Κινητή μου αγάπη!

Πολλή συζήτηση γίνεται τα τελευταία χρόνια για τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων – και ιδιαίτερα των παιδιών – από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων και το δίκτυο των πομπών κινητής τηλεφωνίας.

Σε πρόσφατη συνάντηση μου με τον Πρόεδρο της ΑΤΗΚ κ. Κρεμμό και τους συνεργάτες του, επέμενα:
1) Στην ανάγκη ενδυνάμωσης της εκστρατείας για την ορθή χρήση του κινητού τηλεφώνου. Σ’ αυτόν τον τομέα το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ΑΤΗΚ χωρίς ανταπόκριση. Ιδιαίτερη αναφορά έκανα στην ανάγκη ρύθμισης της χρήσης των κινητών τηλεφώνων κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
2) Στην ανάγκη καθιέρωσης ορίου εκπομπών, που να συνάδει με τα αυστηρότερα στην Ευρώπη (π.χ. εκείνα της περιοχής Σασπρουγκ στην Αυστρία). Σημειώνεται ότι από τις μέχρι σήμερα μετρήσεις των εκπομπών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων από τις κεραίες της ΑΗΚ συνάγεται ότι πάρα πολύ σπάνια υπερβαίνουν τα όρια αυτά. Άρα νομίζω ότι λογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλημα υιοθέτησης αυτών των «αυστηρών» ορίων. Η ευθύνη αυτή ανήκει στο Υπουργείο Υγείας. Μίλησα πολλές φορές με το Γενικό Διευθυντή. Καμμιά απάντηση.
3) Στην ανάγκη καταμέτρησης των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στην περιοχή πριν την εγκατάσταση της κεραίας – και όχι μόνο μετά – για να καταδειχθεί η πραγματική συγκριτική επίπτωση από την παρουσία της κεραίας.
4) Στην ανάγκη να αποφεύγεται η εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας κοντά σε σχολεία, νηπιαγωγεία ή άλλους χώρους συνάθροισης παιδιών σε απόσταση τέτοια που οι επιπτώσεις στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο να είναι μηδέν. Παράλληλα πρέπει να αποθαρρύνονται τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί να χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο στο χώρο των σχολείων.
5) Στην ανάγκη ενημέρωσης των κατοίκων μιας περιοχής (μέσω δημοσίευσης στην εφημερίδα) για την πρόθεση εγκατάστασης κεραίας κινητής τηλεφωνίας στην περιοχή και τη διάθεση της ΑΤΗΚ να παράσχει όλες τις πληροφορίες στους ενδιαφερόμενους.
6) Στην ανάγκη τοποθέτησης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας στο πιο ψηλό κτίριο στην αστική περιοχή ή σε πυλώνες στις αγροτικές περιοχές.
7) Στη δέσμευση ότι δεν θα τοποθετούνται κεραίες κινητής τηλεφωνίας επί τριόροφων (και κάτω) κτιρίων.
8) Στην ανάγκη ένταξης όλων των κεραιών στο φυσικό ή ανθρωποποίητο περιβάλλον.
9) Στην ανάγκη προώθησης της συνλειτουργίας από κοινούς πομπούς με άλλες υπηρεσίες ή εταιρείες.
10) Στην ανάγκη εισαγωγής σύγχρονης τεχνολογίας.

Οι περισσότερες από τις εισηγήσεις μου έγιναν δεκτές από τους αρμόδιους της ΑΤΗΚ. Φαίνεται όμως ότι έχουν κάποιου είδους δυσκολία στην εφαρμογή τους. Ίσως γιατί αισθάνονται ότι το κράτος δεν έχει μια πολιτική που να τους υποχρεώνει (όπως και κάθε ιδιωτική επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον ίδιο χώρο) να εφαρμόζουν την αρχή της συνετής προφύλαξης. Τι περιμένουν άραγε; Να αποδειχθεί πέρα για πέρα η παθογόνος δράση της κινητής τηλεφωνίας; Τότε δεν θα είναι λίγο αργά;