Επιβιώσαμε

Καθώς μελετώ τα αποτελέσματα των πρασίνων κομμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πιάνει μια μελαγχολία. Δεν είναι το γεγονός ότι γενικώς (με εξαίρεση ελάχιστες χώρες όπως η Γερμανία, το Βέλγιο και η Γαλλία) τα πράσινα κόμματα δεν καταφέρνουν να προσελκύσουν τις μάζες.

Ήταν βέβαιο από την αρχή της Πολιτικής Οικολογίας - πριν από 30 χρόνια σχεδόν - ότι δεν θα γινόταν ποτέ πλειοψηφικό ρεύμα. Όμως τα κατάφερε να επιβιώσει. Κρατήθηκε ως ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτικό κίνημα και σήμερα είναι σε πλανητικό επίπεδο πιο ισχυρή από την κομμουνιστική ιδεολογία που μετρά ένα αιώνα (και πλέον) παγκόσμιας ιστορίας.

Μάλιστα θα έλεγε κανείς ότι χάρις στη νίκη των Γάλλων Πρασίνων, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι γιορτάζουν μια μεγάλη εκλογική νίκη στις Ευρωεκλογές. Άρα, τα νέα των Ευρωπαίων Πρασίνων είναι ευχάριστα.

Μελαγχολώ γιατί διαπιστώνω ότι η εκλογική επίδοση των Κυπρίων οικολόγων είναι κάτω από τις επιδόσεις των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών. Όντως, η Οικολογία στην Κύπρο παραμένει στα πλαίσια του απολιτικού περιβαλλοντισμού; Άραγε οι Κύπριοι - λόγω και της ενασχόλησης των πολιτικών και δημοσιογράφων με το Κυπριακό - να θεωρούν τα οικολογικά ζητήματα ως μη πολιτικά ζητήματα; Άλλωστε το είπε πρόσφατα και ο Πρόεδρος: «το περιβάλλον αφορά όλους μας και είναι ευθύνη όλων να το προστατεύσουμε». Άρα αφού όλοι, ανεξαρτήτως από ιδεολογία έχουμε την ίδια ευθύνη και αρμοδιότητα σε σχέση με το περιβάλλον - όπως περίπου με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες - άρα γιατί να πρέπει ο πολίτης να επιλέξει πολιτική πρόταση με βάση οικολογικά ή περιβαλλοντικά κριτήρια;

Τούτων - και άλλων - έχοντας υπόψη μπορεί κανείς να θεωρήσει ως επιτυχία το γεγονός ότι 4602 άνθρωποι, χωρίς το δέλεαρ της επιτυχίας ψήφισαν στις Ευρωεκλογές το ψηφοδέλτιο των Οικολόγων. Τους ευχαριστώ προσωπικά και τους υπόσχομαι ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να έχουν οι Κύπριοι πολίτες ποιότητα ζωής και καθαρό περιβάλλον. Αυτοί οι άνθρωποι είναι μια καλή βάση για συνέχιση της παρουσίας μας στα πολιτικά πράγματα του τόπου και διεύρυνση της επιρροής μας στις αποφάσεις που αφορούν το λαό μας, ιδιαίτερα στα θέματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.

Γνωρίζαμε ότι ήταν πολύ δύσκολο σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση να είμαστε μέσα σε αυτούς που διεκδικούσαν μια έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο διότι τα μικρά κόμματα είναι τα πρώτα θύματα της αποχής, του διπολισμού και της λογικής της χαμένης ψήφου.

Η κακή εμπειρία του 2004 – όπου το Κίνημα είχε δεχθεί ψυχρολουσία με το πενιχρό 0.86% λειτουργούσε ως εφιάλτης ενώ οι πολύ κακές δημοσκοπήσεις (συγκεκριμένα 11 δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν έδιναν ποσοστό κάτω του 1.5%, μόνο τρεις προέβλεψαν πάνω του 1.5%) έπαιξαν και αυτές τον αρνητικό τους ρόλο.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που επηρέασε το αποτέλεσμα ήταν η έλλειψη πόρων. Η απόφαση της κυβέρνησης να μην παρέχει οικονομική χορηγία για τις Ευρωεκλογές έπληξε τα μικρά κόμματα. Τα μεγάλα κόμματα με τους άδηλους πόρους, ξόδεψαν σε αυτές τις εκλογές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ενώ συγκεκριμένοι υποψήφιοι προκάλεσαν το δημόσιο αίσθημα με την υπερβολική προβολή τους. Είναι καιρός να υπάρξει επιτέλους διαφάνεια και όλα τα κόμματα και οι υποψήφιοι να καταθέτουν πλέον δια νόμου τους πόρους και τα εκλογικά τους έξοδα στη γενική ελέγκτρια για έλεγχο και δημοσιοποίηση. Η Βουλή πρέπει να προχωρήσει άμεσα στη νομοθετική κατοχύρωση του ελέγχου των εκλογικών και ευρύτερων οικονομικών των κομμάτων και των υποψηφίων.

Μέσα σ’ αυτό το καταθλιπτικό προεκλογικό περιβάλλον οι Οικολόγοι κατάφεραν να πετύχουν αύξηση των ποσοστών σε σχέση με τις προηγούμενες Ευρωεκλογές, ενώ βρέθηκαν πολύ κοντά στο ποσοστό που είχαν εξασφαλίσει στις βουλευτικές εκλογές του 2006.

Υπάρχει ευρύτατη εκτίμηση ότι εδώ και 14 χρόνια οι Οικολόγοι κατάφεραν να έχουν καθημερινές παρεμβάσεις για θέματα που αφορούν στην υγεία, στο περιβάλλον, στην ποιότητα ζωής των πολιτών, για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό. Θα συνεχίσουν να το πράττουν αδιάλειπτα και συστηματικά κερδίζοντας ακόμα περισσότερο την εκτίμηση των Κυπρίων πολιτών. Αυτή η εκτίμηση – δεν μπορεί – κάποτε θα μετατραπεί σε πολιτική δύναμη. Αρκεί να επιβιώσουμε μέχρι τότε!