Μα πού είναι η αφαλάτωση;

Δυστυχώς δικαιωθήκαμε (και πάλιν). Νομίζω ότι μετά τα τελευταία γεγονότα περί των αφαλατώσεων και τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Γενικής Ελέγκτριας για το 2007, όσοι κατηγορούσαν τους Οικολόγους για την καθυστέρηση του αφαλατικού εργοστασίου στη Λεμεσό (πριν μια δεκαετία), πρέπει σήμερα να απολογηθούν. Και όχι μόνο. Πρέπει να στρέψουν τα πυρά τους στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση αλλά και στους εργοστασιάρχες της αφαλάτωσης, που με τους χειρισμούς τους, καθυστερούν την υλοποίηση του προγράμματος των αφαλατικών εργοστασίων.

Τώρα πια η αδήριτη ανάγκη οδήγησε τις κοινότητες να μην αντιδρούν για τις τοπικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους οικολόγους να σταματήσουν να ζητούν μακροχρόνιο σχεδιασμό και συνετή προγραμματισμό (π.χ. ενιαίο φορές υδάτων) ως προϋπόθεση των αφαλατικών εργοστασίων. Όμως τα ευλογημένα δεν προχωρούν. Σκοντάφτουν στα συμφέροντα και τις μικροπολιτικές (πάντα συνέβαινε αυτό αλλά έβρισκαν θύματα να τους φορτώνουν τις ευθύνες).

Στο μεταξύ, όπως καταγγέλλει η Γενική Ελέγκτρια, συνεχίζει η κακοδιαχείριση του νερού. Με τις εκατοντάδες χιλιάδες παράνομες γεωτρήσεις, τις χιλιάδες γεωτρήσεις που αδειοδοτούνται κάθε χρόνο σε εποχές ανομβρίας, την υπεράντληση από τις περισσότερες γεωτρήσεις. Τα γήπεδα γκολφ που και επί αριστερής κυβέρνησης προχωρούν χωρίς ουσιαστικά εμπόδια. Την αλόγιστη χρήση του νερού σε υδροβόρες καλλιέργειες που παράγουν προϊόντα που δεν πωλούνται. Τις διαρροές και τη σπατάλη νερού στα δίκτυα, στα σπίτια, στις πισίνες....

Τελοσπάντων, τελικά πρέπει να το παραδεχτείτε ότι οι Οικολόγοι είχαν δίκαιο για την αφαλάτωση. Διότι μπορεί με ένα, δύο, τρία αφαλατικά εργοστάσια να καλύψουμε τα άμεσα υδατικά μας κενά, όμως δεν μπορεί η αφαλάτωση να μας καλύψει το μεγάλο κενό που δημιουργούν η διαπλοκή, η απρονοησία και η ανικανότητα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΧΑΡΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών καταγγέλλει και καταδικάζει την παράνομη και παράλογη καταδίκη του συμπατριώτη μας Χάρη Νικολαΐδη από δικαστήριο της Ταϊλάνδης με την πρωτοφανή κατηγορία της προσβολής της μοναρχίας.

Καλούμε την Κυπριακή Κυβέρνηση να προβεί στα αναγκαία και απαραίτητα διαβήματα προς απελευθέρωση του Κύπριου συγγραφέα.

Σημείωση: Πέρα από τα διαβήματα σε διπλωματικό επίπεδο για την απελευθέρωση του κυπριακής καταγωγής Χάρη Νικολαΐδη, ο οποίος κρατείται στην Ταϊλάνδη μετά την καταδίκη του με την πρωτοφανή κατηγορία της προσβολής της μοναρχίας, φίλοι του συγγραφέα έχουν στήσει ιστοσελίδα - www.harrynicolaides.com- για να μαζέψουν υπογραφές υπέρ της απελευθέρωσης του.

ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΡΕΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Όταν οι τεχνοκράτες κάνουν τους πολιτικούς συχνά κάνουν λάθη. Όταν οι πολιτικοί κάνουν τους τεχνοκράτες πάντα κάνουν μεγάλα λάθη.

Από το 1990 μια μελέτη της Διεθνούς Τράπεζας είχε καταγράψει τα προβλήματα διαχείρισης των υδατικών πόρων της Κύπρου. Προτάθηκε μια σειρά μέτρων και προτάσεων για μια ολοκληρωμένη και αειφόρο υδατική στρατηγική.

Άλλωστε οι άξονες δράσεις και οι στόχοι μιας σύγχρονης υδατικής πολιτικής είναι καταγραμμένοι με σαφήνεια στην Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα 2000/60/ΕΚ στην οποία ενδεικτικά αναφέρεται ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν όπως όλα τα άλλα αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται και να τυγχάνει κατάλληλης μεταχείρισης.

Εμείς ως Οικολόγοι διαχρονικά έχουμε προτείνει λύσεις μέσα στα πλαίσια αυτής της μελέτης που αν είχαν εφαρμοστεί προ καιρού δεν θα μας έφερναν στην ανάγκη τώρα για άμεση εγκατάσταση σταθμών αφαλάτωσης και τη μεταφορά νερού με δεξαμενόπλοια από το εξωτερικό. Οι λύσεις στις οποίες σήμερα προστρέχει η Κύπρος είναι πανάκριβες τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά. Έγιναν «αναγκαίες», λόγω έλλειψης διαχρονικής πολιτικής και κυρίως λόγω έλλειψης πραγματικής πολιτικής βούλησης.

Είναι ανάγκη λοιπόν να υπενθυμίζουμε τι είχαμε ως Οικολόγοι προτείνει και ζητούμε εκ νέου από την κυβέρνηση να δώσει προτεραιότητα στην υιοθέτηση των εξής εισηγήσεων:

1. Σύσταση ενιαίου φορέα υδάτων
Θα πρέπει να θεσμοθετηθεί το συντομότερο ο Ενιαίος Φορέας Υδάτων στον οποίο θα συμμετέχουν όλοι όσοι ασχολούνται με το νερό. Χωρίς την άμεση δημιουργία ενός φορέα που να διαχειρίζεται μια ενιαία πολιτική και να ελέγχει την εφαρμογή της δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Το νερό αποτελεί εθνικό πλούτο και πρέπει να υπάρχει διαφάνεια για τον τρόπο διάθεσης του μέσω ετήσιας έκθεσης του Ενιαίου Φορέα Υδάτων που να συζητείται στη Βουλή.

2. Εκσυγχρονισμό του Δικτύου Υδατοπρομήθειας
· Άμεση αντικατάσταση των σωλήνων αμιάντων, που όχι μόνο ευθύνονται για τις περισσότερες διαρροές αλλά υπάρχουν υπόνοιες ότι ευθύνονται και για κρούσματα καρκίνου του γαστρεντερικού συστήματος.
· Αντικατάσταση των προβληματικών δικτύων.
· Εγκατάσταση υδρομετρητών. Το ένα τρίτο των Κοινοτήτων δεν έχουν υδρομετρητές άρα δεν γνωρίζουν ούτε πόσο νερό καταναλώνουν ούτε πόσο χάνουν από τα δίκτυα.
· Εκσυγχρονισμός συστημάτων άρδευσης.




3. Ανανεώσιμες λύσεις
· Να δοθεί προτεραιότητα στη δημιουργία των βιολογικών σταθμών επεξεργασίας λυμάτων. Να αντικατασταθεί επίσης το πόσιμο νερό που χρησιμοποιείται τώρα για άρδευση.
· Να χρησιμοποιηθούν τα επεξεργασμένα λύματα των Συμβουλίων Αποχετεύσεων στη γεωργία.
· Να προκηρυχθεί άμεσα η εγκατάσταση συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στους υφιστάμενους σταθμούς αφαλάτωσης και στους σταθμούς που θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλους του έτους, για να μπορούν να μετριασθούν οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο ενεργειακό ισοζύγιο από τη λειτουργία τους.
· Να γίνει επανεξέταση των ειδών που καλλιεργούμε και των αναγκών τους σε νερό.
· Να αξιοποιηθούν οργανωμένα τα υφάλμυρα νερά με ήπιες μορφές αφαλάτωσης.
· Να ληφθούν μέτρα απορρύπανσης του πλούσιου υδροφορέα της Λευκωσίας και Λεμεσού από τα οικιακά λύματα.
· Να γίνει μελέτη οικολογικής αποθήκευσης υδάτινων πόρων στους τεχνικούς και φυσικούς αποταμιευτήρες.

4. Έκτακτα μέτρα μείωσης της κατανάλωσης και όχι αποκοπές
· Nα επιδοτηθεί 100% η εγκατάσταση σε πολυκατοικίες και άλλες αναπτύξεις συστημάτων ανακύκλωσης νερού για νέα χρήση.
· Να προχωρήσει η ίδια η κυβέρνηση σε τέτοιες εγκαταστάσεις στα ιδιόκτητα κτίρια της.
· Να καθορισθεί ποσοτική οροφή στις ποσότητες νερού που αντλούνται από διατρήσεις και στην κατανάλωση ανά άτομο (quota). Η όποια υπέρβαση από την καθορισμένη ποσότητα να τιμολογείται ακριβότατα.
· Όλοι οι εκτοξευτές νερού πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με συσκευές μέτρησης για να καταγράφεται η υπέρβαση από το κατώφλι άντλησης.
· Να επιβληθούν υποχρεωτικοί κανονισμοί εγκατάστασης συστημάτων εξοικονόμησης νερού στα είδη υγιεινής των σπιτιών και ιδιαίτερα των κοινόχρηστων χώρων.

5. Επανεξέταση κυβερνητικών αναπτυξιακών πολιτικών
· Να επανεξεταστεί η παραχώρηση αδειών οικοδομής από πολεοδομικές αρχές για τη δημιουργία πισίνων. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες πισίνες στο νησί που κατακρατούν και εξατμίζουν πόσιμο νερό που αντιστοιχεί με τις ετήσιες ανάγκες πολλών χιλιάδων ανθρώπων.
· Τα υπόγεια νερά χρειάζονται προστασία από τα κτηνοτροφικά λύματα, λιπάσματα και φυτοφάρμακα.
· Μεγάλης έκτασης οικιστικές αναπτύξεις θα πρέπει να υποχρεώνονται να προ πληρώνουν την εγκατάσταση σωλήνων του αποχετευτικού και ύδρευσης.
· Να αναθεωρηθεί η ισχύουσα τιμολόγηση του νερού. Με βάση την Οδηγία 2000/60/ΕΚ θα πρέπει μέχρι το 2010 το νερό να χρεώνεται στην αξία του.
· Να συλλέγονται τα όμβρια ύδατα των κτιρίων και των οδών με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού.

6. Γήπεδα γκολφ
Να παγοποιηθεί άμεσα η διαδικασία αδειοδότησης γηπέδων γκολφ. Ο φυσικός και σπάνιος πόρος του νερού, χαραμίζεται για να ποτίζονται εκατοντάδες εκτάρια γρασίδι και να υδροδοτούνται χιλιάδες πολυτελείς επαύλεις. Άλλωστε γι’ αυτές τις επαύλεις είναι που γίνονται τα γήπεδα γκολφ. Τα σχέδια πώλησης γης και εξοχικών κατοικιών, εξυπηρετούνται από τα πλουσιοπάροχα και σκανδαλώδη κίνητρα που έδωσαν ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια στους επιχειρηματίες ανάπτυξης (developers κλπ). Είκοσι χρόνια «χρηματοδοτείται» η ανάπτυξη των οικισμών γκολφ για να αντιμετωπιστεί η εποχικότητα του Κυπριακού τουρισμού και αποτέλεσμα ΜΗΔΕΝ. Κάποιοι έχουν θησαυρίσει αλλά η εποχικότητα δεν έχει αντιμετωπιστεί. Αυτή η διαπίστωση, αποδεικνύει ότι τα γήπεδα γκολφ αποτελούν την πρόφαση. Το κέρδος των μεγάλων συμφερόντων είναι η αιτία. Είμαστε κατά των γηπέδων γκολφ γιατί είναι καταστροφικά για το τοπικό περιβάλλον και το τοπίο και κατασπαταλούν το νερό που είναι πλέον παραπάνω από πολύτιμο. Ζητούμε από την κυβέρνηση να σταματήσει ΑΜΕΣΩΣ τις διαδικασίες παραχώρησης νέων αδειών για γήπεδα γκολφ και να περιορίσει την παροχή νερού σε υφιστάμενα γήπεδα γκολφ και στους οικισμούς γκολφ, στο ελάχιστο.

Στόχος πρέπει να είναι η μείωση της εξάρτησης της ύδρευσης από την αφαλάτωση, η χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την αφαλάτωση και η άρδευση της γεωργικής παραγωγής από επεξεργασμένα λύματα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας καλεί να αναζητήσουμε τη λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας πρώτα στη σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων και μετά στη χρηματοδότηση νέων υποδομών υδροδότησης (π.χ. αφαλάτωση). Οι Οικολόγοι ζητούν επίμονα την εφαρμογή αυτής της αρχής. Επιμένουμε να αντιμετωπίζουμε κριτικά και όχι ως πανάκεια της αφαλάτωση και ζητούμε ορθή διαχείριση.

Όταν αποφασίσουμε στα σοβαρά ως πολιτεία και ως πολίτες να λάβουμε μέτρα αντιμετώπισης του υδατικού ενταγμένα μέσα σε ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό τότε θα έχουμε επιτύχει την επίλυση του προβλήματος. Η λύση δεν είναι η απρόσκοπτη παραγωγή και η απεριόριστη διάθεση μέσω των αφαλατώσεων επειδή είμαστε νησί. Η λύση είναι η λελογισμένη χρήση, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση. Πρέπει να ισχύει ο ίδιος οικολογικός κανόνας που ισχύει για όλους τους φυσικούς πόρους.

Ο ουρανός μπορεί κάποτε να βρέξει. Η θάλασσα θα είναι πάντα εκεί για να αφαλατώνεται. Στα αφαλατωμένα μυαλά αυτών που αποφασίζουν πότε θα βρέξει λίγη σωφροσύνη λίγη προνοητικότητα και ολίγον – έστω – όραμα;

Ο Ιούδας φρουρούσε υπέροχα

Ωραίο αυτό που μας είπε ο αρχηγός της αστυνομίας. Ακόμα και για το Χριστό – είπε – που ήταν και Θεός, στους δώδεκα μαθητές του βγήκε και ένας προδότης. Δεν μπορεί να φταίνε όλοι οι Χριστιανοί γι’ αυτό. Ύστερα μας είπε για την μηλιά που αν έχει ένα – δυο σάπια μήλα, δεν πετροβολούμε το δέντρο, ούτε το ξεριζώνουμε. Ωραία λόγια και όμορφες παρομοιώσεις.

Όχι, αγαπητέ αρχηγέ. Έχετε μεγάλο λάθος, με όλο το σεβασμό. Η παρομοίωση σας ήταν όμορφη αλλά τουλάχιστον ατυχής.

Πρώτα και κύρια δεν μπορείς να συγκρίνεις το Χριστό με όσους ευθύνονται για τις επιλογές και τις αποφάσεις που οδήγησαν την αστυνομία Κύπρου σε αυτό το χάλι. Ένα χάλι διαχρονικό, για να είμαι δίκαιος μαζί σου, του οποίου οι βαθύτερες καταβολές και αφετηρίες χάνονται στην αρχή του χρόνου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι άνθρωποι αυτοί, είχαν λόγους, συνδέσεις και διασυνδέσεις. Είχαν βαθύτερους σκοπούς και ήταν μέρος ενός ευρύτερου συστήματος. Ενός συστήματος που παράγει σήψη και διαφθορά. Σ’ αυτό το σύστημα κύριες αφετηρίες και δεξαμενές του πύους είναι τα κόμματα, εκείνα τουλάχιστον που κυβέρνησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Γιατί; Γιατί προώθησαν, στήριξαν και αναπαρήγαν το ρουσφέτι, τον κομματισμό και την αξιοκρατία. Θυμάστε την ιστορία με τα ραβασάκια του υπουργού στον διευθυντή των φυλακών; Θυμάστε τότε εάν παραιτήθηκε ο υπουργός; Όχι βέβαια. Τώρα τουλάχιστον η Κύπρος ανέλαβε την ευθύνη (που είχε και μάλιστα μεγάλη απ’ ότι φαίνεται) και για τα πεπραγμένα των προηγούμενων υπουργών.

Δεύτερον, γιατί ο Ιούδας ήταν μέσα στο θεϊκό σχέδιο. Έπρεπε να υπάρχει στην ιστορία για να υπάρξει το λάθος, το πάθος και η ανάσταση. Στην περίπτωση της Αστυνομίας μείναμε μόνο στο λάθος και το πάθος. Η ιστορία έμεινε στο φιλί του Ιούδα, στον Άννα και τον Καΐφα, και στον κλήρο που έριξαν οι φρουροί για τον διαμοιρασμό του χιτώνα.

Τρίτον, ο Ιούδας τιμωρήθηκε. Δηλαδή επήλθε η νέμεσις, η τιμωρία και η κάθαρση. Για την Κυπριακή αστυνομία είναι αμφίβολο εάν μέσω της αυτογνωσίας και της συνείδησης, θα φτάσει ποτέ στην τιμωρία και την κάθαρση.

Προσωπικά εύχομαι στον αρχηγό να καθαρίσει την μηλιά από τα σκουλήκια και την ψώρα. Αλλά να προσέχει ποιος θα φρουρεί την μηλιά της αστυνομίας. Διότι και ο Ιούδας φρουρούσε υπέροχα.

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα κλαίει η συνείδηση μου. Κλαίει, και τα δάκρυα της σμίγουν μ’ αυτό το ποτάμι που ρέει νότια της πολιτείας της Γάζας. Ο ποταμός Γουάτι Γάζα είναι απλά ένας χείμαρρος που τροφοδοτείται από τα λύματα των προσφυγικών συνοικισμών. Γίνεται έλος λίγο πριν καταλήξει στη θάλασσα της Μεσογείου. Η κοινή μας θάλασσα, η θάλασσα που μας ενώνει και μας χωρίζει.

Ξέρετε ότι η Κύπρος βρίσκεται πιο κοντά στη Γάζα παρά στην Αθήνα. Κι όμως νιώθουμε το δράμα που κλιμακώνεται στο διπλανό δωμάτιο του κοινού μας σπιτιού σαν να είναι υπόθεση μακρινή και αδιάφορη.

Είναι αλήθεια ότι κάποιοι από εμάς, βγήκαν στους δρόμους. Διαμαρτυρήθηκαν. Στάθηκαν συμπαραστάτες στις δίκαιες αντιδράσεις των Παλαιστίνιων που ζουν στην Κύπρο. Πόσοι όμως από εμάς; Και για πόσο;

Εκτός ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων – όπως τους ακτιβιστές των εθελοντών γιατρών Κύπρου – οι υπόλοιποι απ’ εμάς εκφράσαμε τη συμπαράσταση μας εκ του ασφαλούς. Η πλειοψηφία, αν και εφόσον δεν παρασύρθηκε απ’ την προπαγάνδα των δυτικών διεθνών πρακτορείων ειδήσεων – εξέφρασε τη συμπαράσταση της εντελώς νοερά, από την πολυθρόνα μας.

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα πριν από πέντε χρόνια φυτέψαμε 300 δενδρύλλια μαζί με την Ελένη Θεοχάρους, μαζί με Κύπριους και Παλαιστίνιους ακτιβιστές. Τα δεντράκια ξεριζώθηκαν, οι Παλαιστίνιοι φίλοι μας κανείς δεν ξέρει εάν επιβίωσαν των συγκρούσεων. Ακούς τους αριθμούς – τόσοι νεκροί, τόσοι τραυματίες – και διερωτάσαι: Άραγε να ήταν και ο Αχμέτ, άραγε να ήταν και ο Τζαμάλ. Οι αριθμοί βλέπετε δεν είναι απρόσωποι. Έχουν σάρκα και οστά. Έχουν αίμα. Έχουν ζωή και ψυχή. Έχουν πρόσωπο. Δύο μάτια μεγάλα και ένα χαμόγελο που διψά για ζωή.

Είναι σίγουρο πως η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ θα προκαλέσει περισσότερα θύματα ιδιαίτερα ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό και όχι μόνο στην Παλαιστίνη. Οι νεκροί αποτελούν το λίπασμα του πολέμου. Η αντίδραση των θυμάτων αναμένεται να είναι σκληρή, διαρκής και επώδυνη για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Η εισβολή του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας αποτελεί παραβίαση των συμφωνιών ειρήνευσης στην ταραγμένη Παλαιστίνη. Με την εισβολή του Ισραήλ καταστρέφεται το μόνο επίτευγμα της ειρηνευτικής διαδικασίας που ήταν η αποχώρηση του στρατού και των εποίκων από τη λωρίδα της Γάζας. Η ειρήνη απομακρύνεται και το φάσμα του πολέμου απλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή μας. Ας θυμηθούμε ότι μόλις πριν δύο χρόνια από παρόμοιο περιστατικό προκλήθηκε ο πόλεμος στο νότιο Λίβανο. Με την επίθεση στη Γάζα το Ισραήλ άνοιξε την πόρτα του πολέμου και οι συνέπειες αυτής της εγκληματικής πράξης είναι απρόβλεπτες.

Δυστυχώς η διοίκηση Μπους στην τελευταία της πράξη επιβεβαιώνει τον αρπακτικό της χαρακτήρα ενώ ο εκλεγεγμένος πρόεδρος Ομπάμα χρεώνετε με την ένοχη σιωπή του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να ισορροπήσει τις καταστάσεις και την ανισόρροπη επιθετικότητα του Ισραήλ.

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα θα περπατήσω ξανά. Τα παιδιά δεν θα κοιτάνε στον ουρανό με αγωνία θανάτου. Οι νέοι θα ερωτεύονται τις νέες κι όχι το θάνατο και την εκδίκηση. Τα δεντράκια μας Ελένη, θα ξαναφυτευτούν. Έτσι πρέπει να γίνει, και έτσι θα γίνει.

Τάξη παρακαλώ

«Θα πρέπει να επιβληθεί μια τάξη σε αυτόν τον τόπο. Τα όσα γίνονται τελευταία αποκαλύπτουν σήψη. Σήψη σε θεσμούς και τμήματα της δημόσιας υπηρεσίας και του κράτους. Δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Έχει προσβληθεί τα μάλα το κράτος, η Πολιτεία. Και θα πρέπει να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια της ίδιας της Πολιτείας. Και είναι μήνυμα προς όλους όσοι πιθανόν να ευθύνονται ή έχουν την ευθύνη να τιμάται η Πολιτεία, να τιμάται πρώτα απ’ όλα ο πολίτης, διασφαλίζοντας του την αναγκαία ασφάλεια και αξιοπρέπεια».

Αυτά δεν τα είπε ένας δημοσιογράφος. Ούτε κάποιος αντιπολιτευόμενος βουλευτής. Ούτε καν ο αρχηγός ενός νέου πολιτικού κινήματος που ευαγγελίζεται αλλαγή και κάθαρση της σαπίλας αυτού του τόπου. Ούτε ο Καρατσαφέρης, ούτε ο Ματσάκης.

Αυτά είπε πριν μια βδομάδα ο Πρόεδρος Χριστόφιας αναφερόμενος στην επιχείρηση – φιάσκο της Αστυνομίας στην περιοχή Ζυγίου – Αγίου Θεοδώρου. Το δεύτερο στη σειρά. Γιατί δεν πρέπει να ξεχαστεί και το προηγούμενο αστυνομικό φιάσκο στην Στασικράτους στη Λευκωσία. Αγροτικό φιάσκο το τελευταίο, σε συνθήκες μέσα στη φύση. Αστικό το προηγούμενο στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην πιο ακριβή εμπορική οδό. Από ποικιλία πάντως πάμε καλά.

Δηλαδή, με άλλα λόγια, η κατάσταση είναι για κλάματα κύριε Πρόεδρε. Με κάθε σεβασμό δεν δικαιούστε μόνο να εξοργίζεστε. Είστε η κεφαλή αυτού του σώματος που βρίσκεται σε σήψη.

Η αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της κυβέρνησης σας δεν πρέπει να αναζητείται στη θυσία εξιλαστήριων θυμάτων. Τί δηλαδή, να παραιτηθεί και ο νέος υπουργός, ο οποίος ήταν λέει ενήμερος για κάθε ενέργεια της αστυνομίας; Συνεπώς – θα έλεγε κάποιος – είναι συνυπεύθυνος στο φιάσκο; Αστεία πράγματα. Εξάλλου μπορεί και να θεωρηθεί υπεύθυνος για την επιτυχία της Αστυνομίας. Η Αστυνομία μπορεί να θεωρεί ότι η επιτυχής σύλληψη του κ. Κίτα στο Παραλίμνι, αποτελεί τον σπόγγο που έσβησε τα προηγούμενα, όμως εγώ πιστεύω πως η κοινωνία δεν συμφωνεί. Η τελευταία πράξη αυτής της ιστορίας για την κοινωνική συλλογική συνείδηση ήταν η επιχείρηση φιάσκο στον Άγιο Θεόδωρο – Ζύγι.

Εγώ λέω να αφήσουμε τις παραιτήσεις και τα οργισμένα λόγια και να πιάσουμε δουλειά. Οι πολίτες, η Κοινωνία, αναμένει από ένα πρακτικό και ρεαλιστή άνθρωπο όπως τον Δημήτρη Χριστόφια, να δώσει άμεσες και αποφασιστικές απαντήσεις. Είναι ικανός και υπεύθυνος να σηκώσει στους ώμους του τη χαμένη αξιοπρέπεια των θεσμών και της Πολιτείας. Είναι κυρίως δική του ευθύνη να τιμάται η Πολιτεία αλλά και να τιμά η Πολιτεία τους πολίτες της. Απ’ αυτόν περιμένουμε όλοι να διασφαλίσει την αναγκαία αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Δεν μπορεί σ’ αυτό το έργο να είναι θεατής, ούτε να μιλά σε τρίτο πρόσωπο. Δεν του επιτρέπεται.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη γεμάτη οργή δήλωση του είπε την αλήθεια, επιτέλους. Μια αλήθεια που φαίνεται ότι κάποιοι αρχικά επιχείρησαν να του την αποκρύψουν. Αρχίζοντας την αναστύλωση της αξιοπρέπειας του Κράτους και της Πολιτείας ο κύριος Πρόεδρος οφείλει να ξεκινήσει να κτίζει γύρω του ένα περιβάλλον αξιοκρατίας και σεβασμού στον πολίτη.

Χαριτολογώντας – και με κάθε σεβασμό – για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (και για όλους όσους κατέχουν δημόσια αξιώματα) μπορεί να μην υπάρχει παράθυρο και σκάλα για να διαφύγουμε. Ούτε κρυψώνα για να κρυφτούμε.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΕΔΡΕ

Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ο αειθαλής Γλαύκος Κληρίδης οι Οικολόγοι συνήθιζαν κάθε Πρωτοχρονιά να μαζεύονται έξω από το Προεδρικό σε ένα πρωτότυπο ακτιβιστικό καλαντάρισμα για το καλό του χρόνου. Με άλλα λόγια «τα έψαλαν» στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καταγράφοντας τις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της κυβέρνησης.

Με την εκλογή του τέως Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου το «έθιμο» δεν συνεχίστηκε. Ούτε στον Πρόεδρο Χριστόφια είπαν φέτος τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα οι Οικολόγοι. Όμως κάτι πρέπει να ειπωθεί, έστω και με πιο «τετριμμένο» τρόπο, χωρίς δηλαδή τη φαντασία και την πρωτοτυπία των πρώτων χρόνων (κρίμα!).

Πιστεύω ότι το Πολιτικό Κόμμα των Οικολόγων της Κύπρου, αλλά και το κίνημα των μη κυβερνητικών περιβαλλοντικών οργανώσεων του νησιού, έχει ήδη προσφέρει ανεκτίμητο έργο για τη σωτηρία του Κυπριακού περιβάλλοντος, τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής και προώθησης των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης. Σήμερα οι προτάσεις των Οικολόγων αντιμετωπίζονται από τα άλλα κόμματα, την τοπική Αυτοδιοίκηση και την Κυβέρνηση – εκτός από τη συνήθη αντίθεση – με αρκετό σεβασμό. Αποτελούμε τον πιο αξιόπιστο φορέα περιβαλλοντικής πολιτικής και ταυτόχρονα τον πιο έμπιστο φρουρό του περιβάλλοντος. Οι ελπίδες που εναποθέτουν σε εμάς οι πολίτες είναι τεράστιες.

Η προστασία των φυσικών χώρων, των Αλυκών, των δασών, του Ακάμα, έχει ενοχλήσει όσους θέλουν να πωλήσουν τα πάντα ως οικόπεδα της αλόγιστης ανάπτυξης. Κάποιοι μεγάλοι εργολάβοι, ενοχλούνται από την περιβαλλοντική ευαισθησία των πολιτών που στέκεται εμπόδιο στην αχαλίνωτη κατασκευαστική ανάπτυξη, σε μεγάλα έργα αυτοκινητόδρομων, τους οικισμούς μαρίνων και τις πολιτείες των γηπέδων γκολφ κλπ κλπ. Ακόμα και πολιτικοί ή πολιτικά κόμματα δυσανασχετούν για το νομικό πλαίσιο που αναγκάστηκε η πολιτεία να αποδεχθεί κάτω από τη δική μας πίεση (π.χ. κάπνισμα, διαφημιστικές πινακίδες, προστασία δέντρων κλπ κλπ).

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η εφαρμογή των νόμων, η εναρμόνιση με το περιβαλλοντικό κεκτημένο και η εγκαθίδρυση μιας ιδεολογίας βιώσιμης ανάπτυξης και γενικώς η δημιουργία οικολογικής συνείδησης σε όλα τα επίπεδα (από τον απλό πολίτη ως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας).

Η κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια έχει εκλεγεί με βάση ένα ενδιαφέρον περιβαλλοντικό πρόγραμμα. Είχαμε όμως – ακόμα και προεκλογικά – καυτηριάσει ορισμένα αρνητικά του προγράμματος (π.χ. Ακάμας, Εαρινό Κυνήγι). Δεν γνωρίζω πως η Κυβέρνηση Χριστόφια, ως υπεύθυνη πλέον κυβέρνηση, θα υλοποιήσει αυτές τις αντιπεριβαλλοντικές προεκλογικές δεσμεύσεις. Όμως η Κυβέρνηση έχει μπροστά της πολύ σοβαρά περιβαλλοντικά θέματα με κυριότερα θα έλεγα το θέμα του Ακάμα, της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της μείωσης των ρύπων του θερμοκηπίου, την απεξάρτηση από το ιδιωτικό αυτοκίνητο και την ανάπτυξη των δημοσίων μέσων κυκλοφορίας, την κήρυξη της Κύπρου σε ζώνη ελεύθερη από Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς κ.ο.κ.

Εμείς δηλώνουμε την καλή μας θέληση να βοηθήσουμε. Να καταθέσουμε προτάσεις και εισηγήσεις. Να αναλάβουμε ευθύνες. Αλλά αυτή η καλοπροαίρετη θετική μας στάση δεν έχει απεριόριστο χρόνο και διάρκεια. Δεν είναι αορίστου χρόνου.

Με τις ευχές μου για ένα ελεύθερο και οικολογικό 2009.