Δυόμιση χιλιάδες (περίπου) χρόνια πριν, κατά την ιστορική παράδοση, ένας τυφλός Αθηναίος πολίτης ζήτησε από τον ίδιο τον Αριστείδη να του γράψει το όνομα του στο όστρακο της εξορίας, για τον απλό λόγο «βαρέθηκα να ακούω γι’ αυτόν τον Αριστείδη τον δίκαιο». Θα μου πείτε πού θυμήθηκα αυτήν την ιστορία. Αφορμή γι’ αυτό το σχόλιο αποτέλεσε ένα μήνυμα φίλου, ο οποίος κατηγορούσε (για άλλη μια φορά) τους βουλευτές ότι δεν συμμετέχουν δια της μείωσης των απολαβών τους, στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. «Τί κάνουν όλοι αυτοί που βγαίνουν από την τηλεόραση και ρητορεύουν για μείωση των απολαβών των δημοσίων υπαλλήλων;», λέει ο φίλος μας.
Η αλήθεια είναι ότι το γέρημο το Κοινοβούλιο έχει περικόψει το «μισθό» των βουλευτών του κατά 10% και μετά κατά 7% (στο σύνολο των αποδοχών τους αυτήν τη φορά). Δεν ξέρω κανέναν άλλον από τη δημόσια υπηρεσία που έκανε αυτόβουλα κάτι τέτοιο (και ούτε στον ιδιωτικό τομέα). Το Κοινοβούλιο της Κύπρου απέδειξε για άλλη μια φορά πώς η Δημοκρατία – με όλα τα κακά της – αποτελεί το καλύτερο σύστημα διοίκησης (επίτευγμα αξεπέραστο του Ελληνικού πολιτισμού).
Τι έγινε; Επειδή οι βουλευτές φοβήθηκαν το λαό και τις εκλογές που έρχονταν δέχθηκαν χωρίς διαμαρτυρίες τις περικοπές που αποφάσισαν οι ηγεσίες των κομμάτων. Ας έκαναν αλλιώς. Οι «άλλοι» που δεν τους κρίνει ούτε τους ελέγχει απευθείας ο λαός, έμειναν στο μισθό τους (μέχρι σήμερα). Βέβαια για να λέμε όλη την αλήθεια και στο Κοινοβούλιο αυτοί που «τιμωρήθηκαν» είναι όσοι / όσες έχουν αφιερώσει το σύνολο του χρόνου τους στο Κοινοβουλευτικό τους έργο και δεν είναι μόνο «part time βουλευτές» (έχοντας δηλαδή από αλλού να παίρνουν τα προς το ζειν).
Όμως ακόμα κι’ αυτοί που δεν τους κόστισε τόσο πολύ να «χάσουν» χίλια ευρώ το μήνα (επειδή τα συνολικά τους εισοδήματα μπορεί να είναι 10 – 15 χιλιάδες ευρώ το μήνα), νομίζετε ότι αγόγγυστα θα δέχονταν εάν ήταν π.χ. γενικοί διευθυντές υπουργείων, γενικοί διευθυντές τραπεζών, γενικοί διευθυντές ημικρατικών κ.ο.κ. τέτοια περικοπή; Όχι βέβαια, και το έχουν αποδείξει.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι πολίτες αντί να στρέψουν την απογοήτευση τους σε αυτούς που τους κυβερνούν (δηλαδή τους πιο πάνω αξιωματούχους) την στρέφουν κατά αυτών που τους αντιπροσωπεύουν (καλώς ή κακώς) δηλαδή τους βουλευτές. Δηλαδή, στρέφουν τα πυρά τους κατά των μόνων ανθρώπων που για την θέση τους στην ιεραρχία της πολιτείας έχουν οι ίδιοι την ευθύνη και είναι οι μόνοι αξιωματούχοι που είναι αιρετοί με τον πιο απλό τρόπο (την ψήφο των πολιτών).
Δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά επαναλαμβάνεται η ιστορία του τυφλού Αθηναίου, γιατί φαίνεται να έχουμε ως λαός μια εμμονή στον πολιτικό μαζοχισμό και στο αυτομαστίγωμα. Ή αλλιώς, «αλλού μας τρώει και αλλού…».
Τα τελευταία 10 χρόνια ζω μέσα σ’ αυτήν την κοινότητα των ανθρώπων (δηλαδή των αιρετών εκπροσώπων του λαού) και έχω πάρα πολλές φορές καταγγείλει τα «κακώς έχοντα» τους (και το κάνω ακόμα και σήμερα καθημερινά). Μπορεί οι περισσότεροι από τους βουλευτές να μην συγκρίνονται με τον Αριστείδη τον Δίκαιο. Όμως το σωστό να λέγεται. Μέσα στα τόσα λάθη τους οι βουλευτές έκαναν προ πολλού αυτό που τους αναλογούσε (ως Βουλή). Οι άλλοι (που είναι πιο πολλοί και πιο δυνατοί) πότε θα το κάνουν;
Γιώργος Περδίκης
Βουλευτής
Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου