Ξανά, 20 Ιουλίου

Να που φτάσαμε πάλι στις 20 Ιουλίου.

Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από την αποφράδα ημέρα του προδοτικού πραξικοπήματος της Ελληνικής Χούντας κατά της συνταγματικής τάξης και του εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ´. Ακολούθησε η Τουρκική εισβολή, ο ξεριζωμός, η προσφυγιά, η εθνοκάθαρση και η διχοτόμηση. Σήμερα 40 χρόνια μετά είμαστε αντιμέτωποι με τα τετελεσμένα που δημιούργησε το δίδυμο έγκλημα του ’74 και παγιώθηκαν λόγω των λαθών της εκάστοτε Κυπριακής ηγεσίας.

Ότι ξεκίνησε από τα σκοτεινά παρασκήνια του ΝΑΤΟ, ολοκληρώθηκε αιματηρά επί του εδάφους από το προδοτικό πραξικόπημα και τις μεραρχίες της Τουρκίας. Οι υπερασπιστές της Κυπριακής Ανεξαρτησίας και Δημοκρατίας βρέθηκαν άοπλοι και προδομένοι, απέναντι στα τανκς της προδοσίας και του πάνοπλου Αττίλα.

Όμως το καυτό εκείνο μαύρο καλοκαίρι του 1974 μπορεί να χάσαμε στο πεδίο των πολεμικών επιχειρήσεων αλλά δεν ηττηθήκαμε ιδεολογικά. Χάρη στις θυσίες του λαού μας, την ιερή σπονδή αίματος των χιλιάδων νεκρών, τραυματιών και αγνοουμένων, κρατάμε πεισματικά ελεύθερο αυτόν τον βράχο στην Ανατολική άκρη του Ελληνισμού στην Ανατολική άκρη της Ευρώπης. Δε συνθηκολογήσαμε με το άδικο και τη βία. Επιβιώνουμε, παρά τα αλλεπάλληλα λάθη της πολιτικής μας ηγεσίας, που στάθηκε διαχρονικά ανάξια να διαχειριστεί τη μεγάλη θυσία των ηρώων της Κυπριακής Ελευθερίας και Δημοκρατίας. Διότι δυστυχώς όσα από τους σχεδιασμούς της Τουρκίας και των συμμάχων της δεν επιτεύχθηκαν στο πεδίο των προδομένων μαχών το ‘74, χάθηκαν – και χάνονται – στη συνέχεια μέσα από τα 40 χρόνια ανεπιτυχούς διαπραγμάτευσης από την εκάστοτε Κυπριακή ηγεσία.

Η Κυπριακή Δημοκρατία και η Συνταγματική τάξη για την οποία έδωσαν τη ζωή του οι ηρωικοί νεκροί του ’74, βρίσκεται υπό κατάλυση μέσω διαπραγματεύσεων πίσω από κλειστές πόρτες, ερήμην του Κυπριακού λαού, αλλά υπό την επιτήρηση αυτών εκ των Μεγάλων Δυνάμεων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και υποστήριξαν το δίδυμο έγκλημα του ’74. Ορισμένοι μάλιστα από εμάς χαριεντίζονται για την ανάμιξη και τον ενεργό ρόλο που φαίνεται να επιδιώκουν στη διαδικασία λύσης του Κυπριακού, αυτοί που ευθύνονται και ευνοούνται από την καταστροφή της Κύπρου. Είμαστε λέει «στρατηγικοί εταίροι» και χαίρονται γι’ αυτό, αγνοώντας ότι στρατηγικός εταίρος των ίδιων δυνάμεων ανακηρύσσεται από τους ίδιους καθημερινά η Τουρκία – στα λόγια και στην πράξη. Διερωτώμαι σε ποιά κοινή επιχείρηση, σε ποιό κοινό όραμα είμαστε συνέταιροι με την Τουρκία; Μήπως στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου ή στην εξυπηρέτηση των στρατηγικών σχεδιασμών των υπερδυνάμεων;

Οι οιωνοί, τα σημάδια των καιρών, δεν είναι οι καλύτεροι. Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελευθερία  του λαού μας δεν έπαψε ποτέ να υφίσταται.   Κινδυνεύουν – όπως και τότε – από τους σχεδιασμούς της Τουρκίας και των συμμάχων της που είναι – κατά κάποιους – και δικοί μας σύμμαχοι. Η Κυπριακή Δημοκρατία και Ελευθερία κινδυνεύουν όμως περισσότερο – όπως και τότε – από την έλλειψη προγραμματισμού, πρόβλεψης και προετοιμασίας. Επειδή ελλείπει η αποφασιστικότητα και η σοφία, η πίστη και η αντοχή, ο δυναμισμός, η ενότητα και η διεκδικητικότητα από αυτούς που ηγούνται  κατά καιρούς αυτού του μικρού και πεισματάρη λαού.

 

Καλούμαστε να υποστηρίξουμε και σήμερα – με την αποφασιστικότητα όσων τη θυσία τιμούμε αυτές τις μέρες – τις αξίες και τους θεσμούς της Κυπριακής Δημοκρατίας, την Ανεξαρτησία και την Ελευθερία του λαού μας. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι εκλιπούσα, και δεν θα εκλείψει ποτέ όσο διατηρείται η μνήμη των ηρώων ζωντανή και οι ζωντανοί δίνουν το αίμα τους.