Πολλή συζήτηση γίνεται τα τελευταία χρόνια για τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων – και ιδιαίτερα των παιδιών – από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων και το δίκτυο των πομπών κινητής τηλεφωνίας.
Σε πρόσφατη συνάντηση μου με τον Πρόεδρο της ΑΤΗΚ κ. Κρεμμό και τους συνεργάτες του, επέμενα:
1) Στην ανάγκη ενδυνάμωσης της εκστρατείας για την ορθή χρήση του κινητού τηλεφώνου. Σ’ αυτόν τον τομέα το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ΑΤΗΚ χωρίς ανταπόκριση. Ιδιαίτερη αναφορά έκανα στην ανάγκη ρύθμισης της χρήσης των κινητών τηλεφώνων κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
2) Στην ανάγκη καθιέρωσης ορίου εκπομπών, που να συνάδει με τα αυστηρότερα στην Ευρώπη (π.χ. εκείνα της περιοχής Σασπρουγκ στην Αυστρία). Σημειώνεται ότι από τις μέχρι σήμερα μετρήσεις των εκπομπών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων από τις κεραίες της ΑΗΚ συνάγεται ότι πάρα πολύ σπάνια υπερβαίνουν τα όρια αυτά. Άρα νομίζω ότι λογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλημα υιοθέτησης αυτών των «αυστηρών» ορίων. Η ευθύνη αυτή ανήκει στο Υπουργείο Υγείας. Μίλησα πολλές φορές με το Γενικό Διευθυντή. Καμμιά απάντηση.
3) Στην ανάγκη καταμέτρησης των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στην περιοχή πριν την εγκατάσταση της κεραίας – και όχι μόνο μετά – για να καταδειχθεί η πραγματική συγκριτική επίπτωση από την παρουσία της κεραίας.
4) Στην ανάγκη να αποφεύγεται η εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας κοντά σε σχολεία, νηπιαγωγεία ή άλλους χώρους συνάθροισης παιδιών σε απόσταση τέτοια που οι επιπτώσεις στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο να είναι μηδέν. Παράλληλα πρέπει να αποθαρρύνονται τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί να χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο στο χώρο των σχολείων.
5) Στην ανάγκη ενημέρωσης των κατοίκων μιας περιοχής (μέσω δημοσίευσης στην εφημερίδα) για την πρόθεση εγκατάστασης κεραίας κινητής τηλεφωνίας στην περιοχή και τη διάθεση της ΑΤΗΚ να παράσχει όλες τις πληροφορίες στους ενδιαφερόμενους.
6) Στην ανάγκη τοποθέτησης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας στο πιο ψηλό κτίριο στην αστική περιοχή ή σε πυλώνες στις αγροτικές περιοχές.
7) Στη δέσμευση ότι δεν θα τοποθετούνται κεραίες κινητής τηλεφωνίας επί τριόροφων (και κάτω) κτιρίων.
8) Στην ανάγκη ένταξης όλων των κεραιών στο φυσικό ή ανθρωποποίητο περιβάλλον.
9) Στην ανάγκη προώθησης της συνλειτουργίας από κοινούς πομπούς με άλλες υπηρεσίες ή εταιρείες.
10) Στην ανάγκη εισαγωγής σύγχρονης τεχνολογίας.
Οι περισσότερες από τις εισηγήσεις μου έγιναν δεκτές από τους αρμόδιους της ΑΤΗΚ. Φαίνεται όμως ότι έχουν κάποιου είδους δυσκολία στην εφαρμογή τους. Ίσως γιατί αισθάνονται ότι το κράτος δεν έχει μια πολιτική που να τους υποχρεώνει (όπως και κάθε ιδιωτική επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον ίδιο χώρο) να εφαρμόζουν την αρχή της συνετής προφύλαξης. Τι περιμένουν άραγε; Να αποδειχθεί πέρα για πέρα η παθογόνος δράση της κινητής τηλεφωνίας; Τότε δεν θα είναι λίγο αργά;
Γιώργος Περδίκης Πρόεδρος και Βουλευτής Κινήματος Οικολόγων - Συνεργασίας Πολιτών
Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008
Τρίτη 17 Ιουνίου 2008
Η Ευρώπη μεταρρυθμίζεται;
Το αποτέλεσμα του Ιρλανδικού Δημοψηφίσματος πρέπει να γίνει σεβαστό. Η συμφωνημένη θεσμική διαδικασία επιβάλλει διακοπή της διαδικασίας επικύρωσης της συνθήκης της Λισσαβόνας.
Το Κυπριακό Κοινοβούλιο οφείλει να αναβάλλει την προγραμματισμένη για τις 3 Ιουλίου επικύρωση της συνθήκης. Η Κύπρος, έχει κάθε συμφέρον να επιδείξει σεβασμό στην απόφαση του λαού μιας παραδοσιακά φίλης χώρας.
Όταν το 2004 ζητούσαμε να γίνει σεβαστή η απόφαση του δικού μας λαού, οι Ιρλανδοί ήταν οι πρώτοι που μας υποστήριξαν. Αναγνώρισε δημόσια ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός τη βασική αρχή του σεβασμού της λαϊκής κυριαρχίας, όταν οι κυβερνήσεις άλλων Ευρωπαϊκών λαών, αμφισβητούσαν το δικαίωμα στο λαό μας να αυτοδιαχειρίζεται την μοίρα του.
Μου φαντάζει εξοργιστικά οξύμωρο οι ίδιοι πολιτικοί που αρνούνται τη διενέργεια δημοψηφισμάτων στη χώρα τους (σ’ αυτούς περιλαμβάνω και ημέτερους πολιτικούς) σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, να χρησιμοποιούν με αναίδεια το επιχείρημα: «Πώς είναι δυνατόν ένας λαός των τεσσάρων εκατομμυρίων να φρενάρει τη συμφωνία που αφορά 500 εκατομμύρια».
Ω, το μέγεθος του πολιτικού αμοραλισμού.
Το ερώτημα κύριοι δεν είναι αυτό αλλά τούτο: «Πώς μπορεί μια ασήμαντη μειοψηφία τεχνοκρατών των Βρυξελλών, κρατικών αξιωματούχων και πολιτικών να επιβάλλει στα 500 εκατομμύρια πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης την συμφωνία στην οποία οι ίδιοι κατέληξαν μέσω της γνωστής δίδυμης φιλοσοφίας του συμβιβασμού και της συνδιαλλαγής;»
Η επίκληση του Θουκυδίδη στο προΐμνιο του άτυχου Ευρωπαϊκού Συντάγματος, αποτελεί τις πιο γνήσια καταδίκη των πολιτικών ηγεσιών της Ευρώπης: «Χρώμεθα γάρ πολιτεία… και όνομα μεν δια το μη εν ολίγοις άλλ’ ες πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται».
Σωστά ο Α. Τσίπρας δήλωσε επιγραμματικά και ξεκάθαρα: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μεταρρυθμιστεί με τη συμμετοχή των λαών ή δεν πρόκειται να μεταρρυθμιστεί καθόλου».
Εμείς ως Οικολόγοι, υποστηρίζουμε ότι δεν μπορεί η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει πίσω από την πλάτη των πολιτών.
Ιδιαίτερα τώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να αδυνατεί να υπερασπιστεί την ποιότητα ζωής και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της απέναντι στην κρίση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και του περιβάλλοντος.
Χρειαζόμαστε μια δημοκρατική Ευρώπη και για να το πετύχουμε χρειάζεται η επικύρωση των λαών και όχι μόνο η συμφωνία των κυβερνήσεων.
Είναι γι’ αυτό που εμείς οι Οικολόγοι, υποστηρίξαμε την διενέργεια δημοψηφίσματος ανάμεσα στους νόμιμους κατοίκους της χώρας μας (Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες, Λατίνους κλπ).
Το Κυπριακό Κοινοβούλιο οφείλει να αναβάλλει την προγραμματισμένη για τις 3 Ιουλίου επικύρωση της συνθήκης. Η Κύπρος, έχει κάθε συμφέρον να επιδείξει σεβασμό στην απόφαση του λαού μιας παραδοσιακά φίλης χώρας.
Όταν το 2004 ζητούσαμε να γίνει σεβαστή η απόφαση του δικού μας λαού, οι Ιρλανδοί ήταν οι πρώτοι που μας υποστήριξαν. Αναγνώρισε δημόσια ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός τη βασική αρχή του σεβασμού της λαϊκής κυριαρχίας, όταν οι κυβερνήσεις άλλων Ευρωπαϊκών λαών, αμφισβητούσαν το δικαίωμα στο λαό μας να αυτοδιαχειρίζεται την μοίρα του.
Μου φαντάζει εξοργιστικά οξύμωρο οι ίδιοι πολιτικοί που αρνούνται τη διενέργεια δημοψηφισμάτων στη χώρα τους (σ’ αυτούς περιλαμβάνω και ημέτερους πολιτικούς) σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, να χρησιμοποιούν με αναίδεια το επιχείρημα: «Πώς είναι δυνατόν ένας λαός των τεσσάρων εκατομμυρίων να φρενάρει τη συμφωνία που αφορά 500 εκατομμύρια».
Ω, το μέγεθος του πολιτικού αμοραλισμού.
Το ερώτημα κύριοι δεν είναι αυτό αλλά τούτο: «Πώς μπορεί μια ασήμαντη μειοψηφία τεχνοκρατών των Βρυξελλών, κρατικών αξιωματούχων και πολιτικών να επιβάλλει στα 500 εκατομμύρια πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης την συμφωνία στην οποία οι ίδιοι κατέληξαν μέσω της γνωστής δίδυμης φιλοσοφίας του συμβιβασμού και της συνδιαλλαγής;»
Η επίκληση του Θουκυδίδη στο προΐμνιο του άτυχου Ευρωπαϊκού Συντάγματος, αποτελεί τις πιο γνήσια καταδίκη των πολιτικών ηγεσιών της Ευρώπης: «Χρώμεθα γάρ πολιτεία… και όνομα μεν δια το μη εν ολίγοις άλλ’ ες πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται».
Σωστά ο Α. Τσίπρας δήλωσε επιγραμματικά και ξεκάθαρα: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μεταρρυθμιστεί με τη συμμετοχή των λαών ή δεν πρόκειται να μεταρρυθμιστεί καθόλου».
Εμείς ως Οικολόγοι, υποστηρίζουμε ότι δεν μπορεί η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει πίσω από την πλάτη των πολιτών.
Ιδιαίτερα τώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να αδυνατεί να υπερασπιστεί την ποιότητα ζωής και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της απέναντι στην κρίση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και του περιβάλλοντος.
Χρειαζόμαστε μια δημοκρατική Ευρώπη και για να το πετύχουμε χρειάζεται η επικύρωση των λαών και όχι μόνο η συμφωνία των κυβερνήσεων.
Είναι γι’ αυτό που εμείς οι Οικολόγοι, υποστηρίξαμε την διενέργεια δημοψηφίσματος ανάμεσα στους νόμιμους κατοίκους της χώρας μας (Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες, Λατίνους κλπ).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)