Οικολογία και φασισμός

Επειδή κάποιοι – άλλοι καλοπροαίρετα, άλλοι εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία – έσπευσαν να μας κατηγορήσουν για «φλερτ» με το Εθνικιστικό Κίνημα ΕΛΑΜ, επειδή ψηφίσαμε τη γνωστή τροπολογία για την αναφορά στο ενωτικό δημοψήφισμα της 15^ης του 1950, είναι καλό να θυμίσουμε ποιος σε χρόνο ανύποπτο έχει θέσει το ζήτημα της ανάπτυξης και στη χώρα μας εθνικιστικών και ρατσιστικών κινημάτων και ζήτησε τη λήψη μέτρων από την πολιτεία.

Βέβαια τότε, κάποιοι από αυτούς που σήμερα μας κατηγορούν, κατείχαν κυβερνητικά πόστα ή υποστήριζαν μια Κυβέρνηση που έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να φέρει τον Κυπριακό λαό στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση και να απαξιώσει την πολιτική και τη Δημοκρατία. Είναι πολύ καλά γνωστό ότι ακριβώς μέσα σε τέτοιες συνθήκες, για τις οποίες ευθύνονται κυρίως τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν, είναι που φυτρώνει το αγκάθι του εθνικισμού και εκτρέφονται ακραίες πολιτικές τάσεις.

Δυστυχώς, τότε κάποιοι απλά κοίταζαν τις καρέκλες τους. Τώρα ζητούν και τα ρέστα.

Ορισμένες από τις κοινοβουλευτικές μας ενέργειες ήταν:

5-8-10:    Καταγγελία στη Βουλή για την επίθεση κατά Νιγηριανού φοιτητή από ρατσιστές.

17-2-12: Ερώτηση για τα μέτρα που λαμβάνει η Κυβέρνηση για να συμμορφωθεί με απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου που ζητά από τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τις Αθλητικές Ομοσπονδίες να λάβουν μέτρα κατά των εκφάνσεων του φασισμού στα γήπεδα.

13-6-13: Ερώτηση για τα μέτρα που λαμβάνει η Κυβέρνηση κατά των εθνικιστικών κινήσεων.

31-9-13: Εγγραφή θέματος στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών με θέμα «Η ανάπτυξη νεοφασιστικών κινήσεων στην Κύπρο και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για προστασία των δημοκρατικών θεσμών και αποτροπής της ρατσιστικής βίας».

4-11-13: Καταγγελία για τη διασύνδεση της Χρυσής Αυγής με εθνικιστικές οργανώσεις στην Κύπρο.

Και τα διαβήματα συνεχίστηκαν μέχρι πρόσφατα (να μην σας κουράζω).

Την ίδια ώρα με συχνές δημόσιες ανακοινώσεις έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου από την ανάπτυξη εθνικιστικών και ρατσιστικών τάσεων στην Κυπριακή κοινωνία.

Μου φαίνεται λοιπόν προκλητικό όσοι φέρουν αναλογικά τη δική τους ευθύνη για αυτό το φαινόμενο να μας κατηγορούν γιατί τοποθετηθήκαμε υπέρ της θέσης ότι οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να γνωρίζουν την ιστορία τους. Δεν κρίνονται οι πολιτικές και η ιστορία ενός κινήματος από μια ψήφο.

Τί δηλαδή, επειδή το ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ καταψήφισαν την εισήγηση μας – στην ίδια συζήτηση στη Βουλή όπου ψηφίστηκε η περιβόητη τροπολογία για την 15^η Ιανουαρίου – για καθιέρωση αναφοράς για την 4^η Οκτωβρίου Παγκόσμια Μέρα Ευημερίας των Ζώων, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι φιλόζωοι και επικροτούν τη βαρβαρότητα κατά των ζώων; Δεν νομίζω.