Συνέντευξη Γιώργου Περδίκη στο Φιλελεύθερο της Κυριακής 18 Μαρτίου

Δεν τους ενδιαφέρει η πρωτογενής ανάπτυξη 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ: Για να έχει μέλλον μια οικονομία, να μη στηρίζεται στους ξένους 
 

Πώς αξιολογείτε το έως τώρα εκδηλωθέν ενδιαφέρον μεγάλων επενδυτών του εξωτερικού για τον τόπο μας; - Το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον είναι καλοδεχούμενο και είναι και αναμενόμενο λόγω των εξελίξεων με την ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αεριού, όπως επίσης και λόγω της γεωπολιτικής θέσης της Κύπρου. 

Συμφωνείτε με την εκτίμηση του ΑΚΕΛ και της Κυβέρνησης ότι αυτό το ενδιαφέρον αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης για τις προοπτικές της κυπριακής οικονομίας; - Μα δεν είναι θέμα προοπτικών. Εμείς θεωρούμε ότι για να έχει προοπτικές μια οικονομία, δεν πρέπει να στηρίζεται σε τόσο μεγάλο βαθμό στις ξένες επενδύσεις. Και μάλιστα αυτού του τύπου τις επενδύσεις, που δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας για ντόπιο προσωπικό, δεν προωθούν την ανάπτυξη των παραγωγικών τάξεων του λαού, δεν δημιουργούν υποδομές αειφόρου ανάπτυξης και δεν κινούνται προς την κατεύθυνση της πράσινης οικονομίας. 

Επειδή όμως αυτό το ενδιαφέρον είναι προκαταρκτικό, γιατί προεξοφλείτε ότι δεν θα εξελιχθεί προς την κατεύθυνση που μόλις προδιαγράψατε; Ποιες θεωρείτε τις πλέον σημαντικές ασφαλιστικές δικλίδες στη διαδικασία προσέλκυσης των συγκεκριμένων επενδυτών; - Μα οι δυνητικοί επενδυτές φαίνεται να ενδιαφέρονται μόνο για καζίνο, ξενοδοχειακές μονάδες, διαμετακομιστικό εμπόριο, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και δεν ενδιαφέρονται πχ για την ανάπτυξη της γεωργίας, που είναι πρωτογενής τομέας και η βάση κάθε οικονομίας, ή για την κτηνοτροφία ή για επενδύσεις στον τομέα της τεχνολογίας και της εκπαίδευσης. Όταν δεν τους ενδιαφέρει η πρωτογενής και αειφόρος ανάπτυξη, που δημιουργεί τις πραγματικές προοπτικές της βιώσιμης ανάπτυξης, τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Άρα το πρόβλημα είναι οι τομείς της ανάπτυξης όπου φαίνεται να υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον. Όλα αυτά μας δημιουργούν την εντύπωση ότι η κατεύθυνση είναι πάλι σε εκείνους τους τομείς που είναι ήδη ανεπτυγμένοι αλλά δεν αποδείχθηκαν ικανοί να μας υπερασπιστούν την ώρα της κρίσης. 

Από την άλλη ως Οικολόγοι, θεωρούμε ότι γενικά αυτές οι αποκαλούμενες μεγαλεπήβολες αναπτυξιακές παρεμβάσεις, χωρίς να είναι απορριπτέες, αποτυγχάνουν να δίνουν απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων του τόπου, δημιουργούν υπεραξία την οποία λυμαίνονται ντόπιοι και ξένοι κεφαλαιοκράτες και στο τέλος ο Κύπριος εργαζόμενος λαμβάνει ψίχουλα ή και τίποτα.  

Κατά την άποψή σας, τι υπολείπεται να γίνει από πλευράς Κυβέρνησης, Βουλής, έτσι που αυτό το ενδιαφέρον να διευκολυνθεί;  
- Εμείς θεωρούμε ότι εάν στην προσπάθειά της αυτή η Πολιτεία να εξυπηρετήσει αυτές τις επενδύσεις, καταφέρει να χτυπήσει το τέρας της γραφειοκρατίας, αυτό θα είναι ένα κέρδος από το οποίο θα πρέπει να επωφεληθούν και οι Κύπριοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και μικροεπενδυτές, αλλά και ο απλός πολίτης. Αλίμονο εάν όλα αυτά τα οποία λέγονται για δημιουργία ευκίνητων διαδικασιών στο Δημόσιο, έχουν να κάνουν μόνο με τους ξένους μεγάλους επενδυτές. Άρα θεωρούμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να διευκολυνθούν οι επενδύσεις, αλλά να διευκολυνθούν και οι Κύπριοι ενδιαφερόμενοι και οι απλοί πολίτες. Και βεβαίως η Κυβέρνηση και η Πολιτεία ευρύτερα να προσπαθήσουν να βάλουν τέτοιους όρους σε αυτούς τους επενδυτές που ως αντάλλαγμα προς την κυπριακή κοινωνία να δίνουν θέσεις εργασίας για Κύπριους, να δίνουν ευκαιρίες μόρφωσης, εκπαίδευσης και εφαρμογής τεχνολογιών και να παρέχουν και δυνατότητες ανάπτυξης στους μικρούς επιχειρηματίες και επενδυτές αυτού του τόπου προς την κατεύθυνση της πράσινης αειφόρου οικονομίας. 

Συνέντευξη στον Γιώργο Φράγκο, Φιλελεύθερος, Κυριακή 18 Μαρτίου

Μια έρευνα για το κάπνισμα

Έγινε λέει μια έρευνα από ένα Πανεπιστήμιο για τις επιπτώσεις στην οικονομική βιωσιμότητα των κέντρων αναψυχής λόγω της νομοθεσίας που ψήφισε η Βουλή των Αντιπροσώπων το 2010. Η «έρευνα» προβλήθηκε και από τηλεοπτική εκπομπή με ιδιαίτερες τυμπανοκρουσίες.

Ας δούμε λοιπόν τί έρευνα ήταν αυτή: Έγιναν λέει 235 τηλεφωνικές συνεντεύξεις με ιδιοκτήτες κέντρων αναψυχής. Άρα τα αποτελέσματα της έρευνας αφορούν την άποψη των ιδιοκτητών των κέντρων αναψυχής. Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα το 80% των ιδιοκτητών δήλωσαν ότι επηρεάστηκαν από την «απαγόρευση». Αυτό βέβαια δεν στηρίζεται σε στοιχεία, σε οικονομικούς παραμέτρους ή σε στοιχεία για την γνώμη των πελατών. Αυτή είναι η εντύπωση των ιδίων των ιδιοκτητών των κέντρων. Άρα το σωστό θα ήταν να κατέληγε η έρευνα στο συμπέρασμα ότι το 80% των καταστηματαρχών θεωρούν ή νομίζουν ότι επηρεάστηκε η δουλειά τους από την απαγόρευση του καπνίσματος.

Από την άλλη δεν αντέχω τον πειρασμό να σημειώσω ότι προσωπικά είχα την εντύπωση ότι ΟΛΟΙ οι ιδιοκτήτες κέντρων αναψυχής ήταν ολόψυχα εναντίον της νομοθεσίας και πίστευαν ότι θα επηρεαστεί αρνητικά η πελατεία τους. Γιατί αυτή η «απώλεια»; Αντίθετα, εάν ρωτήσει το Πανεπιστήμιο τους μη καπνιστές εάν υποστηρίζουν τη νομοθεσία (και ακόμα αν υποστηρίζουν την αυστηρή εφαρμογή της) θα εκπλαγεί από το ποσοστό θετικών ψήφων.

Η πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας, απαιτεί καθαρό αέρα σε κλειστούς χώρους. Η «καθολική λύση» είναι μια μέθοδος η οποία παρά τις αδυναμίες της μπορεί να δώσει θετικά αποτελέσματα. Δυστυχώς, έχουμε σοβαρά ελλείμματα εφαρμογής των νομοθεσιών στην Κύπρο, πρέπει να το ομολογήσουμε. Όταν οι Κύπριοι παρανομούν για θέματα άμεσης ασφάλειας και «ζωής ή θανάτου» όπως π.χ. για τη ζώνη ασφαλείας ή την οδήγηση υπό την επήρεια του αλκοόλ και όταν γι’ αυτά τα θέματα υπάρχει ανοχή, τότε τί να περιμένει κανείς για το θέμα της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους;

Χρειάζεται επιμονή και στοχοπροσήλωση μέχρι να φθάσουμε στο πολιτιστικό επίπεδο άλλων λαών. Να μην μολύνουμε τον αέρα που αναπνέουμε.

Στροφή στον ήλιο

Για να τοποθετήσει ένας οικογενειάρχης στην Κύπρο φωτοβολταϊκή στέγη, που να καλύπτει τις ανάγκες ηλεκτρισμού για μια μέση οικία, του στοιχίζει σήμερα περίπου 12.000 ευρώ (+ΦΠΑ). Μια εγκατάσταση 7kw μπορεί να αποδώσει μέχρι 16.000kwh το χρόνο. Με τα σημερινά δεδομένα της επιδότησης συνεπάγεται ότι ο άνθρωπος αυτός θα πληρώνεται από το ταμείο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας περίπου 4500 ευρώ το χρόνο. Υπολογίζεται λοιπόν ότι στα πρώτα τέσσερα χρόνια (το πολύ σε πέντε χρόνια), ο άνθρωπος αυτός θα κάνει πλήρη απόσβεση της δαπάνης (συμπεριλαμβανομένων των δαπανών σε κατανάλωση ηλεκτρισμού, τόκων, φόρων κλπ). Μετά από πέντε χρόνια ο άνθρωπος αυτός θα μπορεί να εισπράττει περίπου 2000 μέχρι 3000 ευρώ το χρόνο από την «επένδυση» του αυτή, δηλαδή 4500 ευρώ που θα πληρώνεται από ταμείο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μείον το κόστος της κατανάλωσης που θα του χρεώνει η ΑΗΚ (ας πούμε κάτι μεταξύ 1500 με 2500 ευρώ το χρόνο εάν δεν έχει αύξηση η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος τα επόμενα πέντε χρόνια). Εάν καταναλώνει περισσότερο ηλεκτρισμό τότε το κέρδος του θα μειώνεται αναλόγως.

Εγώ θα ήθελα ο κάθε οικογενειάρχης να διευκολυνθεί να τοποθετεί τη δική του φωτοβολταϊκή στέγη. Θέλουμε να γεμίσει η Κύπρος φωτοβολταϊκές στέγες όπως γέμισε με ηλιακούς θερμοσίφωνες. Όσοι λένε ότι πρέπει να περιμένουμε τις καινούργιες τεχνολογίες που θα είναι πιο παραγωγικές (και συμφέρουσες) θα απαντούσα ότι ευτυχώς δεν έγινε το ίδιο με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες. Εάν περιμέναμε πότε θα είχαμε την καλύτερη τεχνολογία στους ηλιακούς θερμοσίφωνες θα ήμασταν ακόμα στο ηλεκτρικό ρεύμα για να ζεστάνουμε το νερό για να κάνουμε το μπάνιο μας. Η τεχνολογία προχωρά. Αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, laptop, i-phone, συνεχώς εξελίσσονται, γίνονται πιο αποδοτικά και πιο «συμφέροντα». Όμως κανένας δεν μας εμποδίζει να αγοράζουμε ότι υπάρχει σήμερα διαθέσιμο και να μην περιμένουμε πότε θα βγει το καλύτερο και πιο φθηνό μοντέλο.

Μου λένε ότι εάν αντί να δεσμεύσουμε περίπου 2 εκατομμύρια (που προνοεί ο παρόν προϋπολογισμός του ταμείου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), δεσμεύσουμε τρία και τέσσερα εκατομμύρια για τα οικιακά φωτοβολταϊκά, τότε αυτά πιθανόν να μείνουν αδιάθετα (αφού ίσως να μην βρεθούν εκατοντάδες οικογενειάρχες για να κάνουν δαπάνη 12.000 ευρώ (+ΦΠΑ) για να έχουν απόσβεση σε 5 χρόνια) απαντώ: τότε θα μπορέσει η κυβέρνηση να υλοποιήσει με αυτά τα λεφτά την εισήγηση μας για δωρεάν τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στεγών σε οικίες πολύτεκνων οικογενειών ή απόρων οικογενειών ως αντιστάθμιση στη μείωση της ποιότητας ζωής τους λόγω οικονομικής κρίσης και των γνωστών μέτρων. Αν – όπως λένε οι αρμόδιοι – πιθανόν να απομείνουν ορισμένες χιλιάδες ευρώ μπορούν επίσης να αξιοποιηθούν από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, όπως π.χ. κοινότητες, για τη δημιουργία μικρών και ευέλικτων ηλιακών πάρκων μέχρι 20 kw (απαιτούμενη έκταση 200 m² περίπου).

Τώρα είναι η ευκαιρία. Στροφή στον ήλιο, για να εξαφανιστούν οι σκιές της οικονομίας της ρύπανσης και της ακριβής ενέργειας.

Ο ιπτάμενος Πρόεδρος

Δεν ξέρω εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην πρόσφατη αποστολή του στις Βρυξέλλες χρησιμοποίησε το ιδιωτικό του τζετ. Δεν ξέρω εάν η πολυπληθής υπουργική του συνοδεία, συνταξίδευσε μαζί του (εάν ναι, τότε η ιστορία θυμίζει το γνωστό παιδικό τραγουδάκι που λέγαμε μικροί κατά τη διάρκεια των εκδρομών που έλεγε «επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα…»).

Αυτό που ξέρω είναι ότι Κυβέρνηση και Βουλή πρέπει να ντρέπονται που σε εποχές μονόπλευρης λιτότητας, πρόεδρος και υπουργοί χρεώνουν τα δημόσια οικονομικά με 500.000 ευρώ κόστος, μόνο και μόνο για να γλυτώσουν λίγη ταλαιπωρία και δύο – τρεις ώρες ύπνου. Όταν αποδεσμεύτηκε πρόσφατα το σχετικό κονδύλι από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών ο πρόεδρος της δήλωσε: «έχουμε ζητήσει το αντίγραφο της συμφωνίας που θα υπογραφεί με την εταιρεία Netjets αλλά διατηρούμε τις δικές μας επιφυλάξεις. Διατηρούμε επιφυλάξεις και ανησυχίες για το γεγονός ότι η συγκεκριμένη συμφωνία έχει υπογραφεί χωρίς να ακολουθηθεί μια διαδικασία δημόσιων προσφορών».

Εξέφρασα οργή και αγανάκτηση για το αποτέλεσμα εκείνης της συνεδρίας της Επιτροπής Οικονομικών, καθώς από τη μια ακούστηκε η κραυγή πόνου των πολύτεκνων για τις περικοπές των επιδομάτων τους και από την άλλη, τα Κοινοβουλευτικά κόμματα αποδέσμευσαν το κονδύλι των 400 χιλιάδων ευρώ για το ιδιωτικό αεροσκάφος του Προέδρου της Δημοκρατίας (επιπλέον οι φόροι και τα καύσιμα) εκφράζοντας απλά… «επιφυλάξεις».

Ήταν μια συνεδρίαση στην οποία ακούσαμε την κραυγή πόνου, αγανάκτησης, απόγνωσης των πολυτέκνων. Η εκπρόσωπος της επαρχιακής Επιτροπής Πολυτέκνων Λευκωσίας ουσιαστικά μας είπε ότι ζητιανεύει για να μπορέσει να τροφοδοτήσει με γάλα και με τρόφιμα πολύτεκνες οικογένειες και την ίδια μέρα αυτή η Βουλή (και δεν ντρέπονται τα κοινοβουλευτικά κόμματα), αποδέσμευσαν το τεράστιο ποσό των πέραν των 400 χιλιάδων ευρώ τον χρόνο για τα ταξίδια πολυτελείας του Προέδρου της Δημοκρατίας, χωρίς να υπάρχουν προσφορές, με δεδομένο ότι χρόνο με χρόνο αυξάνεται το ποσό ανά ταξίδι. Το συγκεκριμένο κονδύλι από 260 χιλιάδες ευρώ ανέβηκε στις 310 και τώρα στις 400 χιλιάδες το χρόνο και από 5 χιλιάδες ανά ταξίδι ανέβηκε στις 6,5 και τώρα στις 7 χιλιάδες ανά ταξίδι (επιπλέον οι φόροι και τα καύσιμα).

Ποιος ξέρει ποιος τρώει από αυτή την υπόθεση την ίδια στιγμή που τα παιδιά των πολυτέκνων πεινούν; Αυτά είναι τα χαΐρκα και το κατάντημα αυτής της Πολιτείας, Κυβέρνησης και Βουλής.

Δηλώνω σφοδρά αγανακτισμένος από την απόφαση της Επιτροπής Οικονομικών. Στην ίδια συνεδρίαση συζητήθηκε και το θέμα των επιδομάτων των φυλάκων του Μουσείου. Ψίχουλα. Διυλίζουμε τον κώνωπα. Τα περίφημα οικονομικά μέτρα της Κυβέρνησης είναι όπως τον ιστό της αράχνης. Αρπάζουν τα κουνουπάκια και τα μικρά έντομα και αφήνουν τα τεράστια έντομα να διαπερνούν.

Θεωρώ πως πρόκειται για μια φάρσα στην οποία δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να μετέχουμε, έστω και με την άρνηση μας. Απαράδεκτο αυτό που έγινε και μάλιστα κατακρίνω τα κόμματα γιατί δεν έχουν την τόλμη να βγουν ανοικτά και να δικαιολογήσουν γιατί πήραν αυτή την απόφαση.

Στους καιρούς της λιτότητας, που όλοι καλούμαστε να περιορίσουμε δαπάνες και ιδιαίτερα της πολυτέλειας, τους καιρούς που οι πολύτεκνοι στέκονται στην ουρά για να πάρουν λίγο γάλα για τα παιδιά τους, αποτελεί μέγα πρόκληση να επιτρέπει η Βουλή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συνεχίζει αυτήν την σπατάλη.