Πυρηνική ενέργεια; Όχι, ευχαριστώ

Η ανθρωπότητα παρακολουθεί με αγωνία το δράμα του Ιαπωνικού λαού, ο οποίος υποφέρει από τις συνέπειες του τρομακτικού σεισμού της Παρασκευής 11^ης Μαρτίου, το παλιρροιακό κύμα που προκάλεσε και τις συνεπακόλουθες καταστροφικές συνέπειες.

Ιδιαίτερη διαρκή ανησυχία προκαλεί η διαρροή ραδιενέργειας από τους πληγέντες πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και η πιθανότητα πρόκλησης ενός σοβαρού πυρηνικού ατυχήματος.

Το πυρηνικό ατύχημα στην Ιαπωνία δημιουργεί παγκόσμια κατακραυγή κατά των πυρηνικών προγραμμάτων πολλών χωρών. Μία από αυτές τις χώρες είναι η Τουρκία η οποία προγραμματίζει την ανέγερση πυρηνικού εργοστασίου στην περιοχή Άκκιουγιου απέναντι από τις ακτές της Κύπρου.

Η ραδιενέργεια που εκπέμπεται από ένα πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των κατοίκων της γύρω  περιοχής. Και η περιοχή αυτή είναι τεράστια αφού η πιθανή απώλεια ραδιενέργειας επηρεάζει εκτάσεις δεκάδων χιλιομέτρων και περισσότερο. Το ατύχημα στο Τσερνομπίλ ακόμα βασανίζει την ανθρωπότητα και οι χιλιάδες των ανθρώπων που έχουν πεθάνει και των τόσων άλλων που ακόμη γεννιούνται με διάφορες ασθένειες λόγω της ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο να επαναληφθεί ξανά το ίδιο λάθος. Ο πυρηνικός κίνδυνος που αντιμετωπίζει σήμερα η Ιαπωνία μπορεί να αφορά πολλές περιοχές του κόσμου και της Ευρώπης ειδικότερα.

Τα πυρηνικά απόβλητα χρειάζονται διαχείριση και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι υπάρχει ασφαλής φύλαξη των, αφού ο κίνδυνος των διαρροών είναι πάντοτε εφικτός. Το κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων είναι πολύ μεγάλο και αυτό απαντά στις θεωρίες κάποιων ότι είναι φτηνή πηγή ενέργειας. Είναι γιατί δεν υπολογίζουν το κόστος αυτό. Ποια αλήθεια περιοχή θα θέλει να φιλοξενήσει για μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια τα απόβλητα κάποιου εργοστασίου;

Έχουμε επίγνωση του ψηλού κόστους των κλασσικών πηγών ενέργειας. Το πετρέλαιο λιγοστεύει και η τιμή του θα πηγαίνει συνεχώς στα ύψη. Το κάρβουνο, ο άνθρακας  και άλλες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούμε σήμερα,  βοηθούν στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Οι  κλιματικές αλλαγές που βιώνουμε κάθε μέρα, είναι αποτέλεσμα της άναρχης χρήσης των πιο πάνω πηγών ενέργειας. Η ανθρωπότητα δεν έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας από τους ανθρώπους σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας που είναι άφθονη και αβλαβής, μαζί με την χρήση άλλων εναλλακτικών πηγών ενέργειας είναι η μόνη σίγουρη και ασφαλής μέθοδος κάλυψης των ενεργειακών αναγκών.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι η απάντηση.

Με απορία παρακολουθούμε την πρωτοβουλία της Αυστρίας που ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να εξετάσει την λειτουργία των πυρηνικών σταθμών στην Ευρώπη. Διερωτάται κανείς γιατί η Κύπρος και η Ελλάδα δεν θέτουν θέμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το πυρηνικό εργοστάσιο στο Άκκουγιου (υπενθυμίζουμε ότι ήδη λόγω ακριβώς του Τουρκικού πυρηνικού προγράμματος έχει προκληθεί ένας πυρηνικός ανταγωνισμός στην περιοχή μας με την Αίγυπτο και Συρία να ανακοινώνουν δικά τους πυρηνικά προγράμματα (το Ισραήλ ήδη λειτουργεί πυρηνικό εργοστάσιο).

Έχω την άποψη ότι Κύπρος και Ελλάδα πρέπει να ενεργοποιηθούν δραστικά προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και να εγείρουν το ζήτημα της αποπυρηνικοποίησης της Ανατολικής Μεσογείου και εγκατάλειψης των Τουρκικών σχεδίων για κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Άκκουγιου ως προϋπόθεση για την περαιτέρω προώθηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας (όπως έκανε η Αυστρία για τους πυρηνικούς σταθμούς της Σλοβενίας).

Έκθεση ζωγραφικής, Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Κρίμα κύριε Πρόεδρε

Δυστυχώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρά το γεγονός ότι είχε την ευκαιρία να αξιοποιήσει την πρόταση των Οικολόγων  για εκτόνωση της κρίσης που δημιουργήθηκε από την κατά πλειοψηφία απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων σχετικά με το «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» απέδειξε για άλλη μια φορά ότι σκέφτεται και δρα ακόμα ως γενικός γραμματέας του κόμματος που τον ανέδειξε, και άσκησε τελικά το δικαίωμα αρνησικυρίας. Ακόμα χειρότερα νομίζω ότι ορισμένες φορές συμπεριφέρεται ως απλό μέλος του ακτίβ Έγκωμης (και το θεωρεί τιμή του).

Υπενθυμίζεται ότι οι Οικολόγοι είχαν – πριν και μετά την απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων – ζητήσει από τον Πρόεδρο Χριστόφια τη σύγκληση Εθνικού Συμβουλίου. Αλλά αυτός προτίμησε να ακολουθήσει την ένταση, το μίσος και την αντιπαράθεση. Διότι, με αυτήν τη νομικώς αμφιλεγόμενη διαδικασία που ακολουθεί ο Πρόεδρος, κλιμακώνεται η κρίση στο εσωτερικό μέτωπο και επιτείνεται η προεκλογική πόλωση.

Δυστυχώς τα κόμματα και Πρόεδρος εμμένουν αδιαπραγμάτευτα στις θέσεις τους για ένα θέμα δευτερεύουσας σημασίας, διχάζοντας το λαό και προκαλώντας μέγιστη φθορά στην υπόθεση της Κύπρου. Μακάρι να είχαν τα ίδια αποθέματα επιμονής στα βασικά ζητήματα του Κυπριακού όπου δυστυχώς σημειώνεται ευελιξία και διαλλακτικότητα έναντι των προκλητικών Τουρκικών θέσεων.

Μάλιστα αυτή η ευελιξία (ας την πω έτσι) που βλάπτει τόσο σοβαρά τη διεκδίκηση των δικαίων του Κυπριακού λαού και την ίδια τη λύση του Κυπριακού, επιδεικνύεται ενώπιον των Τούρκων από αμφότερους τους πρωταγωνιστές της παρούσας κρίσης (περί του Συνεταιρισμού). Ακόμα εγώ προσωπικά δεν μπορώ να ξεχάσω ότι αυτοί (δηλαδή το ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ) συνεργάστηκαν άψογα πριν λίγους μήνες προκειμένου να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο και να εξαφανίσουν τη φωνή των Οικολόγων.

Στο ερώτημα μάλιστα ορισμένων γιατί από το Μάρτιο του 2009 μέχρι προχθές ο ΔΗΣΥ «ξέχασε» το «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη», εγώ απαντώ: «Μα βεβαίως τον ξέχασαν γιατί ασχολούνταν με άλλα «σοβαρά» πράγματα όπως την αλλαγή του εκλογικού νόμου και τον αποκεφαλισμό των Οικολόγων».

Παρά την πικρία μου – την οποία ομολογώ χωρίς πάθος – εκφράζω λύπη και ανησυχία για την εξέλιξη των πραγμάτων. Με ευθύνη του Προέδρου και των κομμάτων το εσωτερικό μέτωπο γίνεται «σκόνη και θρύψαλα». Η ενότητα μπήκε στο γύψο, ενόψει των Βουλευτικών Εκλογών. Κρίμα κύριε Πρόεδρε.