Σε ερωτώ κύριε υποψήφιε

Την περασμένη βδομάδα ξεκινήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τη διερεύνηση των προγραμματικών συγκλίσεων με τους δυο προεδρικούς υποψηφίους, τον Νικόλα Παπαδόπουλο και τον Γιώργο Λιλλήκα. Για μένα η προγραμματική σύγκλιση πρέπει να αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση κάθε πολιτικής συνεργασίας. Ξέρω ότι στις εποχές του απόλυτου πολιτικού αμοραλισμού και αγοραίου πολιτικού ψευδορεαλισμού μπορεί αυτή μου η άποψη – πολιτική στάση θα έλεγα – να ακούγεται κάπως μπανάλ και εκτός συρμού. Στην εποχή του εύκολου «δεσμεύομαι» των πολιτικών που συνυπάρχει με το άκρον άωτον της πολιτικής ανυποληψίας, το να ζητάς «πολιτική συμφωνία και υστέρα υποψήφιο» – όπως προτείναμε στη σύσκεψη των πέντε κομμάτων στις 24 Απριλίου – μπορεί να ακούγεται ως ανέκδοτο ή το ολιγότερο μία αστεία πρόφαση.

Κι όμως, παρατηρώ ότι τα τρία κόμματα ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ κατηγορήθηκαν από τους επικριτές τους γιατί κατέληξαν στην υποψηφιότητα Νικόλα Παπαδόπουλου, όχι μέσα από πολιτικές συγκλίσεις και συμφωνία αλλά στη βάση των δημοσκοπήσεων. Όμως τα «δικά μας του γειτόνου μας». Διερωτώμαι ποια προγραμματική σύγκλιση έχει οδηγήσει την ηγεσία του ΑΚΕΛ στον συμπαθή μου κύριο Μάικ Σπανό; (ίσως μετά το μίνιμουμ με τον Σ. Κυπριανού να μην εμπιστεύονται τις προεκλογικές δεσμεύεις).

Εμείς όμως τα δικά μας. Το δικό μας δοκιμασμένο δρόμο της πολιτικής συμφωνίας και στην προσπάθεια προγραμματικής σύγκλισης. Ήταν αναμενόμενο να σημειωθεί σύγκλιση για το Κυπριακό και με τους δύο υποψηφίους. Τα πέντε κόμματα, δηλαδή ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών, Κίνημα Αλληλεγγύης και Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών έχουν τους τελευταίους μήνες μια διαρκή συνεργασία στα θέματα του Κυπριακού, έχοντας καταλήξει σε κοινές θέσεις που παρουσιάζονται συντονισμένα σε πολλά θέματα που αφορούν τη διαχείριση του Κυπριακού. Άρα ήταν αναμενόμενη η σύγκλιση στον τομέα του Κυπριακού, και δεν έπρεπε να ξενίσει κανένα.

Όπως όμως είπα και τις προάλλες, για εμάς είναι πάρα πολύ σημαντικά και τα υπόλοιπα θέματα: Η οικονομία, η κοινωνία, οι θεσμοί, η αντιμετώπιση των ζητημάτων κοινωνικής αδικίας, η κάθαρση, η δικαιοσύνη, τα θέματα της υγείας και βεβαίως ένα ολόκληρο ξεχωριστό κεφάλαιο για εμάς είναι το περιβάλλον και η βιώσιμη ανάπτυξη.

Το που θα γείρει η πλάστιγγα, θα καθοριστεί από το Συνέδριό μας, στις 18 Ιουνίου. Στο καταστατικό μας Συνέδριο στις 18 Ιουνίου, νομιμοποιείται η μετατροπή του Κινήματος από ένα μονολιθικό κόμμα, σε ένα Κίνημα ανοιχτό στην κοινωνία και τις ομάδες πολιτών με τη νομιμοποίηση της παρουσίας τους στα συλλογικά σώματα. Σε αυτό το Συνέδριο θα γίνει και μια δημοσκόπηση. Πρόκειται για κατάθεση γνώμης, όχι για τελεσίδικη απόφαση. Σε αυτήν την εσωτερική δημοσκόπηση έχουμε ήδη αποφασίσει ότι θα βρίσκονται οι υποψηφιότητες του Γ. Λιλλήκα και Ν. Παπαδόπουλου.  Από τη γνώμη που θα εκφραστεί στην εσωτερική δημοσκόπηση, θα τροχοδρομηθούν οι παραπέρα κινήσεις της Πολιτικής Επιτροπής.

Ας μην μιλούν κάποιοι καλοθελητές για δεδομένες αποφάσεις υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου. Είμαστε ακόμα στην αρχή. Ακόμα αναζητούμε την καταγραφή των συγκλίσεων και αποκλίσεων με τους δυο υποψηφίους. Κι αν δεν μας πείσει κανένας από τους δύο, πάντα υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και προτάσεις.