίου ενοικίασης. Διότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το ίδρυμα Μενίλ αγόρασε τις αγιογραφίες από Τούρκο αρχαιοκάπηλο αφού εξασφάλισε δέσμευση της Εκκλησίας της Κύπρου (ποτέ δεν διευκρίνισε από ποιον) ότι θα τις κατέχει και θα τις εκθέτει για δεκαετίες. Η αρχική συμφωνία (που έγινε το 1985) προνοούσε διάρκεια «ενοικίασης» μέχρι το 2001. Με αδιαφανείς διαδικασίες   (που βάζουν νερό από όλες τις πλευρές) το συμβόλαιο ανανεώθηκε μέχρι  το 2012. Πρόθεση των υπευθύνων του ιδρύματος Μενίλ φαίνεται να ήταν – κατά κάποιες πολύ έγκυρες πληροφορίες – η ανανέωση του συμβολαίου ενοικίασης για άλλα 10 χρόνια και μετά… Ενέργειες για ανανέωση ξεκίνησαν από το 2005. Ευτυχώς , η καταλυτική παρέμβαση και η συζήτηση του θέματος σε τέσσερις συνεδριάσεις της ειδικής ad-hoc επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας απέτρεψαν την ανανέωση της ενοικίασης. Παράλληλα ήταν μετά από  την συγκεκριμένη παρέμβαση της Βουλής που το Τμήμα Αρχαιοτήτων εδέησε (μετά από 10 χρόνια απραξία) να ταξιδεύσει ως το Χιούστον του Τέξας και να επιθεωρήσει τις αγιογραφίες (όπως προνοούσε η συμφωνία).

Θέλω, τελειώνοντας, να εξάρω το ρόλο που έπαιξε σε αυτή την υπόθεση, ο τότε τοποτηρητής και σήμερα αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Β. Εάν δεν ήταν ίσως τόσο αποφασιστικός, οι τοιχογραφίες θα ήταν ακόμα «ενοικιαζόμενες».