Ψήφοι, έδρες και φιλότιμο

«Τι κερδίζει ο άνθρωπος, αν κατακτήσει τον κόσμο όλο και χάσει τη ψυχή του;». Θυμήθηκα αυτή τη σοφή κουβέντα που άκουσα τόσες φορές – σαν ήμουνα παιδί κι εγώ – από το γέρο παππού μου, πάτερ Στυλιανό. Το απόφθεγμα αυτό, απαύγασμα της βαθιάς φιλοσοφικής σκέψης της Χριστιανικής θρησκείας (ίσως και άλλων, δεν ξέρω) αποτελεί την πιο βαριά καταδίκη του τυχοδιωκτισμού και της έλλειψης ηθικής που χαρακτηρίζουν συχνά τις πράξεις των ανθρώπων.

Έχω την άποψη ότι η προσπάθεια των μεγάλων κομμάτων να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο μετατρέπεται σε άσκηση τυχοδιωκτισμού και επίδειξη πολιτικού αμοραλισμού.

Θεωρώ μέγιστη πρόκληση στα δημοκρατικά αισθήματα των πολιτών τη συνεννόηση των δύο μεγάλων κομμάτων που στόχο έχει την αύξηση του εκλογικού μέτρου για είσοδο κομμάτων στη Βουλή.

Είναι ολοφάνερο ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν από κοινού σχεδιάσει ένα πλήγμα κατά της δημοκρατίας και της πολυφωνίας αφήνοντας χιλιάδες πολίτες χωρίς εκπροσώπους εντός Βουλής και Εθνικού Συμβουλίου.

Το προκλητικότερο όλων είναι ότι συνδυάζουν την αύξηση του εκλογικού μέτρου με την αύξηση του αριθμού των βουλευτών σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και περισυλλογής.

Κι όλα αυτά για να ικανοποιηθούν οι εκλογικές ανάγκες κάποιων βουλευτών και κομματικών στελεχών και να σιγήσει μια φωνή που ενοχλεί.

Λίγες εβδομάδες πριν ολοκληρωθεί ακόμα μια περίοδος κοινοβουλευτικών εργασιών, καθώς η Βουλή «πνίγεται» στην ανάγκη να εξετάσει με προσοχή και να ψηφίσει ένα μεγάλο αριθμό νομοθετημάτων, τα δύο κόμματα «κλέβουν» χρόνο και σημασία από τους βουλευτές και τους πολίτες για να ασχοληθούμε με τους ψήφους και τις έδρες μας. Σχεδόν πραξικοπηματικά, τα δύο μεγάλα κόμματα, σχεδιάζουν να επιβάλουν μια εκδικητική, αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική μεθόδευση επειδή έχουν – λένε – την πλειοψηφία.

Εντούτοις δεν μπορώ παρά να χαιρετίσω την απόφαση του εκτελεστικού γραφείου του ΔΗΚΟ και τη σταθερή στάση του Προέδρου του ΔΗΚΟ και Προέδρου της Βουλής Μάριου Καρογιάν. Το ΔΗΚΟ δικαιώνει την ιστορία του δημοκρατικού κέντρου. Παραμένει πιστό στην πολιτική κληρονομιά των αείμνηστων Σπύρου Κυπριανού και Τάσσου Παπαδόπουλου που υπήρξαν οι εισηγητές και θεμελιωτές του συστήματος της απλής αναλογικής ως το πλέον δημοκρατικό εκλογικό σύστημα.

Χαιρετίζω επίσης τη συνέπεια που επιδεικνύουν το Κ.Σ. ΕΔΕΚ και το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΜΜΑ και την εμμονή τους σε αρχές και αξίες.

Ο λαός και η ιστορία δεν πρέπει να δικαιώσει τα δύο μεγάλα κόμματα που σχεδόν πραξικοπηματικά σχεδιάζουν να επιβάλουν μια αντιλαϊκή μεθόδευση κατά της Δημοκρατίας.

Θέλω να καλέσω τους ενεργούς δημοκρατικούς πολίτες ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων να πάρουν θέση.

Οι ενεργοί πολίτες οφείλουν να συμπαραταχθούν με τις δυνάμεις της δημοκρατικής πολυφωνίας και να αντιδράσουν στις μεθοδεύσεις και τις λογικές οδοστρωτήρα που προωθούν τα δύο μεγάλα κόμματα.

Όπως σε εκείνη την παλιά ελληνική μαυρόασπρη ταινία, όπου οι δύο ηθικά καταξιωμένοι ήρωες, κατατρεγμένοι και καταφρονημένοι, με μια λατέρνα για συντροφιά, και τη φιλία ως στερεά αξία, καταξιώνονται στη συνείδηση του κοινού, της κοινωνίας, της ιστορίας. Και μένουν αθάνατοι.