Οι Καλικάντζαροι

Έχουμε λοιπόν διεξέλθει σχεδόν ολόκληρο ακόμα ένα δωδεκαήμερο. Μέσα στην καταναλωτική μανία των εορτών συχνά ξεχνιέται τί είναι το δωδεκαήμερο. Ας δώσουμε κάποιες πληροφορίες για χάριν όσων δεν γνωρίζουν. Είναι απλά οι δώδεκα μέρες που μεσολαβούν από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Θεοφάνια. Δώδεκα είναι οι μέρες της γιορτής, δώδεκα όπως οι απόστολοι, οι μήνες του χρόνου, οι ώρες κλπ κλπ. Γενικώς ευλογημένος φαίνεται να είναι αυτός ο αριθμός.

Μέσα λοιπόν στο δωδεκαήμερο εμφανίζονται στη γη οι καλικάντζαροι. Αυτά τα μυθολογικά τερατάκια που βασανίζουν με τις σκανδαλιές τους τους ανθρώπους αυτές τις γιορτινές μέρες. Σύμφωνα με το μύθο, τα πανάσχημα αυτά όντα της κολάσεως, ροκανίζουν τον στύλο που κρατά τη γη. Όμως ο στύλος ξαναγεννιέται αυτές τις δώδεκα μέρες που οι καλικάντζαροι αφήνουν τη δουλειά και στρώνονται στο παιχνίδι και στην κραιπάλη. Οι δώδεκα αυτές μέρες είναι τελικά σωτήριες για τον κόσμο.

Ας έλθουμε λοιπόν στα καθ’ ημάς. Στην Κύπρο οι καλικάντζαροι φαίνεται να έχουν ξεχάσει να επιστρέψουν στα έγκατα της γης. Ροκανίζουν το δέντρο της ζωής κάθε μέρα, όλο το χρόνο, χωρίς δωδεκαήμερο. Δεν φεύγουν ούτε με χίλιους τόνους από λουκουμάδες και ξεροτήγανα. Ούτε με όλα τα λουκάνικα του κόσμου. Έχουν θρονιαστεί σε αυτή τη στενή λωρίδα γης, τη φλούδα όπως την αποκάλεσε ο ποιητής, και λυμαίνονται τη ζωή. Κουρσεύουν το μέλλον και αλωνίζουν το παρόν.

Κοιτάς κατά το βορρά και τους βλέπεις εκεί. Πάνοπλοι, εξοπλισμένοι απ’ τα μεγάλα αφεντικά. Αδηφάγοι, γιατί η πείνα του αχόρταγου δεν καταλαγιάζει ποτέ. Κακοί, γιατί είναι στη μοίρα των αδίκων και δυνατών να γίνονται κακοί και μοχθηροί.

Οι άνθρωποι αυτής της χώρας – και ιδιαίτερα κάποιοι από τους ηγέτες τους – συχνά ξεχνούν ότι έχουν να κάνουν με καλικάντζαρους. Τους καλούν στο τραπέζι τους, τους προσφέρουν απ’ το νερό και το φαί τους, απ’ τη γη τους. Λένε πως πρέπει να βρεθεί κάποια λύση. Σίγουρα θα υπάρχει τρόπος να συμβιώσουμε με τους καλικάντζαρους. Άλλωστε στόχος είναι η επανένωση. Πού να στέλνουμε τώρα πίσω στην κόλαση τους καλικάντζαρους; Είναι και κρίμα, κάνει και τόση ζέστη εκεί. Εξάλλου μπορεί να θεωρηθεί και ρατσισμός μια τέτοια συμπεριφορά. Διότι όπως μας διδάσκουν στα σεμινάρια της ειρήνης αυτοί που αιματοκύλισαν το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη, το πρόβλημα μας με τους καλικάντζαρους είναι ψυχολογικό. Κατά βάθος οι καλικάντζαροι είναι καλά πλάσματα, αγαθά και δίκαια. Άγγελοι λευκοί, κάτασπροι. Αν καμιά φορά παραφέρονται («στρεψοδικούν» μας είπε τις προάλλες ο Πρόεδρος) φταίμε εμείς που τους προκαλούμε με τις απαράδεκτες απαιτήσεις μας. Σ’ αυτό δυστυχώς συμφωνούν και κάποιοι κάτοικοι αυτής της μικρής χώρας και δυστυχώς, ιδιαιτέρως, κάποιοι απ’ τους ηγέτες της.

Ο τόπος γέμισε καλικάντζαρους. Αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο κάποιες ώρες είναι πως φτάσαμε σε μια εποχή που δύσκολα ξεχωρίζουν οι καλικάντζαροι από τους αγγέλους. Έτσι τουλάχιστον θέλουν να μας πείσουν κάποιοι ανάμεσα μας – και ιδιαιτέρως κάποιοι απ’ την ηγεσία μας.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΡΔΙΚΗ: Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ (ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ)

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών χαιρετίζει τις προσπάθειες του Προέδρου Χριστόφια για άνοιγμα των οδοφραγμάτων στην μαρτυρική περιοχή Τηλλυρίας.

Όμως είναι πλέον αυταπόδεικτο η τακτική που ακολουθήθηκε στο θέμα της διάνοιξης των οδοφραγμάτων από την κυβέρνηση δεν έφερε τα καλύτερα αποτελέσματα.

Η διάνοιξη των οδοφραγμάτων πρέπει να οδηγεί στην κατάργηση της κατοχής.

Δυστυχώς η συμφωνία για τη διάνοιξη του οδοφράγματος της Λήδρας και η υπαναχώρηση των Τούρκων από τα συμφωνηθέντα, καθώς και οι εξελίξεις που αφορούν τη διάνοιξη του οδοφράγματος στο Λιμνίτη δημιούργησαν ένα σκηνικό που οδηγεί στη διαιώνιση των κατοχικών δεδομένων.

Το καθεστώς Ταλάτ και οι στρατιωτικοί έχουν επιβάλει τα σχέδια τους και σ’ αυτό τον τομέα. Θέση του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών είναι ότι η διάνοιξη των οδοφραγμάτων πρέπει να συνοδεύεται από κατάργηση των διατυπώσεων (διαβατήρια, βίζες κλπ) και με ευρύτατης έκτασης αποστρατικοποίηση.

Με αυτήν την έννοια η ευρύτερη περιοχή Τηλλυρίας πρέπει να αποστρατικοποιηθεί (από τον Ξερό μέχρι τον Παχύαμμο) και να επιτραπεί στους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους κατοίκους των χωριών της περιοχής να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Καλούμε τον Πρόεδρο Χριστόφια να υιοθετήσει και προωθήσει αυτήν την πρόταση ως απάντηση στο αίτημα των Τούρκων για ελεύθερο ανεφοδιασμό του στρατιωτικού οχυρού των Κόκκινων.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΡΔΙΚΗ: ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΗ ΓΑΖΑ

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών καταδικάζει τις δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας.

Η επίλυση των διαφορών δεν μπορεί να γίνεται με τη δύναμη των όπλων ούτε με την τρομοκρατία των βομβαρδισμών. Η ασφάλεια των πολιτών στη γειτονική μας χώρα μπορεί και πρέπει να αναζητηθεί μέσα από την επίτευξη της λύσης του Παλαιστινιακού προβλήματος.

Το Κίνημα Οικολόγων είχε την ευκαιρία σε συνεργασία με την Οργάνωση «Γιατροί του Κόσμου – Κύπρου» να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στον παλαιστινιακό λαό της Γάζας. Αδελφικοί δεσμοί μας δένουν με τον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό.

Καλούμε το Ισραήλ να τερματίσει κάθε επιθετική ενέργεια κατά των παλαιστινίων και να εγκαταλείψει κάθε σχέδιο εισβολής στη λωρίδα της Γάζας. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ΟΗΕ να αναλάβουν – επιτέλους – τις ευθύνες τους. Η πολύχρονη ανοχή τους ενθαρρύνει την επιθετικότητα του Ισραήλ.

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών ξεκινά εκστρατεία οικονομικής στήριξης της αποστολής της οργάνωσης «Εθελοντές Γιατροί – Κύπρου» στην Παλαιστίνη. Ανακοινώνουμε την εισφορά της Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών (€1000 – χίλια ευρώ) και ζητούμε όλα τα μέλη μας να εισφέρουν γενναιόδωρα στον αριθμό λογαριασμού 0186 – 05 – 006813 (Τράπεζα Κύπρου).

Αισχροκέρδεια και ακρίβεια

Πάντα υπάρχει ακρίβεια. Πάντα υπάρχει αισχροκέρδεια. Όταν υπάρχει αφθονία αγαθών και αφθονία πόρων κανείς δεν μιλά για ακρίβεια κι αισχροκέρδεια. Λίγο πολύ, όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι που έχει απέξω την ετικέτα «φιλελεύθερος καπιταλισμός». Η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια είναι τα δίδυμα παιδιά του.

Γιατί λοιπόν τελευταία γίνεται τόσος λόγος γι’ αυτά τα δύο «φοβερά παιδιά»; Γιατί η αντιπολίτευση – μάλλον καθοδηγούμενη από μετρήσεις της κοινής γνώμης και δημοσκοπήσεις – μετέτρεψε την «αισχροκέρδεια και την ακρίβεια» σε κεντρικό θέμα της πολιτικής της; Γιατί μας βομβαρδίζει με πληροφορίες και συγκριτικούς πίνακες για να αποδείξει ότι η Κύπρος είναι ακριβότερη από άλλες – εξίσου καπιταλιστικές – οικονομίες της Ευρώπης;

Η εντύπωση μου είναι ότι οι τιμές των βασικών καταναλωτικών αγαθών στην Κύπρο είναι όντως από τις ψηλότερες στην Ευρωπαϊκή αγορά. Το σίγουρο είναι ότι έχει σημειωθεί αλματώδης αύξηση τα τελευταία χρόνια. Έχω την άποψη ότι μόνο με αυστηρότερους αγορανομικούς ελέγχους (ψωμί, γάλα, καύσιμα κ.ο.κ.) και μέτρα έγκαιρης καταστολής της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Εγώ δεν συμφωνώ ότι ο μοναδικός παράγοντας της αύξησης των τιμών είναι η αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Εξάλλου και αυτή είναι προϊόν αισχροκέρδειας. Από αυτή τη βάση ξεκινώντας εύκολα κατανοείται ότι έχουμε μια αλυσίδα απληστίας που αντανακλάται σε μια αύξηση των τιμών, που δύσκολα μπορεί να σπάσει. Οι καταναλωτές πρέπει να γίνουν σοφότεροι. Να σταματήσουν να αγοράζουν «πολλά» και να αρχίσουν να αγοράζουν «ποιοτικά». Με συνείδηση και προσοχή. Να καταγγέλλουν τα φαινόμενα αισχροκέρδειας και απάτης. Να γίνουν ενεργοί πολίτες και όχι απλά καταναλωτές.

Όμως ο υγιής ανταγωνισμός, που προβάλλεται από την αντιπολίτευση περίπου ως φαρμακολύτρωση στην ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, είναι στην ουσία – για την Κύπρο τουλάχιστον – μια φάρσα.

Στην Κύπρο είναι αδύνατον να λειτουργήσει ο υγιής ανταγωνισμός λόγω του μεγέθους και της μορφής της αγοράς. Ιδιαίτερα όσον αφορά την αγορά των ορυκτών καύσιμων (δηλαδή του πετρελαίου, βενζίνης και υγραερίου) λόγω της απόλυτης εξάρτησης της οικονομίας και των μεταφορών από τις εισαγωγές δημιουργούνται συνθήκες ολιγοπωλίου. Είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί αυτή η κατάσταση και να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα αισχροκέρδειας. Για χρόνια ίσχυε ένας αυστηρός αγορανομικός έλεγχος. Καταργήθηκε με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Νομίζω ότι η Κύπρος νομιμοποιείται με την ευκαιρία της λεγόμενης οικονομικής κρίσης και λόγω της ανισόρροπης κατάστασης της αγοράς πετρελαίου να ζητήσει επαναφορά του συστήματος αγορανομικού ελέγχου ή στοιχείων αγορανομικού ελέγχου στην αγορά καυσίμων και άλλων προϊόντων. Κυριότερο βεβαίως μέλημα θα έπρεπε να ήταν η αλματώδης ανάπτυξη των μέσων κυκλοφορίας και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ώστε η πατρίδα μας να απεξαρτηθεί από το πετρέλαιο. Εν κατακλείδι δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τρόποι ενίσχυσης του ανταγωνισμού στην Κυπριακή αγορά, τέτοιοι που να μπορούν να οδηγήσουν σε έλεγχο της αισχροκέρδειας και στη μείωση της τιμής των βασικών αγαθών.

Φέτος είχαμε την κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, κρίση που συμπαρασύρει την παγκόσμια οικονομία της σπατάλης, της απληστίας και των μεγαλοκερδών. Την κρίση βεβαίως θα την πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί και μεσαίοι καταναλωτές, οι απλοί πολίτες και δυστυχώς το περιβάλλον. Θεωρώ κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι η λεγόμενη κρίση θα επηρεάσει και την Κύπρο σε κάποιο βαθμό. Είναι κυρίως θέμα συνεπειών και επιπτώσεων και όχι κατ’ ακρίβειαν κρίσης. Το ζήτημα είναι εάν μέσα από τη συγκράτηση των δαπανών και της κατανάλωσης, τη ψύξη της μηχανής της οικονομίας που είχε υπερθερμανθεί, προκύψει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, πιο δημοκρατικό, πιο φιλολαϊκό, πιο περιβαλλοντικό. Οι ενδείξεις δεν οδηγούν σε αισιοδοξία. Ούτε στην Κύπρο, ούτε στην Ευρώπη αλλά ούτε παγκόσμια φαίνεται πως η άρχουσα οικονομική τάξη αποφάσισε να παραδώσει τα ηνία και να παραδεχθεί την τοξικότητα του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθεί. Λαμβάνονται αποφάσεις που οδηγούν στη στήριξη εκείνου του μοντέλου που μας έφερε την κρίση. Επιβραβεύονται οι άπληστοι, οι απατεώνες, οι κερδοσκόποι. Ενισχύονται οι τομείς της αγοράς και της οικονομίας που στηρίζουν το παγκόσμιο κερδοσκοπικό σύστημα και την οικονομία της ρύπανσης και της οικολογικής καταστροφής.

Με τέτοια τροφοδοσία της κρίσης δεν θα βγούμε βέβαια από την κρίση.

Χάσαμε τον Άη Βασίλη

Αυτό που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες με τον κύριο (έτσι τον αποκάλεσε ο ίδιος ο Πρόεδρος) Κίτα άλλως Αντωνάκης Προκοπίου άλλως Αλ Καπόνε, είναι πρωτοφανές. Από πού να αρχίσω. Από το σκάνδαλο της πολύμηνης άνετης παραμονής του στην ιδιωτική κλινική; Από τα ερωτηματικά για τις νυκτερινές του βόλτες down town; Ποιά η σχέση της Αστυνομίας με όλα αυτά; Ήταν πράγματι μέσα στο κόλπο; Ήταν ο κύριος Προκοπίου πληροφοριοδότης της Αστυνομίας; Έπαιζε διπλό παιχνίδι; Πού βρέθηκαν τόσα λεφτά; Μα δεν ξέρουμε είπαν κάποιοι εάν όντως υπήρχαν αυτά τα λεφτά ή είναι το έγγραφο πλαστό; Εντάξει, μια μέρα, δύο μέρες να ζούμε στην απορία. Γίνεται όμως μια ολόκληρη εβδομάδα μετά να μην ξέρουμε αν είναι πλαστό το έγγραφο ή αληθινό; Τόσο δύσκολο είναι να εξακριβωθεί εάν ένα τραπεζικό έγγραφο είναι πλαστό; Μετά είναι τα ερωτηματικά για την παρακολούθηση της αστυνομίας, αν γινόταν ή όχι. Τί συνέβη στην Στασικράτους; Αν έγινε προσπάθεια ανακοπής και σύλληψης του δραπέτη (αν έγινε) τότε ήταν σαφώς αποτυχημένη, κι αφού ήταν αποτυχημένη (αντικειμενικότατα) ποιός ευθύνεται; Διότι κάποιος πρέπει να ευθύνεται. Τόσες μέρες μετά και δεν βγαίνει ένας απλός αστυνομικός σε διαθεσιμότητα. Μόνο ο Υπουργός βγήκε στη σύνταξη. Όσο για τους δεσμοφύλακες, τους διευθυντές των φυλακών κλπ κλπ το μαύρο φίδι θα τους φάει. Όμως, τί γίνεται με το μπάχαλο του Προεδρικού; Που ο Πρόεδρος ήξερε, και μετά δεν ήξερε και ύστερα ήξερε. Η κυβέρνηση ελπίζω να μην νομίζει ότι «καθάρισε» με μια παραίτηση. Ο υπουργός μπορεί και να θεωρηθεί ότι δραπέτευσε των ευθυνών του, μάλλον παρά τις ανέλαβε. Ο δε αρχηγός της Αστυνομίας έχει χρεωθεί με μεγάλο μέρος αυτής της πρωτοφανούς σύγχυσης.

Είχα προειδοποιήσει τον αρχηγό πως αν μέχρι την Πρωτοχρονιά δεν συλλάβει τον κ. Προκοπίου και τον οδηγήσει πίσω στην κλινική (συγνώμη στις φυλακές) τότε όχι μόνο ο ίδιος αλλά και η κυβέρνηση θα τεθούν σε αμφιβολία. Ίσως θα πρέπει και να παραιτηθούν. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ο Κίτας ήταν άφαντος. Πράγμα που από μόνο του δεν φαίνεται να ενοχλεί. Διότι καθώς όλα αυτά συμβαίνουν και απασχολούν πολίτες και πολιτικούς ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά.

Σε άλλες εποχές το να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας επικίνδυνος δραπέτης, ένας φονιάς και εγκληματίας θα προκαλούσε πανικό και φαινόμενα «δράκου». Όμως, περιέργως, οι άνθρωποι γύρω μας, οι μανάδες και οι κορασίδες, οι γιαγιάδες και τα μικρά παιδιά δεν δείχνουν να φοβούνται τον Κίτα. Διερωτούμαι αν κάποιοι ψάχνουν πραγματικά για να εντοπίσουν και συλλάβουν τον δραπέτη.

Όπως έχουν τα πράγματα, μόνο αν χάσουμε τον Άη Βασίλη θα αρχίσουμε να ανησυχούμε. Ενδεχόμενο δηλαδή εδώ που τα λέμε που δεν πρέπει να αποκλείεται. Δεν θα εκπλαγώ εάν του χρόνου, χάσουμε και τον Άη Βασίλη. Καλή χρονιά λοιπόν και έτη πολλά.

Νομοθετική εργασία «Ο Περί Προϋπολογισμού του 2009 Νόμος του 2008»

Ομιλία Βουλευτή κ. Γιώργου Περδίκη για την εξέταση του προϋπολογισμού για το έτος του 2009

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η εξέταση του προϋπολογισμού για το 2009 γίνεται στο μέσο μιας μεγάλης παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης με εμφανείς ήδη σοβαρές επιπτώσεις επί της «πραγματικής» οικονομίας.

Την κρίση βεβαίως θα την πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί και μεσαίοι καταναλωτές, οι απλοί πολίτες και δυστυχώς, το περιβάλλον. Θεωρώ κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι σε κάποιο βαθμό η λεγόμενη κρίση θα επηρεάσει και την Κύπρο. Είναι κυρίως θέμα ψυχολογίας. Το ζήτημα είναι εάν μέσα από τη συγκράτηση των δαπανών και της κατανάλωσης, τη ψύξη της μηχανής της οικονομίας που είχε υπερθερμανθεί και την καταπολέμιση της απληστίας προκύψει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, πιο δημοκρατικό, πιο φιλολαϊκό, πιο περιβαλλοντικό. Οι ενδείξεις δεν οδηγούν σε αισιοδοξία. Ούτε στην Κύπρο, ούτε στην Ευρώπη αλλά ούτε παγκόσμια φαίνεται πως η άρχουσα οικονομική τάξη αποφάσισε να παραδώσει τα ηνία και να παραδεχθεί την τοξικότητα του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθεί. Λαμβάνονται αποφάσεις που οδηγούν στη στήριξη εκείνου του μοντέλου που μας έφερε την κρίση. Επιβραβεύονται οι άπληστοι, οι απατεώνες, οι κερδοσκόποι. Ενισχύονται οι τομείς της αγοράς και της οικονομίας που στηρίζουν το παγκόσμιο κερδοσκοπικό σύστημα και την οικονομία της ρύπανσης και της οικολογικής καταστροφής. Με τέτοια τροφοδοσία της κρίσης δεν θα βγούμε από την κρίση.

Ήδη πολλοί φορείς του εμπορικού και βιομηχανικού τομέα καταθέτουν προτάσεις για την αντιμετώπιση των επερχόμενων «δεινών». Ορισμένα κόμματα σπεύδουν να υιοθετήσουν και να προωθήσουν αυτές τις προτάσεις προς την κυβέρνηση. Είναι ολοφάνερο ότι με πρόσχημα την αντιμετώπιση της επερχόμενης κρίσης και με την απειλή της καταστροφής κάποιοι επιδιώκουν να ικανοποιηθούν τα πάγια αιτήματα και οι απαιτήσεις τους για περισσότερα κέρδη.

Παρατηρούμε χαρακτηριστικά ότι οι περισσότερες από αυτές τις εισηγήσεις τείνουν να ενισχύσουν το φιλελεύθερο χαρακτήρα της οικονομίας, να μειώσουν το δημόσιο έλεγχο στην κερδοσκοπία και στα υπερκέρδη και να περιορίσουν τα έσοδα του κράτους από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ιδιαιτέρως, σημειώνεται ότι προβάλλεται ως πανάκεια η «επιτάχυνση της ανάπτυξης».

Για να δούμε όμως τί σημαίνει αυτή «η επιτάχυνση της ανάπτυξης», τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνονται οι οικονομικοί φορείς αλλά δυστυχώς – από ότι φαίνεται από τις δηλώσεις των αρμοδίων υπουργών – και η κυβέρνηση.

Σημαίνει, να περιοριστεί ο περιβαλλοντικός έλεγχος της ανάπτυξης, να υποβαθμιστεί η κρατική παρέμβαση στην κερδοσκοπία, να επιδοτηθούν ρυπογόνες και καταστροφικές δραστηριότητες. Στο όνομα της ενθάρρυνσης των επενδυτών, ζητούν να υποβαθμιστεί η διαδικασία των περιβαλλοντικών μελετών και των πράσινων συμβάσεων, ζητούν να εκτελεστούν μεγάλα έργα ανεξάρτητα εάν δεν αποτελούν κοινωνική προτεραιότητα, ζητούν εκπτώσεις στη συμμόρφωση της Κύπρου στις διεθνείς και Ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές συμφωνίες και νομοθεσίες.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας την περασμένη βδομάδα έδωσε μάχη στις Βρυξέλλες για να περιοριστούν οι περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της ΑΗΚ και μιας δεκάδας Κυπριακών ρυπογόνων βιομηχανιών, ενώ την ίδια ώρα συντάχθηκε με τις πιο ρυπογόνες και καταστροφικές για το περιβάλλον πολιτικές της Ευρώπης. Η περιβαλλοντική αυτή οπισθοδρόμηση χαρακτηρίστηκε μάλιστα ως επιτυχία.

Δεν κατάλαβα γιατί η ηλιόλουστη Κύπρος έπρεπε να ταυτιστεί με τους αυτοκινητοβιομήχανους της Γερμανίας και Ιταλίας, ή με τις απαρχαιωμένες βιομηχανίες του άνθρακα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Φαίνεται ότι η Κύπρος, αποφάσισε αντί να καταστεί πρωτοπόρος στην βιώσιμη ανάπτυξη, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην αειφόρο οικονομία, να παραμείνει με τους τελευταίους.

Όλα τα πιο πάνω αποτελούν μέρος μιας πολιτικής – που σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζεται στο νέο προϋπολογισμό – η οποία θέτει την ανάπτυξη πάνω από τη Φύση και τον Άνθρωπο.

Μέσα στο ίδιο πνεύμα – και με βάση τις πρόνοιες για μεγάλα έργα που περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός – η Κυπριακή Φύση ετοιμάζεται να δεχθεί νέα πλήγματα. Προκειμένου να παραχθούν εκατομμύρια κυβικά μέτρα λατομευτικά υλικά για τους νέους αυτοκινητόδρομους, τα μέγαρα, τα τουριστικά χωριά των μαρίνων και των γηπέδων γκολφ, νέα λατομεία θα ανοίξουν στο δάσος Πάφου, στα Πολεμίδια και στον Ακάμα ενώ θα επεκταθούν τα λατομεία στο Μιτσερό, στη Ξυλοφάγου, στο Πολιτικό και στην περιοχή Σταυροβουνίου. Οι μαρίνες με τους πολυτελείς οικισμούς, τα γήπεδα γκολφ με τις χιλιάδες επαύλεις και οι αυτοκινητόδρομοι του κέρδους των ολιγοπωλίων, χρειάζονται βλέπετε φυσικούς πόρους, ενέργεια, νερό, λατομευτικά υλικά, εργατικά χέρια.

Όσο για το τελευταίο, δηλαδή για το επιχείρημα ότι αυτές οι αναπτύξεις παράγουν θέσεις εργασίας θέλω να προκαλέσω τον όποιο ενδιαφερόμενο να διερευνήσει τα εξής ερωτήματα: «Πόσοι Κύπριοι εργάστηκαν στην κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Λεμεσού – Πάφου;», «Πόσοι Κύπριοι εργαζόμενοι απασχολούνται στα μεγάλα έργα των αεροδρομίων και σε ποιές ειδικότητες και πόσοι αλλοδαποί;».

Εμείς ισχυριζόμαστε με βάσιμα επιχειρήματα, ότι η επιτάχυνση της οικονομίας που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και περιχαρώς χειροκροτούν οι οικονομικοί φορείς, γίνεται για χάριν των ολιγοπωλίων και καθόλου ή ελάχιστα για το βιοτικό επίπεδο των Κυπρίων εργαζομένων.

Καλούμε την κυβέρνηση να σταματήσει να παρασύρεται από τα υπερβολικά και υστερόβουλα κερδοσκοπικά αιτήματα και να στραφεί προς την πραγματική δύναμη της Κυπριακής οικονομίας δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους αυτοεργαζόμενους, τους επιστήμονες και τους μικροβιοτέχνες.

Πιο συγκεκριμένα:

Τουριστική πολιτική – Πολιτική γκολφ

Η τουριστική πολιτική πρέπει να τύχει άμεσης αναθεώρησης. Το αρμόδιο Υπουργείο και ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού χρεώνονται με τις ευθύνες της κακοδιαχείρισης, της εξυπηρέτησης συμφερόντων και προώθησης εκμεταλλευτικών πολιτικών. Ιδιαίτερα όσον αφορά την σκανδαλώδη προώθηση των αναπτύξεων οικισμών των γηπέδων γκολφ ακόμα αναμένουμε που θα καταλήξει η διυπουργική επιτροπή που ανέλαβε να εξετάσει την αναθεώρηση της, αφού έχει πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει ουσιαστικό όφελος για τον τουρισμό. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κερδοσκοπίας όπου στο όνομα του εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος εκατοντάδες εκτάρια αγροτικής γης μετατράπηκαν σε ζώνες τουριστικής ή παραθεριστικής κατοικίας. Σημειώνεται ότι ο τομέας της αγοράς των ακινήτων αποδείχθηκε η αχίλλειος πτέρνα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και αναμένεται ότι οι επιπτώσεις της κρίσης στην Κύπρο θα είναι ιδιαίτερα αισθητές. Ουσιαστικά οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο όνομα του τουρισμού και χρησιμοποιώντας τα πλέον σπάνια αγαθά της Κύπρου (νερό και γη) επέτρεψαν και ενίσχυσαν μια λάθος από οικονομική και περιβαλλοντική άποψη πολιτική. Τι επιτέλους θα πράξει για αυτό το θέμα αυτή η κυβέρνηση;

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Η ενεργειακή πολιτική αυτής της χώρας είναι ανερμάτιστη. Δεν υπάρχει ένας γενικός τολμηρός και φιλόδοξος σχεδιασμός που να καλύπτει όλα τα στάδια του χρονικού ορίζοντα. Δεν υπάρχει ένας σχεδιασμός εξοικονόμησης ενέργειας, αύξησης της ενεργειακής απόδοσης και προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η εξάρτηση της χώρας από εισαγόμενες ενεργειακές πηγές είναι καθολική και καταθλιπτική. Σήμερα είναι το πετρέλαιο, αύριο το φυσικό αέριο το οποίο κινδυνεύει να εξελιχθεί στη μεγαλύτερη ενεργειακή απάτη όλων των εποχών made in Cyprus. Η απουσία δημόσιων μέσων κυκλοφορίας μεγαλώνει τα ενεργειακά αδιέξοδα.

Μόνο με την προώθηση των δημόσιων μέσων συγκοινωνίας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα αποκεντρωθεί και εκδημοκρατικοποιηθεί η αγορά της ενέργειας. Μια τέτοια πολιτική θα παράξει χιλιάδες νέες μόνιμες θέσεις εργασίας για τους Κυπρίους. Όμως η κυβέρνηση φαίνεται να αγνοεί τις δυνατότητες προώθησης ριζοσπαστικών φιλολαϊκών πολιτικών στο τομέα της ενέργειας. Πραγματικά φιλολαϊκά μέτρα δεν είναι μόνο η μείωση των φόρων αλλά κυρίως είναι το κτύπημα των ολιγοπωλίων και των καρτέλ μέσω της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής της ενέργειας και της δημιουργίας θέσεων εργασίας για τους Κυπρίους.

Γιατί η κυβέρνηση παρουσιάζεται διστακτική στην υιοθέτηση τέτοιων προτάσεων;

Χαρακτηριστικά, και ως συνέχεια των προτάσεων που έχουμε καταθέσει κατά τη συζήτηση των προϋπολογισμών των δύο τελευταίων χρόνων αναμένουμε ακόμα τη θετική ανταπόκριση της κυβέρνησης μας στο σχέδιο «Δωρεάν ηλιακές στέγες για άπορες και πολύτεκνες οικογένειες».

Θέλω να αναφερθώ εν συντομία σε αυτή μας την πρόταση: Δωρεάν ηλιακές στέγες για άπορες και πολύτεκνες οικογένειες.

Ένα νοικοκυριό μπορεί να ικανοποιεί πλήρως τις ανάγκες του με μια ηλιακή στέγη δυναμικότητας μέχρι 10 KW. Εισηγούμαστε η κυβέρνηση να προσφοροδοτήσει το έργο της τοποθέτησης σε 5.000 κατοικίες φτωχών ή πολύτεκνων οικογενειών, φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων ισχύος μέχρι 10 KW μέσα σε 5 χρόνια. Η εγκατάσταση τους να γίνεται ΔΩΡΕΑΝ από το κράτος ως μέτρο οικονομικής σύγκλισης και στα πλαίσια των κοινωνικών παροχών προς τις ασθενέστερες οικονομικές τάξεις, για να αντιμετωπιστεί αυτό που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποκάλεσε «Ενεργειακή Πενία». Για τα νοικοκυριά αυτό σημαίνει για τα επόμενα 15 – 20 χρόνια, εξοικονόμηση (με τα σημερινά δεδομένα) της τάξης των 1000 – 1200 ευρώ το χρόνο. Το επιπλέον ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράξει αυτή η εγκατάσταση θα προσφέρεται στην ΑΗΚ η οποία θα καταβάλλει το ανάλογο αντίτιμο στην κυβέρνηση.

Αυτό το πρόγραμμα θα έχει πολλαπλά οφέλη για την κοινωνία και το περιβάλλον αφού θα βοηθήσει στην απεξάρτηση από το πετρέλαιο, την κοινωνικοποίηση της παραγωγής ενέργειας (αφού παραγωγοί δεν θα είναι μόνο 2 – 3 επιχειρηματίες και η ΑΗΚ αλλά άλλοι 5.000 απλοί πολίτες). Επίσης η μαζική τοποθέτηση ηλιακών στεγών θα κινητοποιήσει την αγορά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, θα προσελκύσει επενδύσεις, θα προσθέσει τεχνολογικές εμπειρίες και know-how.

Όλα αυτά πρέπει να συνυπολογιστούν μαζί με το όφελος που θα έχει η κυβέρνηση από την πώληση στην ΑΗΚ του ηλεκτρικού ρεύματος που θα παράγουν οι 5.000 ηλιακές στέγες. Τελικά, αξίζει με το παραπάνω αυτή η επένδυση.

Δημόσιες συγκοινωνίες

Oπως ίσως θυμάστε το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών καταψηφίζει από το 2005 τους προϋπολογισμούς του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων ως ένδειξη έντονης διαφωνίας προς σχεδιαζόμενα έργα αλλά και έκφραση διαμαρτυρίας για την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν κάποια τμήματα του Υπουργείου (π.χ. Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας). Ομολογώ ότι φέτος προβληματιζόμαστε. Αντιμετωπίζουμε θετικά ορισμένες πρόσφατες πρωτοβουλίες που αφορούν την ενίσχυση των δημοσίων μεταφορών, αλλά και τη σαφής δέσμευση (που αντανακλάται και στον προϋπολογισμό του υπουργείου) ότι θα συνεχιστεί το πρόγραμμα που εμείς εισηγηθήκαμε από το βήμα αυτό της Βουλής τα δύο προηγούμενα χρόνια για την απόσυρση των παλαιάς τεχνολογίας αυτοκινήτων.

Πέραν αυτού και εν αναμονή της τελικής διαμόρφωσης του κειμένου του προϋπολογισμού σε σχέση με τις τροπολογίες που καταθέσαμε οφείλω να σημειώσω ότι οι δαπάνες που προβλέπονται στον προϋπολογισμό για την ανάπτυξη των δημοσίων μέσων συγκοινωνίας (αγορά νέων λεωφορείων €6,5 εκατομμυρίων, νέες στάσεις λεωφορείων €500.000) αφορούν μάλλον τη βελτίωση της εικόνας των υφιστάμενων υπηρεσιών. Για να γίνουν όμως τα λεωφορεία ελκυστικό μέσο συγκοινωνίας πρέπει να εφαρμοστούν μέτρα αποθάρρυνσης της χρήσης του ιδιωτικού αυτοκίνητου (να γίνει το λεωφορείο πιο φθηνό και πιο γρήγορο από το ιδιωτικό αυτοκίνητο). Λείπουν τέτοια έργα και μέτρα από τον προϋπολογισμό. Αντίθετα τα πολλά εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε πολυδάπανα έργα που ευνοούν και προωθούν και πάλιν τη χρήση του ιδιωτικού αυτοκίνητου.

Πολεοδομικά Έργα και Περισσότερα Αυτοκίνητα

Στον προϋπολογισμό του 2009 καταγράφονται μια σειρά από πολεοδομικά έργα που αφορούν αναβαθμίσεις και διαπλατύνσεις λεωφόρων και ανισόπεδων κόμβων όπως αυτά πρωτοεμφανίστηκαν στους προϋπολογισμούς πριν από 15 χρόνια. Είναι φανερό ότι οι σύγχρονες αντιλήψεις για την σχέση της χρήσης του ιδιωτικού αυτοκινήτου και της λειτουργίας/ανάπτυξης των πόλεων δεν επηρεάζουν τους σχεδιασμούς των καρεκλοκένταυρων των Υπουργείων. Ούτε φαίνεται να διαφοροποιούν τους σχεδιασμούς οι αντιδράσεις των πολιτών που συσπειρώνονται για να διαφυλάξουν τους λιγοστούς χώρους πρασίνου όπως π.χ. δάσος Ακαδημίας, δάσος Αθαλάσσας. Από την άλλη ενώ σχεδιάζονται πολεοδομικά έργα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για εξυπηρέτηση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, ελάχιστη πρόνοια έχει ληφθεί για έργα υποδομής για την προώθηση της εναλλακτικής κυκλοφορίας μέσα στις πόλεις (πχ. λεωφορεία, ποδήλατα, τραμ, τραίνο κλπ). Απουσιάζει μια ολοκληρωμένη και γενναιόδωρη πολιτική ανάπτυξης μεγάλων και συμπαγών αστικών χώρων πρασίνου. Επίσης οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι τα ιστορικά ή παραδοσιακά κέντρα χωριών και πόλεων παρά τα διάφορα προγράμματα αναζωογόνησης εξακολουθούν να φθίνουν, να μετατρέπονται σε ερείπια ή σε άθλια γκέτο αλλοδαπών.

Μεγάλα Οδικά Έργα

Διατυπώνουμε την αντίθεση μας στην άποψη ότι η προώθηση μεγάλων κατασκευαστικών έργων (και ιδιαίτερα οδικών έργων) καθώς και η επίσπευση και παράκαμψη διαδικασιών, αποτελεί μέτρο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Ως παράδειγμα διερωτόμαστε πώς είναι δυνατόν να σχεδιάζεται (με δαπάνη €35 εκατομμυρίων) η διαπλάτυνση σε έξι λωρίδες κυκλοφορίας του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας- Αλάμπρας πριν ολοκληρωθούν έργα που μπορούν να τον αποσυμφορήσουν όπως π.χ. ο περιμετρικός Λευκωσίας (ο οποίος ακόμα σχεδιάζεται), των ανισόπεδων κόμβων που θα διανέμουν την κυκλοφορία σε άλλες προσβάσεις και υπό σχεδιασμό αυτοκινητόδρομους; Δεν έπρεπε πρώτα να γίνουν όλα αυτά τα έργα ή μέτρα (π.χ. park and ride), να αναπτυχθούν τα δημόσια μέσα και να μετά να προωθηθεί – εάν χρειάζεται τελικά – το πολυδάπανο αυτό έργο;

Διαχείριση Στερεών Αποβλήτων

Στον προϋπολογισμό του 2009 παρουσιάζεται μια σειρά από μεγάλα έργα για την ορθολογιστική διαχείριση των στερεών αποβλήτων. Μέχρι όμως να υλοποιηθούν αυτά τα έργα ολόκληρη η Κύπρος μετατρέπεται σε ένα μεγάλο σκουπιδότοπο. Η στρατηγική για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων πρέπει να εκσυγχρονιστεί και επαναδιατυπωθεί. Χρειάζονται περισσότερες επενδύσεις στους τομείς της πρόληψης, της μείωσης της παραγωγής αποβλήτων, της ανακύκλωσης και στον αυστηρό έλεγχο της παράνομης απόρριψης στερεών αποβλήτων. Οι παράνομοι ή ημιπαράνομοι σκυβαλότοποι πρέπει να κλείσουν και να χρηματοδοτηθεί η αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Τέλος, στη διαχείριση των στερεών αποβλήτων πρέπει να υιοθετηθούν αειφορικές και βιώσιμες τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας.

Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας

Η κυβέρνηση λέει ότι το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας βρίσκεται σε πορεία ποιοτικής και ποσοτικής αναβάθμισης, αλλά ακόμη και σήμερα, πιστεύουμε ότι, το Τμήμα δεν είναι σε θέση να ασκήσει αποτελεσματικά τα καθήκοντά του στον τομέα της ασφάλειας ώστε να μην επιτρέπεται η επανάληψη των λαθών και των παραλείψεων που συνέτειναν στην τραγωδία του τραγικού ατυχήματος της Ήλιος.

Εξυγίανση της Αγοράς Γης και Κατοικίας

Η αγορά γης και κατοικίας στην Κύπρο παρουσίαζε τα τελευταία χρόνια φαινόμενα υπερθέρμανσης με καταστροφικά αποτελέσματα στο περιβάλλον και την ποιότητα της κατοικίας. Παρουσιάστηκαν φαινόμενα αισχροκέρδειας και απάτης. Η Κύπρος, έχασε την αξιοπιστία της. Μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας ύφεσης της αγοράς ακινήτων, κινδυνεύει να υποστεί βαρύ οικονομικό πλήγμα λόγω του κακού ονόματος που δημιουργήθηκε από την απληστία, την ελλιπή εφαρμογή των νόμων και την αισχροκέρδεια. Οι προσπάθειες που έγιναν στο παρελθόν για εξυγίανση της αγοράς και απάβλυνση έστω και προσωρινά των προβλημάτων έκδοσης τίτλων ιδιοκτησίας απέδωσαν ελάχιστα. Επιβάλλεται να παρθούν αυστηρά και τολμηρά μέτρα για την εξυγίανση της αγοράς ακινήτων.

Πολεοδομική Ανασυγκρότηση

Το 2009 θα αποτελέσει σταθμό για την πολεοδομική ανάπτυξη της χώρας μας αφού μέσα σε αυτό το χρόνο κυρίως θα εξελιχθεί η διαδικασία τροποποίησης των Τοπικών Σχεδίων. Όπως τόνισε και ο υπουργός Εσωτερικών, για πρώτη φορά εφαρμόζονται δύο νέες πρωτοποριακές και εκσυγχρονιστικές διαδικασίες – οι δημόσιες ακροάσεις και οι μελέτες στρατηγικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων – για την καθιέρωση των οποίων το οικολογικό κίνημα έδωσε μάχες. Εξασφαλίζεται έτσι σε μεγαλύτερο βαθμό η διαφάνεια και η εναρμόνιση με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης ενώ αντιμετωπίζονται εν μέρει τα γνωστά φαινόμενα της διαπλοκής και του νεποτισμού. Αναμένουμε ότι στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας θα τεθεί ένα τέρμα στην ασυδοσία της άναρχης ανάπτυξης (μεμονωμένη κατοικία, αδικαιολόγητη επέκταση πολεοδομικών ζωνών), θα υιοθετηθούν καινοτόμες διαδικασίες πολεοδομικής ανασυγκρότησης (αστικός αναδασμός, μεταφορά συντελεστή δόμησης, αξιοποίηση αδρανούσας γης) και θα αποκλειστούν φαινόμενα πολεοδομικής εκμετάλλευσης (οι δήθεν «ειδικές αναπτύξεις» ή «ενιαίες αναπτύξεις»).

Περιβαλλοντικές δαπάνες

Τέλος το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών τονίζει την έντονη δυσαρέσκεια του γιατί και πάλι οι περιβαλλοντικές δαπάνες αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό των συνολικών δαπανών του προϋπολογισμού (2,06% των προϋπολογισμών).

Αν μετά απ’ όλα τούτα με ρωτήσετε τί θα ζητούσα από ένα κρατικό προϋπολογισμό θα έλεγα:

Ως Οικολόγοι θέλουμε περισσότερους βρεφοκομικούς σταθμούς και λιγότερα χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομων.

Θέλουμε περισσότερη οικονομική στήριξη στους συνταξιούχους και στις μονογονοϊκές, τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες και λιγότερη στήριξη στους developers και τους εργολάβους.

Θέλουμε περισσότερες δαπάνες στην Παιδεία και την Υγεία και λιγότερες πιστώσεις στις εταιρείες του χρηματιστηρίου.

Θέλουμε περισσότερο αγορανομικό έλεγχο των βασικών προϊόντων, ασφάλεια τροφίμων και καταπολέμηση της αισχροκέρδειας αντί να αναζητούνται μέθοδοι εφαρμογής του υγιούς – τάχα – ανταγωνισμού.

Θέλουμε κίνητρα για την εργοδότηση των αναπήρων, των νέων επιστημόνων, των γυναικών και των καλλιτεχνών και λιγότερα κίνητρα για να κτιστούν νέες επαύλεις γύρω από τα γήπεδα γκολφ, γύρω από τον Ακάμα ή όπου καπνίσει στον κάθε developer.

Αυτά θέλουμε, και είναι και λίγα.

Κυρίες και κύριοι,

Συνηθίζεται μέρος της ομιλίας των πολιτικών αρχηγών επί των προϋπολογισμών του κράτους να αφιερώνεται στο Κυπριακό.

Εγώ – φέτος – θα αποφύγω τα πολλά λόγια. Θα πω μόνο τούτου: Εύχομαι σε όσους γέμισαν με ψεύτικες ελπίδες το Κυπριακό λαό, όσους φόρτωσαν το αδιέξοδο στον εκλιπόντα Τάσσο Παπαδόπουλο, όσους πίστεψαν πως το καταπιεστικό – για τους ίδιους τους γνησίους Τουρκοκύπριους – κατοχικό καθεστώς, μπορεί να δεχθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, όπου Έλληνες, Τούρκοι και όλες οι άλλες εθνικότητες και φυλές θα ζουν σε κράτος δικαίου και κοινωνικής δικαιοσύνης χωρίς ξένους στρατούς, εγγυήσεις, βάσεις και εποίκους, με πλήρη σεβασμό όλων των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λέω εύχομαι όπως έλεγε ο δολοφονημένος ποιητής, «τελοσπάντων σ’ όλους εκείνους κι αυτούς», «Καλή Επιτυχία» το 2009 στο δύσκολο αυτό έργο.

Είμαστε, πρέπει να είμαστε, είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε σ’ αυτήν την προσπάθεια, ενωμένοι.

Καλά Χριστούγεννα, πατριώτες

Τα Χριστούγεννα έρχονται, αγαπητοί πατριώτες. Παρά το πένθος, παρά την κρίση, σε πείσμα των κλιματικών αλλαγών και του «κύριου Κίτα», ήρθαν και πάλι τα Χριστούγεννα.

Έτσι, πρέπει, έτσι γίνεται, και έτσι πρέπει να γίνεται. Δύο χιλιάδες – περίπου – χρόνια, οι Χριστιανοί εορτάζουν την έλευση του Θεανθρώπου. Αυτό που γιορτάζουμε ακριβώς, δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει, είναι την επιβεβαίωση ότι πάντα υπάρχει η ελπίδα. Όσο άσχημα και να είναι τα πράγματα, όσο μαύρα κι άραχνα, όσο καταθλιπτικά και παγωμένα, τα Χριστούγεννα είναι η υπενθύμιση ότι όλα μπορούν να γίνουν, να έρθουν, να περάσουν καλύτερα.

Το μεγάλο όπλο Του δεν ήταν οι λεγεώνες του Μ. Κωνσταντίνου ούτε τα ξίφη των σταυροφόρων. Ο Χριστός, με τη ζωή Του, τα θαύματα, τη διδασκαλία Του, ακόμα και με το σταυρικό θάνατο και την ανάσταση Του, έδωσε ελπίδα στην ανθρωπότητα.

Τα Χριστούγεννα οι άνθρωποι χαίρονται με τη διαπίστωση ότι υπάρχει πάντα η ελπίδα. Τώρα πώς τους βγαίνει με αυτό τον τρόπο, τί να πώ; Πρώτον να μου επιτραπεί να πω ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που υποδέχονται το νεογέννητο Χριστό με γαλοπούλες, κρασί και πολυτελή ρεβεγιόν. Υπάρχουν και άνθρωποι που είτε από επιλογή, είτε από ανέχεια, ζουν το πνεύμα των Χριστουγέννων χωρίς περιττά στολίδια, φώτα, χορούς και πυροτεχνήματα. Όπως ο ίδιος ο Χριστός το θέλησε, η ελπίδα γεννιέται μέσα σ’ ένα παχνί, ανάμεσα σε όντα ταπεινά. Σε φτωχούς βοσκούς και σε ανυποψίαστα ζωντανά. Οι μάγοι, οι μορφωμένοι επιστήμονες της εποχής, έρχονται από μακριά και φέρνουν δώρα.

Βέβαια στην ιστορία υπάρχει και ο Ηρώδης. Με την σχιζοφρενική μάστιγα της εξουσίας και τη βία ως εργαλείο, προσπάθησε να σκοτώσει την ελπίδα. Μα σκοτώνεται η ελπίδα; Ως τον τελευταίο άνθρωπο, η ελπίδα θα ζει και θα βασιλεύει. Πέραν και πάνω από κάθε βασιλιά Ηρώδη, κάθε Καίσαρα και κάθε πλανητάρχη.

Μην φοβάστε πατριώτες. Καλά Χριστούγεννα. Με τον Ταλάτ να γίνεται όλο και πιο απόλυτος και να μετατρέπεται σε νέο Ντεκτάς, τους ηγέτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να οπισθοδρομούν στις ρυπογόνες απαιτήσεις των αυτοκινητοβιομήχανων, με την κρίση να κοινωνικοποιείται και να την πληρώνουν πάλιν οι μη προνομιούχοι, με όλα τούτα και με άλλα πολλά, μη φοβάστε και μην απελπίζεστε. Η ελπίδα είναι νεογέννητη. Γεννιέται όπως το μυθολογικό Φοίνικα και ζει αιώνια, μένοντας νέα και ώριμη μαζί. Μέσα από τα φώτα της πόλης, τα μαραμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα σκονισμένα χριστουγεννιάτικα στολίδια – τα κακόγουστα κατά το πλείστον – των δημοτικών αρχών, κρυφοπαίζει η ελπίδα με την καρδιά κάθε Χριστιανού.

Καλά Χριστούγεννα, πατριώτες.

Γιώργος Περδίκης
Βουλευτής και Γενικός Γραμματέας
Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών