Διαφάνεια

Δεν είναι διαφάνεια ένας βουλευτής εκμεταλλευόμενος τη θέση του να διαρρέει έγγραφα σε συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης. Αυτό λέγεται «διαπλοκή». Κι όταν πρόκειται για τα ήδη λογοκριμένα πρακτικά της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας, τότε η διαπλοκή είναι ακόμα πιο ξεκάθαρη. Γι’ αυτό άλλωστε η εφημερίδα δεν αρκέστηκε να αναφερθεί απλά στις πληροφορίες που προκύπτουν από τα πρακτικά αλλά προχώρησε στην προκλητική δημοσίευση φωτοαντιγράφων τους.

Το έχω προσέξει. Όταν ένα έγγραφο δεν λέει και πολλά πράγματα αλλά εντούτοις χαρακτηρίζεται ως «απόρρητο» σχεδόν πάντα το βλέπουμε φωτοτυπία σε εφημερίδα ή φωτογραφία στην τηλεόραση. Γιατί; Γιατί απλούστατα γίνεται είδηση όχι το περιεχόμενο του εγγράφου αλλά η κατοχή του από το μέσο ενημέρωσης δηλαδή η διαρροή.

Έτσι έγινε και στην περίπτωση των «απορρήτων» πρακτικών της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας για το δολοφονικό ατύχημα στο Μαρί. Όσα γράφονται στα πρακτικά είχαν λίγο πολύ δει το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες. Ελάχιστα ως καθόλου μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως καθαρόαιμη είδηση ή αποκλειστικότητα.

Γι’ αυτό η δημοσίευση των εγγράφων δεν προκάλεσε καμμία συζήτηση επί της ουσίας. Θυμηθείτε ότι λίγες μέρες πριν η παρουσίαση των πρακτικών της συνεδρίαση της του Φεβρουαρίου προκάλεσε έκρηξη ενδιαφέροντος, συζητήσεις, κόντρες κλπ. Στην περίπτωση της διαρροής των πρακτικών της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας αντί να συζητείται το περιεχόμενο τους (που ήταν ούτως ή άλλως γνωστό) συζητείται το γεγονός της διαρροής.

Στήθηκε ολόκληρο θέμα, έγιναν δεκάδες δηλώσεις και δημιουργήθηκαν προσβλητικές εντυπώσεις για τη Βουλή των Αντιπροσώπων και για βουλευτές. Ανοησίες. Σε μια εποχή που ο κόσμος – ο κάθε πολίτης – αγωνιά και διψά για δικαιοσύνη, ορισμένοι (βουλευτές, εφημερίδες, δημοσιογράφοι) ανέδειξαν σε μείζον θέμα την επιλεκτική διαρροή, ασήμαντης σημασίας εγγράφων τα οποία κάποιοι (κακώς) χαρακτήρισαν «απόρρητα». Αν δεν είχαν χαρακτηριστεί «απόρρητα», πάω στοίχημα αν θέλετε ότι ούτε η εφημερίδα θα ενδιαφερόταν, αλλά ούτε ο διαρροέας θα έκανε τον κόπο να τα παραδώσει.

Ορισμένοι βέβαια εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός για να συνεχίσουν ένα συκοφαντικό έργο που ξεκίνησαν από χρόνια σε βάρος ανθρώπων που αφού δεν έχουν τίποτα να τους προσάψουν (το ’74 ήταν 12 χρονών, σε σκάνδαλα δεν έχουν εμπλακεί, σε βρώμικα παιχνίδια διαπλοκής και εξουσίας δεν παίζουν κλπ) βρίσκουν μόνη και εύκολη την κατηγορία του «μη σοβαρού» και «αναρχικού». Ποντάρουν στον έμφυτο και γονιδιακό συντηρητισμό των Κυπρίων και σε μια σειρά από διαγνωσμένες κοινωνικές αναπηρίες που χαρακτηρίζουν τον μέσο Κύπριο. Σε ότι με αφορά τους απαντώ «καλύτερα να σε κατηγορούν κάποιοι για μη σοβαρό και διαρροέα εγγράφων του σοβαρού συστήματος παρά να σε κατηγορεί ένας ολόκληρος λαός στα σοβαρά για φόνο».

Υ.Γ.: Οδηγώντας για την τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας, όπου οι βουλευτές ανάλωσαν τον πολύτιμο τους χρόνο στο πώς θα σταμπάρουν τα έγγραφα τους για να μην διαρρέουν, άκουσα από το ραδιόφωνο ότι στην Αίγυπτο έστησαν γιγάντια οθόνη για να παρακολουθεί ο αγράμματος λαός απευθείας τη δίκη του δικτάτορα Μουμπάρακ. Φαίνεται ότι η διαφάνεια παρέκαμψε την Κύπρο και πήγε στης Ανατολής τα μέρη, απευθείας.

Γιώργος Περδίκης

Βουλευτής

Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών