Μνημόσυνο πεσόντων Αστυνομικών Πυροσβεστών στον Κάτω Πύργο Τηλλυρίας

Ομιλία Βουλευτή Γιώργου Περδίκη, Προέδρου Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών

Κυριακή 7 Μαΐου 2017

 

Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες της ηρωικής Τηλλυρίας,

Μου ανατέθηκε σήμερα να πω δυο λόγια στο μνημόσυνο που διοργανώνει ο φιλοαστυνομικός σύνδεσμος Κύπρου για τους πεσόντες αστυνομικούς και πυροσβέστες με την ευκαιρία των εορτασμών της πολιούχου της αστυνομίας Αγ. Ειρήνης.

Ο φιλοαστυνομικός σύνδεσμος Κύπρου ιδρύθηκε το 1992 και από τότε επί εικοσιπέντε συναπτά έτη εργάζεται με συνέπεια και στοχοπροσήλωση για την καλλιέργεια κοινωνικής κουλτούρας εκτίμησης του έργου της Αστυνομίας και της πυροσβεστικής. Όπως αναφέρεται στο καταστατικό του συνδέσμου φιλοδοξία του είναι «να βοηθήσουμε την Αστυνομία μας για μια υποδειγματικότερη και πολιτισμένη συμπεριφορά, αποτελεσματικότερη πρόληψη και καταστολή και εξιχνίαση του εγκλήματος και αποδοτικότερη συνεργασία με το κοινό διότι οι αστυνομικοί μας είναι αδέλφια και συνάνθρωποί μας. Είναι και πρέπει να είναι οι γνησιότεροι προστάτες υπηρέτες και φίλοι μας».

Από το 1994 ο φιλοαστυνομικός σύνδεσμος Κύπρου καθιέρωσε να τιμάται η προσφορά της αστυνομικής δύναμης στις 5 Μαΐου, ανήμερα της εορτής της μεγαλομάρτυρας Ειρήνης, η οποία στον ελληνορθόδοξο χώρο - και όχι τυχαία – θεωρείται η προστάτιδα Αγία της αστυνομικής δύναμης.

Ως τέκνο αστυνομικού αλλά και ως άτομο που γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ζωής του μέσα στην καρδιά της αστυνομικής κοινότητας, υιοθετώ τον ευγενικό σκοπό του φιλοαστυνομικού συνδέσμου. Προσδοκούμε στην ανάπτυξη σχέσης αλληλοεκτίμησης και σεβασμού ανάμεσα στους πολίτες και την αστυνομική δύναμη. Οι αστυνομικοί μας δεν είναι όλοι διεφθαρμένοι ή ανίκανοι όπως θέλουν να τους παρουσιάσουν όσοι επιχειρούν να καταστρέψουν αυτή τη σχέση κοινωνικής αστυνόμευσης. Διότι αστυνόμευση χωρίς την συμμετοχή της κοινωνίας και χωρίς την αγαστή συνεργασία με τους πολίτες δεν μπορεί να υπάρξει.

Μια τέτοια κατάσταση οδηγεί στην αταξία, την παραβίαση κάθε αρχής δικαίου και δικαιοσύνης, στο χάος. Επιτρέψετε μου μάλιστα να διατυπώσω την άποψη ότι η καλλιέργεια της εντύπωσης ότι η αστυνομία είναι καθολικά διεφθαρμένη ή ανίκανη ή εχθρός των πολιτών, αποτελεί έργο ή διευκολύνει το έργο , των εγκληματικών κύκλων που βολεύονται και αναπτύσσονται σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον.

Είναι δικαίωμα μας αλλά και υποχρέωση νομίζω να περιλάβουμε την αστυνομία με την φιλία μας και μέσα στα πλαίσια της φιλικής σχέσης κοινωνίας και αστυνομίας να επιμένουμε και να διεκδικήσουμε ένα αστυνομικό σώμα καθαρό, απαλλαγμένο από τη διαφθορά και την ανικανότητα. Είναι υπόθεση δική μας και το απαιτούμε να έχουμε μια αστυνομία που να υπηρετεί τις αρχές της ευνομίας και της δημοκρατίας, να υπηρετεί τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των πολιτών και να προσφέρει ασφάλεια και Ειρήνη.

Βέβαια σήμερα μνημονεύουμε τους ήρωες της αστυνομικής δύναμης Κύπρου που έδωσαν τη ζωή τους στην ώρα του καθήκοντος. Το καθήκον των αστυνομικών, πυροσβεστών, δεσμοφυλάκων και άλλων μελών της αστυνομικής δύναμης στις ιδιάζουσες συνθήκες της Κύπρου και ιδιαίτερα της μαρτυρικής Τηλλυρίας, σηματοδοτείται από την συμμετοχή στον αγώνα του Κυπριακού λαού για ελευθερία και δημοκρατία. Από τα δύσκολα χρόνια της ΕΟΚΑ, στους αγώνες για την αντιμετώπιση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας το 1963-64, τις μάχες στην Τηλλυρία, στην Πάφο, στον Αγ. Σωζόμενο, στην Κοφίνου, στο πραξικόπημα και την εισβολή του 1974 τα μέλη της αστυνομικής δύναμης έδωσαν το αγωνιστικό παρόν τους και τίμησαν το εθνόσημο της κυπριακής δημοκρατίας.

Οφείλουμε όμως και ιδιαίτερη αναφορά στην προσφορά του πυροσβεστικού σώματος, των μελών της ΕΜΑΚ και των αγροπυροσβεστών που υπερασπίζονται καθημερινά την ασφάλεια και τη ζωή μας. Ιδιαίτερη αναφορά οφείλω και θέλω να κάνω στα ηρωικά θύματα της τραγωδίας της έκρηξης στο Μαρί το 2011, τους ήρωες πυροσβέστες της ΕΜΑΚ.

Επιπρόσθετα μνημονεύονται σήμερα μέλη της αστυνομικής δύναμης που έχασαν την ζωή τους εν ώρα καθήκοντος αλλά και πολίτες που θυσιάστηκαν στην προσπάθεια τους να βοηθήσουν στο έργο της αστυνομίας ή της πυροσβεστικής.

Αιώνια τους η μνήμη.

Συμπατριώτες  συμπατριώτισσες της ηρωικής Τηλλυρίας,

Δράττομαι της ευκαιρίας μιλώντας εκ μέρους των κοινοτήτων μας, να εκφράσω τις δικές μας ευχαριστίες στα μέλη της αστυνομικής δύναμης Κύπρου που υπηρέτησαν και υπηρετούν σε αυτή την μαρτυρική γωνιά της πατρίδας μας, ενισχύοντας το αίσθημα της ασφάλειας και στηρίζοντας ποικιλοτρόπως τον αγώνα των κοινοτήτων μας για επιβίωση και πρόοδο. Η παρουσία της αστυνομικής δύναμης και της πυροσβεστικής στην περιοχής μας ήταν και παραμένει ανεκτίμητη. Από τα μαύρα χρόνια  του 1964 μέχρι σήμερα.

Ιδιαίτερα σήμερα και με την ευκαιρία αυτής της τιμητικής εκδήλωσης θα ήθελα να υπενθυμίσω το αίτημα μας για ενίσχυση της αστυνομικής και πυροσβεστικής παρουσίας και τη δημιουργία μόνιμης βάσης της λιμενικής αστυνομίας. Η περιοχή μας αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις και αναδεικνύονται νέες ανάγκες στις οποίες η πολιτεία οφείλει να ανταποκριθεί.

Αυτός είναι ο δρόμος που μας δείχνει η θυσία των ηρώων αστυνομικών και πυροσβεστών που τιμούμε σήμερα.

Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή τους.

«Αριστερός ψάλτης, δεξιός παπάς»

Ενοχλήθηκαν στην Εζεκία Παπαϊωάννου γιατί με άρθρο μου καταλόγισα στο ΑΚΕΛ άφρων σπουδή και υπέρμετρο ζήλο στην υπόθεση της ψήφισης της πρότασης νόμου του ΔΗΣΥ, προς ικανοποίηση της απαίτησης  του κατοχικού ηγέτη κ. Ακιντζί.

«Ο κ. Περδίκης επέστρεψε ξανά στους ισχυρισμούς ότι το ΑΚΕΛ υπακούει στις εντολές του κ. Ακιντζί. Τέτοιοι ισχυρισμοί είναι προσβλητικοί και απαράδεκτοι, αλλά προσβάλλουν αυτούς που τολμούν να χρησιμοποιούν τέτοιες αναφορές» αναφέρει σε διαδικτυακό μέσο ο κύριος Στεφάνου βουλευτής του ΑΚΕΛ. «Η Τουρκική πλευρά βρήκε αφορμή την απόφαση της πλειοψηφίας της Βουλής για να διακόψει τις συνομιλίες. Αυτό παραδέχονται όλοι. Επομένως, η τουρκική πλευρά βολευόταν με την διακοπή των συνομιλιών. Εμείς, καθήκοντος πράξαμε τα δέοντα για να επαναρχίσουν οι συνομιλίες, που είναι ο μόνος προσφερόμενος τρόπος να επιλυθεί το Κυπριακό» είπε ο κ. Στεφάνου. 

Δεν αμφισβήτησα ποτέ τις προθέσεις του ΑΚΕΛ, επί του προκειμένου θέματος. Εγώ ισχυρίζομαι ότι με τη συγκεκριμένη τους ενέργεια – να στηρίξουν δηλαδή την προβληματική πρόταση του ΔΗΣΥ– ούτε «καθήκον» τους ήταν, ούτε «δέουσα».

Και εξηγούμαι. Στην ομιλία μου στην ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων (ημερομηνίας 7/4/17) εξήγησα ότι η προώθηση της πρότασης νόμου του ΔΗΣΥ, ήταν μια βεβιασμένη και άσκοπη πράξη. Τα γεγονότα με έχουν επιβεβαιώσει. Αυτό είναι γνωστό, δεν θα επανέλθω.

Το οξύμωρο (και διδακτικό για το ΑΚΕΛ) νέο στοιχείο είναι αυτό που παρατήρησα στη συγκεκριμένη ανάρτηση, στο διαδικτυακό μέσο: ακριβώς δίπλα από τη φωτογραφία του κ. Στεφάνου, το προσεκτικό μάτι «πιάνει» μια έρευνα ανάμεσα στους χρήστες του μέσου, όπου με συντριπτική πλειοψηφία 76,6% (ή 3206 άτομα) θεωρούν ότι η επανέναρξη των συνομιλιών δεν θα φέρει τίποτα διαφορετικό. Κι΄ αυτή η εικόνα υπήρχε από την αρχή της «δημοσκόπησης» στις αρχές Απριλίου. Είναι ολοφάνερο ότι ο απλός Κύπριος ήξερε ότι η κίνηση ΔΗΣΥ/ ΑΚΕΛ δεν θα έφερνε κανένα θετικό αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις. 

Όπως είπα στην ομιλία μου, ακόμα και πολλοί που θεωρούσαν «ανόητη» ή «άχρηστη» την αρχική απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων με την οποία το ενωτικό δημοψήφισμα μπήκε στον κατάλογο των επετείων που θα τιμούνται με δεκάλεπτη αναφορά στα δημόσια σχολεία, τοποθετήθηκαν αρνητικά στην προσπάθεια του ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ για ανατροπή της, προς συμμόρφωση με τις υποδείξεις του Ακιντζί.

Πως και το κατά άλλα πολύ μελετημένο ΑΚΕΛ δεν είχε διαπιστώσει ότι με το να στηρίξει το ΔΗΣΥ απλά έδινε ένα ακόμα δεκανίκι στην κυβερνώσα παράταξη, χωρίς να προσφέρει τίποτα θετικό στις διαπραγματεύσεις. 

Αυτή η πολιτική συμπεριφορά του αριστερού ψάλτη σε δεξιό παπά, ίσως να μην φέρνει κανένα θετικό αποτέλεσμα.