Ομιλία Βουλευτή Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών κ. Γιώργου Περδίκη, Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2010
Ο περί Προϋπολογισμού του 2010 Νόμος του 2009

Εξοχότατε,

Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων,

Κυρίες και κύριοι,


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η κατάθεση, εξέταση και συζήτηση των κρατικών προϋπολογισμών για το έτος 2010 γίνεται μέσα σε συνθήκες μεγάλης οικονομικής κρίσης. Ως Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών διαπιστώνουμε ότι καταβάλλεται σοβαρή προσπάθεια από την κυβέρνηση να προσαρμόσει τον προϋπολογισμό στα δεδομένα της κρίσης. Θέλουμε να πιστώσουμε την κυβέρνηση για την προσπάθεια που καταβάλλει ώστε η αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης να μην επηρεάσει το κοινωνικό κράτος. Δεν πρόκειται να μηδενίσουμε αυτήν την προσπάθεια. Δεν θέλουμε και δεν επιτρέπεται να παραγνωρίσουμε τα σημαντικά βήματα προόδου που έγιναν στον τομέα των κοινωνικών παροχών αλλά και στην επίλυση χρονίζοντων προβλημάτων όπως τα αγροτικά χρέη, το πρόβλημα των εκτάκτων υπαλλήλων του δημοσίου, ο εκσυγχρονισμός του συστήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, η αναγνώριση της θετικής ποσόστωσης στη δημόσια υπηρεσία για τα άτομα με αναπηρίες κ.α.

Για τους Οικολόγους δεν περνά απαρατήρητη η έστω και μικρή αύξηση των συντάξεων, η επέκταση του θεσμού της δωρεάν μεταφοράς μαθητών, η παραχώρηση πασχαλινού επιδόματος στους συνταξιούχους, η αύξηση των δημοσίων βοηθημάτων κατά 6,34% και η αύξηση των πιστώσεων για τα επιδόματα βαριάς μορφής κινητικής αναπηρίας.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης θα συνεχιστεί και επεκταθεί μέσα στο 2010 αφού οι δαπάνες που αντανακλούν στην κοινωνική διάσταση του προϋπολογισμού προβλέπεται να αυξηθούν κατά 9% περίπου. Οι εξαγγελίες που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό για στοχευμένη ενίσχυση την συνταξιούχων με χαμηλά εισοδήματα, η παραχώρηση οικονομικής βοήθειας στους κατοίκους των ορεινών περιοχών, η επέκταση της φοιτητικής μέριμνας και των σπουδαστικών υποτροφιών, αντιμετωπίζονται θετικά ως απαραίτητα στοιχεία περιορισμού των κοινωνικών συνεπειών της κρίσης. Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών στηρίζει τις πολιτικές της κυβέρνησης που στοχεύουν στη διαφύλαξη και προστασία του κοινωνικού κράτους. Σε αυτές τις πολιτικές έχουμε συμβάλει θετικά – και θα συνεχίσουμε να συμβάλλουμε θετικά – καταθέτοντας προτάσεις και εισηγήσεις και στηρίζοντας τις, μέσα στη Βουλή και μέσα στην Κοινωνία.

Ακριβώς αυτή η εποικοδομητική προσέγγιση του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών στο οικονομικό έργο της κυβέρνησης μας επιτρέπει (και μας επιβάλλει) να είμαστε ιδιαίτερα αυστηροί στην κριτική μας για τα κενά, τις παραλείψεις, τις ελλείψεις και τα λάθη της.

Διότι η διαχείριση του ελλείμματος με μείωση των δαπανών και νοικοκύρεμα των δημοσιοοικονομικών, μπορεί να επιφέρει κάποια πρόσκαιρη βελτίωση, αλλά δε δίνει μακροπρόθεσμες λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν την οικονομία μας.

Η κρίση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία για μεταρρύθμιση που θα μας οδηγήσει στη νέα πράσινη οικονομία, θα μας καταστήσει περισσότερο αυτάρκεις, περιορίζοντας την επιβλαβή εξάρτηση μας από τις εισαγωγές ενέργειας, το μαζικό τουρισμό και τις ασταθείς επενδύσεις. Τα έργα ανάπτυξης πρέπει να συμβάλλουν στην οικονομική και περιβαλλοντική αειφορία, να στηρίζονται στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και να ενεργοποιούν το ανθρώπινο δυναμικό.

Σε μία εποχή που η «Πράσινη Ανάπτυξη» γίνεται κεντρικό ζήτημα της οικονομικής πολιτικής όλων των εθνικών κυβερνήσεων (από τις ΗΠΑ ως την Κίνα) αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκαλεί αλγεινή εντύπωση η απουσία ενός συγκροτημένου, συνεκτικού και φιλόδοξου πλαισίου «πράσινης ανάπτυξης» από την κυβερνητική οικονομική πολιτική όπως αυτή αντανακλάται στους προϋπολογισμούς του 2010.

Αρκούμαι μόνο να υποδείξω ότι ο κατάλογος των έργων που έχουν παρουσιαστεί στην πρόσφατη ομιλία του Υπουργού Οικονομικών ενώπιον της ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων κάτω από τον τίτλο «Περιβαλλοντικά Έργα» αντιστοιχούν σε δαπάνες (€21.3) που «χωρούν» σε μεμονωμένα έργα όπως π.χ. το νέο κτίριο της Αστυνομίας (€20.5) ή χωρούν τέσσερις σχεδόν φορές στις δαπάνες για τις αποζημιώσεις για το νέο δρόμο Πόλης Χρυσοχούς – Πάφου (€76) κ.ο.κ.

Είναι για μας ολοφάνερο ότι οι Προϋπολογισμοί του 2010 πέραν της προσπάθειας περικοπής των δημοσίων δαπανών και της υπεράσπισης του κοινωνικού κράτους στερούνται περιβαλλοντικού οράματος και υλοποίησης πολιτικών «πράσινης ανάπτυξης».

Ως Οικολόγοι πιστεύουμε ότι η απάντηση στην κρίση δεν είναι τα μεγάλα έργα (οι αυτοκινητόδρομοι-μαμούθ, οι εκτρωματικές μαρίνες, τα δημόσια μέγαρα και τα έργα βιτρίνας), αλλά τα ΣΩΣΤΑ ΕΡΓΑ.

Ζητούμε τη δημιουργία θέσεων εργασίας με προγράμματα που θα παράγουν κοινωνικό έργο υποδομής, προγράμματα προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, προγράμματα στα οποία θα έχουν πρόσβαση οι μικρομεσαίοι και οι μη προνομιούχοι. Πραγματικά φιλολαϊκά μέτρα δεν είναι μόνο η μείωση των φόρων ή η παροχή επιδομάτων, αλλά είναι και το κτύπημα των ολιγοπωλίων και των καρτέλ. Τώρα η κυβέρνηση στρέφεται στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Άργησε. Αυτό έπρεπε να ήταν το πρώτο μέλημα μιας φιλολαϊκής κυβέρνησης. Το δεύτερο, έπρεπε να ήταν η πάταξη των φαινομένων διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Τέτοιες πολιτικές πιθανόν να ενίσχυαν τα δημόσια οικονομικά μέχρι και €500 εκατομμύρια το χρόνο.


ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Το πεδίο του περιβάλλοντος, αναδεικνύεται ως χώρος νέων δυνατοτήτων απασχόλησης και στη χώρα μας. Οι κλιματικές αλλαγές, εκτός από επιστημονικό θέμα με περιβαλλοντικές, κοινωνικές και πολιτικές πτυχές, είναι ταυτόχρονα και θέμα οικονομικό, αφού η αντιμετώπιση τους συνεπάγεται αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία. Η επένδυση στην πράσινη οικονομία θα επιφέρει την αειφορία στην εσωτερική αγορά, την αύξηση εισοδημάτων και κατά συνέπεια την αύξηση των δημοσίων εσόδων.

Είναι με απορία λοιπόν που βλέπουμε αυτή την κυβέρνηση να δίνει αυξημένα κονδύλια για κατασκευαστικά έργα σε αυτοκινητόδρομους, ενώ μηδενίζει κονδύλια για την προώθηση της έρευνας και για προστασία του περιβάλλοντος π.χ. πρόγραμμα απόσυρσης παλιών αυτοκινήτων. Διαπιστώνουμε ότι δίνεται έμφαση σε κατασκευαστικά έργα που δεν προωθούν την αειφορία και είναι αμφίβολο αν θα δράσουν εποικοδομητικά προς την ανάκαμψη της οικονομίας μας (τέτοια έργα δεν μας έσωσαν από την κρίση).

Επιτρέψετε μου να δώσω κάποια παραδείγματα:


Αντιμετώπιση Κλιματικών Αλλαγών

Δυστυχώς δεν βλέπουμε αποτελεσματικό σχεδιασμό από μέρους της κυβέρνησης για μείωση των εκπομπών ρύπων στην Κύπρο. Η ενεργειακή πολιτική του κράτους μας είναι ανερμάτιστη. Δεν υπάρχει αποτελεσματικός σχεδιασμός εξοικονόμησης ενέργειας, αύξησης της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και προώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η εξάρτηση της χώρας από εισαγόμενες ενεργειακές πηγές (σήμερα το πετρέλαιο, αύριο το φυσικό αέριο) είναι καθολική και καταθλιπτική. Ήδη η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου χρεώνεται με «πρόστιμο» €15 εκατομμυρίων ετησίως από την Ε.Ε. (με την μορφή εξαγοράς δικαιωμάτων στα πλαίσια του προγράμματος δικαιωμάτων ρύπων), ποσό το οποίο επιβαρύνεται ο καταναλωτής μέσω αυξήσεων στο κόστος της τιμής του ρεύματος. Ποιά είναι η πολιτική του κράτους για μείωση των ρύπων για την παραγωγή ηλεκτρισμού; Το ταμείο για της ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχει σπαταληθεί ατελέσφορα. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καλύπτουν σήμερα μόλις το 0,7% της παραγωγής ηλεκτρισμού στην Κύπρο.

Γνωρίζουμε βέβαια για το πρόγραμμα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε δημόσια κτίρια και σχολεία. Θεωρούμε όμως ότι είναι μέγα λάθος η κυβέρνηση να καταφεύγει σε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση ή να αντλεί πολύτιμους πόρους από το Ταμείο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για να υλοποιήσει τις αυτονόητες ευθύνες της. Οι πόροι του Ταμείου και οι Ευρωπαϊκοί πόροι έπρεπε να τεθούν στην υπηρεσία των απλών πολιτών (όπως έκαναν άλλες χώρες). Επανέρχομαι στην πρόταση των Οικολόγων και ζητώ από την κυβέρνηση να θέσει στόχο 1.000 ηλιακές στέγες το χρόνο σε άπορες, φτωχές και πολύτεκνες οικογένειες με 100% κυβερνητική χορηγία. Αν υιοθετηθεί η πρόταση των οικολόγων, θα εξοικονομηθεί ενέργεια που αντιστοιχεί σε εκατοντάδες τόνους πετρελαίου και παράλληλα θα εφαρμοστεί ένα φιλολαϊκό, φιλοπεριβαλλοντικό μέτρο. Εμείς, ως Οικολόγοι ανακοινώνουμε ότι σε συνεργασία με ιδιωτικούς πλέον φορείς – αφού η κυβέρνηση αδιαφορεί – προχωρούμε σύντομα στη πρώτη δωρεάν εγκατάσταση φωτοβολταϊκής στέγης σε κατοικία πολύτεκνης οικογένειας. Ελπίζουμε σύντομα να μας ακολουθήσει και η κυβέρνηση.

Και τι γίνεται με το πρόγραμμα απόσυρσης παλαιών, ρυπογόνων αυτοκινήτων; Η κυβέρνησή αποφάσισε να αναστείλει την εφαρμογή του φιλολαϊκού και φιλοπεριβαλλοντικού αυτού προγράμματος. Συνεπακόλουθο της απόφασης αυτής δεν θα είναι μόνο η συνέχιση της ρύπανσης της ατμόσφαιρας μας, αλλά θα υπάρχουν και άμεσες επιπτώσεις στην δημόσια υγεία και ασφάλεια, τόσο λόγω των καρκινογόνων σωματιδίων που δημιουργούν τα καυσαέρια όσο και από τα συνεπακόλουθα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα που προκαλούνται στους δρόμους μας από τα σαράβαλα. Γενικά φαίνεται ότι η κυβέρνηση φαίνεται να αγνοεί τις δυνατότητες προώθησης ριζοσπαστικών φιλολαϊκών πολιτικών στον τομέα της ενέργειας.


Διαχείριση Στερεών Αποβλήτων

Οι Χώροι Υγειονομικής Διαχείρισης των Αποβλήτων καθυστερούν και έχει μειωθεί κατακόρυφα το κονδύλι για την προώθηση της κατασκευής τους (από τα περσινά €38 εκατομμύρια μειώθηκε στα μόλις €10,65 εκατομμύρια για φέτος). Σημειώνεται ότι πρόκειται για έργα που συγχρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. Οι υφιστάμενοι σκυβαλότοποι είναι εστίες μόλυνσης και οι συνεχείς ανεξέλεγκτες καύσεις σκυβάλων μολύνουν τις παραπλήσιες γεωργικές, κτηνοτροφικές και οικιστικές ζώνες με διοξίνες. Παράλληλα, μολύνονται και τα υπόγεια στρώματα νερού και απελευθερώνονται τόνοι μεθανίου καθημερινά, που επιδεινώνουν το πρόβλημα του θερμοκηπίου. Και ποια είναι η πολιτική του κράτους μας για αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων; Έχει αφαιρέσει εντελώς το κονδύλι για την επαναφορά του περιβάλλοντος στους υφιστάμενους σκυβαλότοπους (που για το έτος 2009 έφτανε τα 7 εκατομμύρια ευρώ). Εμείς προτείνουμε την εφαρμογή ενός προγράμματος αποκατάστασης του περιβάλλοντος σε 200 περίπου απαγορευμένους σκυβαλότοπους στην κυπριακή ύπαιθρο έργο που θα δημιουργούσε εκατοντάδες θέσεις εργασίας για εγχώριο προσωπικό και ανυπολόγιστη αναβάθμιση του περιβάλλοντος. Αντί διακοσίων σκυβαλότοπων θα είχαμε διακόσια πάρκα ή δασύλλια.

Επίσης μέσα από την μελέτη του προϋπολογισμού προκύπτει ότι εκκρεμεί η προώθηση της πολιτικής για τη δημιουργία «πράσινων σημείων» για την συγκέντρωση των μη συνήθων σκυβάλων. Δεν βλέπουμε να υλοποιείται αυτή η πολιτική εντός του 2010, αφού το προϋπολογιζόμενο κονδύλι έχει μειωθεί από τα €2.6 εκατομμύρια στα μόλις €200.000. Η εφαρμογή προγραμμάτων ανακύκλωσης καθυστερεί, δεν υπάρχει προγραμματισμός για την Επαρχία Λάρνακας και την ύπαιθρο και γενικώς ένας ολόκληρος σύγχρονος τομέας βιομηχανίας με δυνατότητες απασχόλησης και επενδύσεων παραγνωρίζεται. Η στρατηγική για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Χρειάζονται περισσότερες επενδύσεις στους τομείς της πρόληψης, της μείωσης της παραγωγής αποβλήτων και της ανακύκλωσης και αυστηρότερος έλεγχος της παράνομης απόρριψης στερεών αποβλήτων. Τέλος, στην διαχείριση των στερεών αποβλήτων πρέπει να υιοθετηθούν αειφόρες και βιώσιμες τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας.


Δημόσιες Συγκοινωνίες

Στον προϋπολογισμό του 2010 καταγράφονται μια σειρά από πολεοδομικά έργα που αφορούν αναβαθμίσεις και διαπλατύνσεις λεωφόρων και ανισόπεδων κόμβων, όπως αυτά πρωτοεμφανίστηκαν στους προϋπολογισμούς πριν από 15 χρόνια. Είναι φανερό ότι οι σύγχρονες αντιλήψεις για τη σχέση της χρήσης του ιδιωτικού αυτοκινήτου και της λειτουργίας/ανάπτυξης των πόλεων δεν επηρεάζουν τους σχεδιασμούς της Πολεοδομίας. Ούτε οι αντιδράσεις των πολιτών που συσπειρώνονται για να διαφυλάξουν τους λιγοστούς χώρους πρασίνου (π.χ. δάσος Ακαδημίας, δάσος Αθαλάσσας) φαίνεται να διαφοροποιούν τους σχεδιασμούς. Διατυπώνουμε για πολλοστή φορά την αντίθεσή μας στην άποψη ότι η προώθηση μεγάλων κατασκευαστικών έργων (και ιδιαίτερα οδικών έργων), καθώς και η επίσπευση και παράκαμψη διαδικασιών κοινωνικού και περιβαλλοντικού ελέγχου, αποτελούν μέτρο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η διαπιστωμένη σπατάλη δημόσιων πόρων για την κατασκευή με τεχνικά χαρακτηριστικά υπερμεγέθη και δυσανάλογα των δεδομένων της Κύπρου του αυτοκινητόδρομου Αγίας Μαρινούδας Πάφου – Λίμνης Πόλης Χρυσοχούς.

Υποστηρίξαμε από την αρχή και με συνέπεια τις προσπάθειες για την ανάπτυξη των δημοσίων συγκοινωνιών καθώς και της ποδηλατοκίνησης. Διατηρούμε όμως τις επιφυλάξεις μας αν θα έχουν οι προσπάθειες την απαιτούμενη επιτυχία αφού δυστυχώς παραλλήλως φαίνεται να συνεχίζεται η αλματώδης και αγωνιώδης προσπάθεια υποστήριξης της μετακίνησης με το ιδιωτικό αυτοκίνητο. Μάθημα πρώτον της συγκοινωνιολογίας: δεν επιβιώνει κανένα μέσο διακίνησης εκεί που κυριαρχεί το αυτοκίνητο. Δυστυχώς η συγκοινωνιακή ιδεολογία των προϋπολογισμών του 2010, ενώ εμπλουτίζεται από δράσεις προώθησης των δημοσίων μέσων κυκλοφορίας και της ποδηλατοκίνησης, εξακολουθεί να κινείται στις μολυσμένες τροχιές που χαράσσουν τα χιλιάδες τροχοφόρα τέρατα που οργώνουν τη ζωή μας.


Τουριστική Πολιτική

Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ότι η τουριστική πολιτική του κράτους μας πρέπει να τύχει άμεσης αναθεώρησης. Τι να πρωτοαναφέρουμε; Την σκανδαλώδη προώθηση των αναπτύξεων γηπέδων γκολφ, που αποδεδειγμένα πλέον δεν μπορούν να επιφέρουν ουσιαστικό όφελος στην τουριστική βιομηχανία; Την επιχορήγηση τεραστίων ποσών προς τους ξενοδόχους αλλά την αποτυχία να διατηρηθούν στις εργασίες τους Κύπριοι εργαζόμενοι; Την άρνηση της κυβέρνησης να παραχωρήσει ελαφρύνσεις στους μικρομεσαίους που απασχολούνται στον τουριστικό τομέα για να αναβαθμιστούν οι υπηρεσίες που προσφέρουν και να πέσουν οι τιμές για περαιτέρω προσέλκυση τουρισμού καθώς ταυτόχρονα έχει επιδοτήσει τους τουριστικούς πράκτορες για να στείλουν τουρίστες στην Αίγυπτο και την Τουρκία;

Κοιτάξτε. Θέλω να πω κάτι ιδιαίτερο σ’ αυτό το σημείο. Ο Υπουργός Οικονομικών, διαμαρτύρεται για την απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων και του Ανωτάτου Δικαστηρίου για μείωση του Φ.Π.Α. στα εστιατόρια. Λέει ότι το μέτρο δεν είναι στοχευμένο. Πέστε μου παρακαλώ πόσο στοχευμένη ήταν η μείωση του Φ.Π.Α. στα ξενοδοχεία; Ζητήσαμε στοιχεία. Ρωτήσαμε τους αρμοδίους να μας πουν πόσο μειώθηκαν από τους τουριστικούς πράκτορες τα πακέτα για την Κύπρο. Ακόμα περιμένουμε. Ξέρετε, νομίζω θα περιμένουμε πολύ γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία. Δεν υπάρχει η οποιαδήποτε μελέτη που να τεκμηριώνει ότι η μείωση του συντελεστή του Φ.Π.Α. στο 5% για διαμονή σε ξενοδοχεία έδωσε κάποια αποτελέσματα. Η κυβέρνηση λέει ότι ξόδεψε €12 εκατομμύρια για διαφήμιση και άλλα €51 εκατομμύρια για άλλα μέτρα υπέρ του τουρισμού. Πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Ποιοί τα έβαλαν στη τσέπη και πόσο επωφελήθηκε ο Κυπριακός τουρισμός; Οι τουριστικοί εργατοϋπάλληλοι της ΠΕΟ συμφωνούν μαζί μου και διαπιστώνουν ότι πολύ λίγο ως ελάχιστο επωφελήθηκε ο Κυπριακός τουρισμός. Ας μην κατηγορείται η Βουλή λοιπόν γιατί με την αντίστοιχη μείωση του Φ.Π.Α. στα εστιατόρια (μέτρο που εφαρμόστηκε και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες) θα αυξηθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Αυτό κυρίως που με στεναχωρεί όταν ακούω αυτά τα παράπονα είναι η επίκληση αυτής της απόφασης προκειμένου να δικαιολογηθούν καθυστερήσεις στην υλοποίηση κοινωνικού έργου. Αν ο οποιοσδήποτε διερωτάται για τη στάση της Βουλής απέναντι σε κοινωνικές και παραγωγικές δαπάνες της κυβέρνησης, εμείς ως Οικολόγοι δηλώνουμε απερίφραστα:

Θα υποστηρίξουμε κάθε προσπάθεια για εφαρμογή μιας σύγχρονης και δίκαιης οικονομικής πολιτικής.

Εάν θέλει η κυβέρνηση να φορολογήσει την πολυτέλεια και τη σπατάλη, για να δώσει 13ον επίδομα στις πολύτεκνες οικογένειες και να αναγνωρίσει τις τρίτεκνες οικογένειες ως πολύτεκνες...
εάν θέλει να επιβάλει τέλος στη χρήση του πετρελαίου για να χρηματοδοτήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας...
εάν θέλει να επιβάλει φόρο καπνού για να κτίσει ογκολογικές κλινικές και θεραπευτικά κέντρα...
εάν θέλει να κυνηγήσει τη φοροδιαφυγή για να δώσει αυξήσεις στις χαμηλές συντάξεις και να αναγνωρίσει τους εκ μητρογονίας πρόσφυγες...
εάν θέλει να αυξήσει το Φ.Π.Α. στο χαβιάρι και στο διαμάντι για να μειώσει το Φ.Π.Α. στα οικολογικά τρόφιμα και στα computers...
εάν θέλει να κάνει όλα αυτά και άλλα παρόμοια...
τους λέμε απερίφραστα ότι θα βρει συμμάχους και συμπαραστάτες το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών. Αρκεί να θέλει.

Όμως δεν γίνεται ο Υπουργός Οικονομικών να χαρακτηρίζει ως πλασματική μεγέθυνση τα κέρδη από την αγορά πώλησης γης σε ξένους και από την άλλη να προωθεί με κάθε τρόπο – σκανδαλωδώς θα έλεγα – την πλέον ξεκάθαρη ανάπτυξη αγοράς παραθεριστικής κατοικίας, δηλαδή τους οικισμούς γηπέδων γκολφ. Δεν γίνεται να μοιράζονται εκατομμύρια στις τράπεζες χωρίς να εξασφαλίζεται ότι τα λεφτά αυτά θα φτάσουν χωρίς εξοντωτικές διαδικασίες στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και ότι δεν θα σταματήσουν να κυνηγούν τον κάθε επηρεαζόμενο από την κρίση εργαζόμενο. Δεν γίνεται να προσφέρεται γη, ύδωρ και θάλασσα στον κάθε επιχειρηματία στο όνομα της ανάπτυξης, να καταπατούνται νόμοι και θεσμοί και να μας μοστράρει στο τέλος ως εθνικός ευεργέτης.

Μετά από πολλά χρόνια η κυβέρνηση φαίνεται να αντιλαμβάνεται τη σημασία του αγροτουρισμού και να προωθούνται συγχρηματοδοτούμενα με την Ευρωπαϊκή Ένωση προγράμματα. Άλλες όμως μορφές εναλλακτικού τουρισμού, όπως π.χ. κατασκηνωτικός τουρισμός, πολιτιστικός τουρισμός, θρησκευτικός τουρισμός, ακόμη αντιμετωπίζονται αρνητικά. Αντί να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στον πολιτιστικό τουρισμό εξακολουθείται η επιδότηση ακριβών διαφημιστικών προγραμμάτων. Αλλά για να υπάρξει πολιτιστικός τουρισμός πρέπει να δημιουργηθεί υποδομή. Το κεφάλαιο μας είναι εδώ. Είναι τα χιλιάδες αρχαιολογικά, ιστορικά και πολιτιστικά μας μνημεία. Όμως δεν γίνεται καμία επένδυση στον τομέα προβολής του πολιτισμού και των μνημείων μας. Το Τμήμα Αρχαιοτήτων αποτελεί ένα από τους φτωχούς συγγενείς του προϋπολογισμού με βαθμό υλοποίησης του προϋπολογισμού του Τμήματος να φτάνει μόλις τα 44,98% για το έτος 2009 και με μείωση των προϋπολογιζόμενων δαπανών για το 2010 κατά 25% περίπου;


ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Συνηθίζεται στις ομιλίες των αρχηγών ή εκπροσώπων των κομμάτων να γίνεται εκτενής αναφορά στο Κυπριακό. Δεν είναι βεβαίως ζήτημα που κυριαρχεί στις πρόνοιες του προϋπολογισμού, ούτε ανάμεσα τους θα βρει κανείς τη λύση του. Βεβαίως υπάρχουν δαπάνες όπως αυτές τους Υπουργείου Άμυνας ή του Υπουργείου Εξωτερικών που αφορούν άμεσα τη διαχείριση του Κυπριακού. Είναι επίσης γνωστή η σημασία που έχει η καλή κατάσταση της οικονομίας ακόμα και στην υπόθεση της διεκδίκησης των δικαιωμάτων του Κυπριακού λαού έναντι της κατοχής και της απειλής της διχοτόμησης.

Όμως, δυστυχώς, επιτρέψετε μου να παρατηρήσω ότι είναι η ίδια η Βουλή των Αντιπροσώπων που σε συγκεκριμένες περιπτώσεις απεμπόλησε το δικαίωμα της να διεκδικήσει ρόλο στη διαμόρφωση των δεδομένων σε σχέση με το Κυπριακό. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

1ον Όταν απέρριψε την πρόταση των Οικολόγων για δημοψήφισμα για τη συνθήκη της Λισσαβόνας και έσπευσε από τα πρώτα κοινοβούλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επικυρώσει τη συνθήκη. Έτσι χάθηκε η ευκαιρία για εξάσκηση διεκδικητικής πολιτικής ανταλλαγμάτων όπως με επιτυχία έπραξαν άλλες μικρές Ευρωπαϊκές χώρες, βλέπετε Τσεχία, Ιρλανδία.

2ον Όταν την περασμένη Άνοιξη αντί να συζητήσει και να αποφασίσει έγκαιρα για την αξιολόγηση της Τουρκίας, θέτοντας μοχλό πίεσης προς τους ηγέτες των Ευρωπαϊκών Κρατών (όπως εισηγήθηκε το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών), προτίμησε να συζητήσει και να τοποθετηθεί επί του αμφιλεγόμενου «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη». Έτσι, θεωρώ συνυπεύθυνη τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τα κόμματα για το ανεπαρκές των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής και τον αφοπλισμό ενός από τα τελευταία – αν όχι το τελευταίο – πολιτικού όπλου που διαθέτει η χώρα μας κατά της Τουρκίας.

3ον Όταν πιο πρόσφατα απέφυγε να τοποθετηθεί επί του θέματος του εποικισμού, περιορίζοντας τον πολιτικό της ρόλο σε απλό θεατή των εξελίξεων στις απευθείας διαπραγματεύσεις.

Αφού λοιπόν ακριβώς αυτό κάνουμε ως Βουλή των Αντιπροσώπων – παρακολουθούμε δηλαδή ως θεατές τη διαχείριση των συνομιλιών από τον διαπραγματευτή της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας και την ομάδα του – ποιά ανάγκη υπάρχει να αναλώσουμε το λιγοστό χρόνο που μας αναλογεί ως Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών σε αναλύσεις και διακηρύξεις άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος;

Εμείς, ως Οικολόγοι, θεωρούμε ότι το βήμα της Βουλής είναι κάτι παραπάνω από ένα τηλεοπτικό παράθυρο. Ξέρω όμως ότι το παράδειγμα μου δεν θα ακολουθήσουν οι ηγέτες των μεγάλων κοινοβουλευτικών ομάδων. Ίσως και να πρέπει τελικά να μιλήσουν απ’ αυτό το βήμα και να μας εξηγήσουν πέραν της άποψης τους για τους κρατικούς προϋπολογισμούς για το 2010, πώς φτάσαμε από την οδυνηρή υποχώρηση της Ομοσπονδίας, στον εφιάλτη της συγκαλυμμένης διχοτόμησης, στην συνομοσπονδία των συνιστώντων κρατών, στην παραμονή του συνόλου των εποίκων, ίσως και των εγγυήσεων, σίγουρα των βάσεων και πιθανώς και των ξένων στρατευμάτων. Όταν θα ανεβούν στο βήμα θα πρέπει να εξηγήσουν στον Κυπριακό λαό πώς θα κυβερνούν μελλοντικά τη χώρα μας με δύο προέδρους προερχόμενους από δύο εθνικές κοινότητες, χωρίς κοινό πολιτικό πρόγραμμα και με μηχανισμούς επίλυσης αδιεξόδων που οδηγούν απευθείας σε νέες ανωμαλίες και ανατροπές. Ελπίζω να μπορέσουν να μας εξηγήσουν πώς θα κυβερνιέται στο μέλλον η χώρα μας με θεσμικούς περιορισμούς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπερδικαιώματα της μειοψηφίας, εφαρμογή της λογικής 50 – 50 και με επικυριαρχία της μεγάλης Τουρκίας των 100 εκατομμυρίων.

Ας εξηγήσουν λοιπόν οι επόμενοι ομιλητές πώς χάθηκε το ορόσημο του Δεκέμβρη και πώς η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας θα μπορεί απ’ εδώ και πέρα (και μετά την δήθεν «επιτυχία» του Δεκέμβρη) να αποβεί μοχλός πίεσης για να επιδείξει επιτέλους εποικοδομητική στάση στο Κυπριακό.

Ίσως θα χρειαστούν ικανότητες πολιτικών μένταλιστ.

“The stage is yours”, που θα έλεγε και ο Uri Geller.


Γιώργος Περδίκης
Βουλευτής
Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών

Ο πλανήτης και η Κύπρος

Η Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Κλιματικές Αλλαγές που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στην Κοπεγχάγη είναι μία από τις πιο σημαντικές Συνόδους στην ιστορία. Η σύσκεψη του ΟΗΕ θεωρείται ως η τελευταία ευκαιρία για να σωθεί ο πλανήτης από μια αύξηση της θερμοκρασίας πέραν των δύο βαθμών Κελσίου. Πέραν αυτού του βαθμού οι επιδράσεις θα είναι επικίνδυνες και μη ανατρέψιμες. Η νέα Συνθήκη για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών θα τεθεί σε ισχύ το 2012, όταν θα λήξουν οι δεσμεύσεις του Πρωτοκόλλου του Κιότο.

Πιστεύω ότι η Κύπρος οφείλει να υποστηρίξει τολμηρές δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Στην Κοπεγχάγη οι κυβερνήσεις πρέπει:
1. Να συμφωνήσουν σε φιλόδοξους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
· Για τα αναπτυγμένα κράτη ζητούμε μείωση των ρύπων κατά 40% έως το 2020 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
· Για τα αναπτυσσόμενα κράτη ζητούμε μείωση 15-30% των ρύπων έως το 2020, σε σύγκριση με τις επίσημες εκτιμήσεις για το ίδιο έτος.
2. Να δεσμευτούν για τερματισμό της αποδάσωσης έως το 2020.
Η αποδάσωση ευθύνεται για το 20% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, επομένως για να αποτραπούν οι κλιματικές αλλαγές, θα πρέπει να τερματιστεί η αποδάσωση. Αυτό πρέπει να γίνει με σεβασμό στα δικαιώματα των ιθαγενών λαών και της βιοποικιλότητας.
3. Να δεσμεύσουν €110 δις ετησίως για τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων κρατών.

Μέχρι σήμερα, τα αναπτυγμένα κράτη έχουν προκαλέσει το 80% των εκπομπών αερίων που καταστρέφουν το κλίμα. Οι χώρες του δυτικού κόσμου έχουν πλουτίσει από τη βιομηχανοποίηση και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Οι επιπτώσεις όμως των κλιματικών αλλαγών θα πλήξουν τα αναπτυσσόμενα κράτη πολύ περισσότερο από τα αναπτυγμένα και έχουμε την ηθική υποχρέωση να τα βοηθήσουμε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Η Κύπρος μπορεί να μη θεωρείται μεγάλος ρυπαντής αλλά οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών είναι ήδη εμφανείς στη χώρα μας (ερημοποίηση, ανομβρία κλπ). Η μη λήψη αυστηρών μέτρων θα επιδεινώσει την κατάσταση τα αμέσως επόμενα χρόνια. Επίσης, η Κύπρος μπορεί να είναι μικρή χώρα, αλλά έχει ισότιμη και εξίσου βαρύνουσα ψήφο με τα άλλα μέλη των Ηνωμένων Εθνών.

Βάση στατιστικών στοιχείων που εξασφάλισα από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, οι επιδόσεις μας είναι πολύ απογοητευτικές.
• Από το 1990 μέχρι και το 2006, η Κύπρος αύξησε την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα κατά 2,8 τόνους ανά κάτοικο! Πρόκειται για ευρωπαϊκή πρωτιά, με αμέσως επόμενη την Ισπανία στους 2,5 τόνους, την Πορτογαλία στους 2 τόνους και την Ελλάδα και Μάλτα στους 1,7 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά άτομο.
• Από το 1990 μέχρι και το 2006, έχουμε αυξήσει κατά 66% την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα. Μόνο η Τουρκία μας έχει ξεπεράσει σε αυτή την επίδοση, με 95% αύξηση των εκπομπών της. Η δε αύξηση στις εκπομπές αέριων ρύπων της Κύπρου από το 2005 μέχρι και το 2006 ήταν της τάξης του 1.6%.
• Νεώτερα στοιχεία από την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές φέρουν την Κύπρο να έχει αυξήσει κατά 128% τις εκπομπές CO₂ στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρισμού όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μείωση των ρύπων κατά 64%. Κατέχουμε μία από τις ψηλότερες (δεύτερη μετά τη Μάλτα) αυξήσεις παραγωγής ρύπων μέσα στα χρόνια 1990-2007.

Περίπου ίδιες είναι οι επιδόσεις της Κύπρου στην παραγωγή ρύπων στον τομέα της βιομηχανίας και των μεταφορών.

Δεν περίμενα – μπορώ να πω ότι πικράθηκα – όταν παρά την αντίθετη γνώμη της πλειοψηφίας των μελών της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος όπως εκφράστηκε σε σχετική συνεδρίαση της, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρασυρμένος από τις άσοφες προτάσεις τεχνοκρατών, αποφάσισε να διεκδικήσει ενώπιον των αρχηγών κρατών μείωση του ποσοστού των υποχρεώσεων της Κύπρου για παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ως Κύπριος Οικολόγος ένιωσα πίκρα και ντροπή, έστω κι αν η προσπάθεια αυτή απέτυχε τελικά. Δυστυχώς μία άλλη ρυπογόνος προσπάθεια της Κυπριακής Κυβέρνησης είχε σαν αποτέλεσμα να παραχωρηθεί στον εξαιρετικά ρυπογόνο σταθμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της ΑΗΚ στη Δεκέλεια η παρέκκλιση να συνεχίσει να εργάζεται με την ίδια ρυπογόνο τεχνολογία για 36 επιπλέον μήνες.

Είναι προφανές ότι η κλιματική αλλαγή μας αφορά όλους. Πέρα από τις αποφάσεις των αρχηγών των κρατών της υφηλίου, οφείλουμε όλοι να συμβάλουμε στην μείωση των παραγόμενων καυσαερίων, στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην ανάπτυξη των δασών.

Επιστολή Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας προς Βουλευτή Γιώργο Περδίκη

25 Νοεμβρίου 2009


Κύριο Γιώργο Περδίκη
Βουλευτή
Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών

Αγαπητέ κύριε Περδίκη,

Όλες αυτές τις μέρες από την περασμένη Πέμπτη 19 Νοεμβρίου, όταν στα πλαίσια συζήτησης στην ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων είχατε διατυπώσει τις απόψεις σας για το έργο του Γενικού Ελεγκτή, προβληματίστηκα αν θα ήταν πρέπον να σας εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες και τη συγκίνηση που μου προκάλεσε η ομιλία σας.

Τελικά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην ανάγκη να εκφράσω τα αισθήματα μου, ως άνθρωπος μάλλον που συνεργάστηκε μαζί σας για πολλά χρόνια στην Επιτροπή Ελέγχου παρά ως Γενικός Ελεγκτής που αναμένεται γενικά να είναι πιο «απαθής» σε σχόλια.

Άλλωστε ο πιο βαθύς πόθος κάθε ανθρώπου, περιλαμβανομένου του Γενικού Ελεγκτή, είναι η εκτίμηση των συνανθρώπων του κυρίως δε αυτών που ο ίδιος εκτιμά ιδιαίτερα, ακόμα και όταν γνωρίζει ότι ο έπαινος που του απονέμεται είναι υπερβολικός. Σχόλια σαν τα δικά σας αποτελούν ενθάρρυνση για την επιτέλεση του καθήκοντος στο μέγιστο δυνατό βαθμό.

Σας ευχαριστώ,

Με εκτίμηση


Χρυστάλλα Γιωρκάτζη
Γενικός Ελεγκτής
της Δημοκρατίας

Αναφορές Συναντήσεων Γιώργου Περδίκη

Συνάντηση με Δήμαρχο Λακατάμιας στις 7 Οκτωβρίου 2009

Σήμερα συναντήθηκα με τον Δήμαρχο Λακατάμιας κ. Λουκά Ιατρού για μια καθιερωμένη ανασκόπηση των εκκρεμοτήτων. Συζητήσαμε πολλά θέματα με έμφαση την απομάκρυνση των εγκαταλελειμμένων αυτοκινήτων στη λεωφόρο Τσερίου και την άρση της οχληρίας στην περιοχή των οδών Αγάπης και Ηρεμίας. Για το πρώτο θέμα δεσμεύτηκε ότι θα ειδοποιηθεί ο κηδεμόνας τουρκοκυπριακών περιουσιών (το τεμάχιο είναι τουρκοκυπριακής ιδιοκτησίας) και μετά θα στείλει συνεργείο του Δήμου να καθαρίσει. Για το δεύτερο θέμα είπε ότι θα προχωρήσει με αγωγή και ελπίζει ότι δεν θα επέμβουν πάλιν οι βουλευτές να τις σταματήσουν αλλά θα πιέσουν τη κυβέρνηση να βρεθεί χώρος για τους πρόσφυγες βιοτέχνες. Συζητήσαμε επίσης το θέμα του φωτοβολταϊκού πάρκου στην οδό Μιχαλιά. Έδωσε οδηγίες να μπει στον προϋπολογισμό. Επίσης μιλήσαμε για την ανάπτυξη ΑΛΑΚΑΤΙ στο παλιό εργοστάσιο Χαραλαμπίδη και κάποια μικρής φύσης προβλήματα της περιοχής (οχληρία, όρνιθες, κλπ).

Συνάντηση με Δήμαρχο Λευκωσίας στις 9 Οκτωβρίου 2009

Σήμερα συναντήθηκα με την Δήμαρχο Λευκωσίας. Μαζί μου ήταν ο κ. Κολοκασίδης, Δημοτικός Σύμβουλος των Οικολόγων στο Δήμο Λευκωσίας, και ο Μιχάλης Ονησιφόρου, μέλος του Κινήματος και την ΟΠΑΔΕ. Θέμα της συζήτησης ήταν η πολιτική πρασίνου. Μιλήσαμε για τις εκκοπές δέντρων συγκεκριμένες περιοχές, για τα δέντρα της Κυριάκου Μάτση, τα δέντρα στην Μάρκου Δράκου (θα γίνουν έργα σύντομα), Πύλη Αμμοχώστου κλπ. Επανήλθε το θέμα της πολιτικής για εξαφάνιση του πρασίνου (με 100% εκσκαφή του υπογείου), το θέμα του παλιού γηπέδου ΓΣΠ και τις πληροφορίες για μείωση του χώρου πρασίνου, την υπόθεση με το πλυντήριο αυτοκινήτων στη λεωφόρο Λάρνακας (έκαναν αγωγή), την οχληρία από μπαράκια στη παλιά Λευκωσία κλπ.

Συνάντηση με Υπουργό Εσωτερικών στις 5 Οκτωβρίου 2009

Σήμερα συναντήθηκα με τον Υπουργό Εσωτερικών. Μαζί μου ήταν μέλη της Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος και της Επιτροπής Εσωτερικών του Κινήματος. Όπως μας είπε ο υπουργός είναι εφικτό να ψηφιστεί από τη Βουλή η νομοθεσία που αφορά στη διαδικασία έκδοσης τίτλων ιδιοκτησίας μέσα στο 2009.

Ο κ. Συλικιώτης είπε ότι επιδιώκει μια συλλογική και συνολική προσπάθεια, προσθέτοντας ότι έγιναν και στο παρελθόν προσπάθειες να βελτιωθούν τα πράγματα, αλλά ήταν αποσπασματικές και δεν έφεραν αποτελέσματα. Σημείωσε ότι το Υπουργείο δούλεψε περισσότερο από ένα χρόνο να ετοιμάσει νομοθεσίες. Πρόκειται για πέντε νομοσχέδια, που αφορούν συνολικά τη διαδικασία της έκδοσης τίτλων ιδιοκτησίας. Όπως είπε, έχουν μια υφιστάμενη κατάσταση, η οποία από τη μια δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα, τεράστιες αδικίες και πολεοδομική αταξία και αναρχία, και ταυτόχρονα, έχουμε τον εγκλωβισμό χιλιάδων συμπολιτών μας και ξένων αγοραστών που δεν ευθύνονται σε τίποτε, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν έχουν στην κατοχή τους τίτλο ιδιοκτησίας. Θεωρεί ότι αυτή η προσπάθεια στοχεύει και έχει στο επίκεντρο της τον αγοραστή, τον ιδιοκτήτη και έτσι πρέπει να είναι. Μέσα από το διάλογο πρόσθεσε ότι εξερχόμαστε σοφότεροι στην προσπάθεια να βελτιώσουμε τα πράγματα για να παρουσιάσουμε νομοθεσίες που θα εκφράζουν όσο το δυνατό περισσότερο μια ευρύτερη πολιτική και κοινωνική συναίνεση. Είπε ότι αναμένει τις απόψεις από διάφορους φορείς και από τα κόμματα. Ο στόχος να καταθέσει τις νομοθεσίες στη Βουλή μέχρι το τέλος του Οκτώβρη νομίζει ότι είναι εφικτός. Επισήμανε, επίσης, ότι θεωρεί εφικτό να ψηφιστεί αυτή η νομοθεσία μέχρι το τέλος του 2009, και αυτό βεβαίως θα εξαρτηθεί από τη Βουλή.

Είχαμε την ευκαιρία να ενημερωθούμε από τον Υπουργό Εσωτερικών για το πακέτο των νομοσχεδίων που προωθούνται στη Βουλή και αφορούν την επίλυση των προβλημάτων σε σχέση με την έκδοση των τίτλων ιδιοκτησίας. Ευθύς εξαρχής έχει ξεκαθαριστεί από τον υπουργό ότι αυτή η προσπάθεια δεν έχει να κάμει με την προσπάθεια του κράτους να εισπράξει έσοδα και να κλείσει δημοσιονομικά ελλείμματα.

Είναι μια ανάγκη της κοινωνίας και της οικονομίας να εκσυγχρονιστεί η διαδικασία της έκδοσης τίτλων ιδιοκτησίας και να εκλείψει ένα φαινόμενο το οποίο προσβάλλει τους θεσμούς και τη νομιμότητα, αλλά και προκαλεί σοβαρά προβλήματα σε χιλιάδες αγοραστές ακίνητης ιδιοκτησίας, Κύπριους και ξένους, πρόσθεσε.

Εγώ είπα ότι είχαμε την ευκαιρία, επί των γενικών πολιτικών ζητημάτων που προκύπτουν από αυτήν την προσπάθεια, να θέσουμε κάποιες δικές μας ανησυχίες και προτάσεις, προσθέτοντας ότι εμείς, μέσα από αυτήν τη διαδικασία, δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να υπάρξει αμνηστία για εκείνους οι οποίοι ευθύνονται για το πολεοδομικό γόρδιο δεσμό, για εκείνους που έχουν κερδοσκοπήσει σε βάρος των ανυποψίαστων αγοραστών.

Δεν θέλουμε, αυτή η προσπάθεια να εξελιχθεί σ’ ένα «στρίβειν δια του αρραβώνος» για αυτούς που δημιούργησαν αυτά τα οικοδομικά και πολεοδομικά αδιέξοδα, είτε αυτοί είναι εργολάβοι είτε είναι «κακώς νοούμενοι» ντιβέλοπερς.

Θέλουμε να εισαχθούν περιβαλλοντικά κριτήρια και κίνητρα σ’ αυτήν την προσπάθεια, να υπάρξει κέρδος για την κοινωνία, μέσα από στήριξη των τοπικών κοινωνιών αλλά και του περιβάλλοντος. Υπάρχουν επ’ αυτού κάποιες ιδέες τις οποίες καταθέσαμε στον υπουργό.

Οπωσδήποτε δεν θέλουμε αυτή η προσπάθεια να εξελιχθεί σε μια πλήρη κατάργηση του πολεοδομικού και οικοδομικού ελέγχου που υπήρχε - όσο υπήρχε - μέχρι σήμερα.

Αντίθετα, θέλουμε αυτή η προσπάθεια να είναι σύννομη και σύγχρονη με προσπάθειες που θα επιβάλλουν πιο αυστηρούς ελέγχους (πολεοδομικούς και οικοδομικούς), ούτως ώστε να σταματήσει η πολεοδομική ασυδοσία.

Δεν θέλουμε να δημιουργηθούν δύο ταχυτήτων ιδιοκτήτες ακίνητης ιδιοκτησίας, άλλοι που θα μπαίνουν σε μια διαδικασία γρήγορη και άλλοι που θα μπαίνουν σε μια διαδικασία χρονοβόρα ή κάποιοι, επειδή θα έχουν τα λεφτά, θα μπορούν να πληρώνουν για να νομιμοποιούν τις παρανομίες τους και κάποιοι άλλοι, επειδή δεν θα έχουν τα λεφτά, να παραμένουν σε ένα καθεστώς παρανομίας. Όλες αυτές οι κοινωνικές ανισότητες που ενδεχομένως να δημιουργηθούν μέσα από την εφαρμογή αυτής της νομοθεσίας, αλλά και τα προβλήματα για το περιβάλλον, πιστεύουμε ότι μπορούν να εντοπιστούν και μέσα από τις κατάλληλες βελτιώσεις του νομοθετικού πλαισίου που έχουμε μπροστά μας, να καταλήξουμε τελικά σε ένα χρήσιμο εργαλείο το οποίο να χρησιμοποιηθεί προς την κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των απλών πολιτών.

Συνάντηση με την Ομοσπονδία Συνδέσμων Εργολάβων Οικοδομών Κύπρου ΣΕΟΚ στις 7 Οκτωβρίου 2009

Την Τετάρτη 7/10/2009 συναντήθηκε αντιπροσωπεία του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών με την Ομοσπονδία Συνδέσμων Εργολάβων Οικοδομών Κύπρου ΣΕΟΚ.

Μας μίλησαν για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικοδομική βιομηχανία. Μιλούν για ανέργους μέχρι 30.000. Τώρα υπολογίζονται όλοι (Ελληνοκύπριοι και ξένοι) μέχρι 6.000. Είπαν ότι τα μεγάλα έργα καθυστερούν. Θέλουν αύξηση των προϋπολογισμών ανάπτυξης, μεγαλύτερο ποσοστό υλοποίησης του προϋπολογισμού, να γίνει επιτάχυνση της διαδικασίας έκδοσης αδειών και πάταξη της παρανομίας (παράνομοι εργολάβοι, παράνομοι εργάτες). Επίσης ζητούν φορολογικά κίνητρα (μείωση φόρου κεφαλαιουχικών κερδών) και φοροελάφρυνση.

Εμείς τους είπαμε ότι δεν μπορούμε να τους υποστηρίξουμε σε κάποια έργα π.χ. νέο κτίριο Βουλής. Όμως μας ενδιαφέρει να μεταφερθούνε δαπάνες (ίσες ή και παραπάνω) από τα μεγάλα έργα σε μικρά περιφερειακά. Δεν διαφώνησαν αρκεί και αυτή η πολιτική να υλοποιηθεί το συντομότερο κάτι που δεν γίνεται. Επίσης τους εξηγήσαμε τις θέσεις μας για τον Πράσινο Συντελεστή Δόμησης (συμφώνησαν). Μετά μιλήσαμε για την κατάσταση στην παλιά Λευκωσία με την απόκτηση της ιδιοκτησίας των περισσότερων κατοικιών και υποστατικών από μια εταιρεία η οποία προωθεί το στοίβαγμα των αλλοδαπών στην παλιά Λευκωσία. Μιλήσαμε για δυνατότητα παραγωγής έργων από τις αναστηλώσεις ή αναπαλαιώσεις διατηρητέων κτιρίων.

Συνάντηση με τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Ένδυσης-Υπόδησης (ΠΟΒΕΚ) στις 5 Οκτωβρίου 2009

Την Δευτέρα 5/10/2009 πραγματοποιήσαμε στα γραφεία του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών συνάντηση με τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Ένδυσης-Υπόδησης (ΠΟΒΕΚ).

Οι εκπρόσωποι του Παγκυπρίου Συνδέσμου Ένδυσης-Υπόδησης (ΠΟΒΕΚ) έθεσαν τις θέσεις του κλάδου στα θέματα:
α) Της αποτελεσματικότερης εφαρμογής του νόμου των ξεπουλημάτων,
β) Την πρόσβαση σε χρηματοδότηση των μικρομεσαίων-επιχειρήσεων,
γ) Η «επιδημία» δημιουργίας εμπορικών κέντρων «Mall» και επέκτασης των υπεραγορών και
δ) Οι οικονομικές επιπτώσεις στους καταστηματάρχες από την εκτέλεση δημοσίων έργων και η παροχή αποζημιώσεων.

Υπήρξε συναντήληψη των δύο πλευρών στα πιο πάνω θέματα και κοινή τοποθέτηση για παρακολούθηση και προώθηση τους στα αρμόδια Υπουργεία και στη Βουλή. Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών διαχρονικά βρίσκεται στο πλευρό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και θα στηρίξει τις θέσεις της ΠΟΒΕΚ και του Συνδέσμου.

Συνάντηση με την Επιτροπή Αγώνα ενάντια στη λειτουργία του
εργοστασίου Άστρασολ στις 9 Οκτωβρίου 2009

Μας κατήγγειλαν ότι οι καρκινοπαθείς κάτοικοι της περιοχής γύρω από το εργοστάσιο Αστρασολ στα Λατσιά δέχονται απειλές για αγωγές που θα έχουν ως αποτέλεσμα την εκποίηση της περιουσίας τους και την οικονομική τους καταστροφή ώστε να σταματήσουν την προσπάθεια για οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου.

Καταγγέλλοντας ότι οι κάτοικοι δέχονται πιέσεις και απειλές για να αναστείλουν τις προσπάθειες τους ώστε να μην επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο, τους είπα πως δεν πρόκειται να αποδεχθούμε μέσα από τις απειλές να περάσει η επαναλειτουργία του Αστρασολ και πρόσθεσα πως ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι το οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου.

Κάλεσα στη συνέχεια τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να διορίσει ανεξάρτητη ερευνητική επιτροπή, η οποία θα διερευνήσει τις τεκμηριωμένες καταγγελίες των κατοίκων για ποινικά αδικήματα σε θέματα που αφορούν την υπόθεση και τον Υπουργό Υγείας να διορίσει ανεξάρτητο ερευνητή που θα διενεργήσει επιδημιολογική έρευνα στην περιοχή για να εξετασθεί και τεκμηριωθεί επιστημονικά η συνάρτηση της λειτουργίας του εργοστασίου μας τα δεκάδες κρούσματα καρκίνων που εμφανίστηκαν στην περιοχή.

Οι Οικολόγοι καλέσαμε τον Ευρωβουλευτή των Πρασίνων Carl Schlyter- που είχε καταθέσει έκθεση στο Ευρωκοινοβούλιο, με την οποία αποδεικνύει την επικινδυνότητα του διχλωρομεθανίου και τη δηλητηριώδη του δράση-, να έρθει στην Κύπρο να μιλήσει για την επικινδυνότητα του διχλωρομεθανίου, να έρθει σε επαφή με το πρόβλημα στα Λατσιά και να εγείρει ένα ευρωπαϊκό ζήτημα γύρω από αυτή την υπόθεση και να σταματήσει η όποια σκέψη για την επαναλειτουργία του εργοστασίου.

Κάλεσα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια να προχωρήσει στο διορισμό ερευνητικής επιτροπής για τη διερεύνηση ποινικών αδικημάτων σε σχέση με τη λειτουργία του εργοστασίου.

Αναλάβαμε επίσης να προβούμε σε διαβήματα προς το Τμήμα Πολεοδομίας για να απορριφτεί η αίτηση για πολεοδομική άδεια από το εργοστάσιο και προς την Επίτροπο Διοικήσεως για επίσπευση της έκδοσης της έκθεσης για το παράπονο που υπέβαλαν οι κάτοικοι. Δήλωσα ότι θα μείνουμε αγωνιστικά συμπαραταγμένοι με τους κατοίκους μέχρι το οριστικό κλείσιμο του εργοστασίου στα Λατσιά.

Ο δικηγόρος των καρκινοπαθών κατοίκων, κ. Γ. Καραπατάκης, είπε πως «συνάνθρωποι μας οι οποίοι δίνουν τον τιτάνιο αγώνα τους εναντίον του καρκίνου δέχονται απειλές», και κάλεσε «αυτούς τους κυρίους που εκτοξεύουν τις απειλές να σταματήσουν επειδή δεν πρόκειται να σταματήσουμε τον αγώνα εάν δεν αποκαλυφθούν πλήρως αυτοί που με τις πράξεις ή παραλείψεις ευθύνονται για ότι έγινε στα Λατσιά».Μιλώντας εκ μέρους της Επιτροπής αγώνα ενάντια στη λειτουργία του εργοστασίου Αστρασολ ο Ιωνάς Κκαϊλής είπε πως όσες απειλές και «να δεχθούμε δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε σε τίποτε. Ζητούμε να λάμψει η αλήθεια και επιτέλους οι νεκροί και αυτοί που υποφέρουν να δικαιωθούν».

Σχέδιο αντικατάστασης παλαιών ηλιακών θερμοσιφώνων

Όπως δήλωσε ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, κ. Γιώργος Περδίκης, το κόμμα του έχει κάνει έρευνα και τα δικά τους «στοιχεία λένε ότι το 55% των επτά εκατομμυρίων ευρώ, που δαπανήθηκαν από την τσέπη κυρίως των απλών πολιτών, από το Ταμείο δηλαδή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, έχουν πάει σε μη μεμονωμένες αναπτύξεις, δηλαδή σε εμπορικές αναπτύξεις και που είχαν να κάνουν με επιχειρήσεις ανάπτυξης».

«Θεωρούμε», πρόσθεσε ο κ. Περδίκης, «ότι ορθά έχει τερματισθεί αυτή η χορηγία, όμως έγινε και πάλιν, δυστυχώς, με λάθος τρόπο».

«Πρώτα από όλα», δήλωσε ο κ. Περδίκης, «δεν έχει καταστεί υποχρεωτική η τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων».

«Αποτέλεσμα», όπως ανέφερε ο βουλευτής των Οικολόγων, «ένας μεγάλος αριθμός κατοικιών, ιδιαίτερα κατοικιών που κτίζουν οι ντιβέλοπερς, σήμερα στερούνται αυτής της περιβαλλοντικής διαχείρισης».

«Το δεύτερο, πολύ σημαντικό», πρόσθεσε, «είναι να δοθεί η δυνατότητα σε όσους έχουν παλαιούς θερμοσίφωνες να τους αποσύρουν και να εγκαταστήσουν καινούργιους», όμως θα πρέπει «να πιστοποιείται ότι οι καινούργιοι θερμοσίφωνες είναι καλύτεροι ποιοτικά και παράγουν καλύτερο προϊόν για τον καταναλωτή, δηλαδή θερμό νερό χωρίς να καταναλώνουν ηλεκτρικό ρεύμα».

Θα πρέπει, όμως, όπως επεσήμανε ο κ. Περδίκης, να ληφθεί πρόνοια από την Κυβέρνηση και για κυπριακό φορέα, ο οποίος θα πιστοποιεί την ποιότητα των κατασκευαζόμενων κυπριακών θερμοσιφώνων αντί να υποχρεώνονται οι Κύπριοι κατασκευαστές να πιστοποιούν το προϊόν τους σε επιστημονικά κέντρα του εξωτερικού.

Άρθρο από το IN Business Daily Newsletter - 14/10/09

Συνάντηση Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών με Ομοσπονδία Συνδέσμων Εργολάβων Οικοδομών Κύπρου ΣΕΟΚ 7 Οκτωβρίου 2009

Παρόντες:
ΚΟΠ: Γιώργος Περδίκης, Λάκης Νικολάου
Ο. Σ.Ε.Ο.Κ: Σώτος Λοής, Κώστας Ρουσιάς, Νίκος Κελεπέσιης


Μας μίλησαν για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικοδομική βιομηχανία. Μιλούν για ανέργους μέχρι 30.000. Τώρα υπολογίζονται όλοι (Ελληνοκύπριοι και ξένοι) μέχρι 6.000. Είπαν ότι τα μεγάλα έργα καθυστερούν. Θέλουν αύξηση των προϋπολογισμών ανάπτυξης, μεγαλύτερο ποσοστό υλοποίησης του προϋπολογισμού, να γίνει επιτάχυνση της διαδικασίας έκδοσης αδειών και πάταξη της παρανομίας (παράνομοι εργολάβοι, παράνομοι εργάτες). Επίσης ζητούν φορολογικά κίνητρα (μείωση φόρου κεφαλαιουχικών κερδών) και φοροελάφρυνση.

Εμείς τους είπαμε ότι δεν μπορούμε να τους υποστηρίξουμε σε κάποια έργα π.χ. νέο κτίριο Βουλής. Όμως μας ενδιαφέρει να μεταφερθούνε δαπάνες (ίσες ή και παραπάνω) από τα μεγάλα έργα σε μικρά περιφερειακά. Δεν διαφώνησαν αρκεί και αυτή η πολιτική να υλοποιηθεί το συντομότερο κάτι που δεν γίνεται. Επίσης τους εξηγήσαμε τις θέσεις μας για τον Πράσινο Συντελεστή Δόμησης (συμφώνησαν). Μετά μιλήσαμε για την κατάσταση στην παλιά Λευκωσία με την απόκτηση της ιδιοκτησίας των περισσότερων κατοικιών και υποστατικών από μια εταιρεία η οποία προωθεί το στοίβαγμα των αλλοδαπών στην παλιά Λευκωσία. Μιλήσαμε για δυνατότητα παραγωγής έργων από τις αναστηλώσεις ή αναπαλαιώσεις διατηρητέων κτιρίων.

Επιβιώσαμε

Καθώς μελετώ τα αποτελέσματα των πρασίνων κομμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πιάνει μια μελαγχολία. Δεν είναι το γεγονός ότι γενικώς (με εξαίρεση ελάχιστες χώρες όπως η Γερμανία, το Βέλγιο και η Γαλλία) τα πράσινα κόμματα δεν καταφέρνουν να προσελκύσουν τις μάζες.

Ήταν βέβαιο από την αρχή της Πολιτικής Οικολογίας - πριν από 30 χρόνια σχεδόν - ότι δεν θα γινόταν ποτέ πλειοψηφικό ρεύμα. Όμως τα κατάφερε να επιβιώσει. Κρατήθηκε ως ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτικό κίνημα και σήμερα είναι σε πλανητικό επίπεδο πιο ισχυρή από την κομμουνιστική ιδεολογία που μετρά ένα αιώνα (και πλέον) παγκόσμιας ιστορίας.

Μάλιστα θα έλεγε κανείς ότι χάρις στη νίκη των Γάλλων Πρασίνων, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι γιορτάζουν μια μεγάλη εκλογική νίκη στις Ευρωεκλογές. Άρα, τα νέα των Ευρωπαίων Πρασίνων είναι ευχάριστα.

Μελαγχολώ γιατί διαπιστώνω ότι η εκλογική επίδοση των Κυπρίων οικολόγων είναι κάτω από τις επιδόσεις των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών. Όντως, η Οικολογία στην Κύπρο παραμένει στα πλαίσια του απολιτικού περιβαλλοντισμού; Άραγε οι Κύπριοι - λόγω και της ενασχόλησης των πολιτικών και δημοσιογράφων με το Κυπριακό - να θεωρούν τα οικολογικά ζητήματα ως μη πολιτικά ζητήματα; Άλλωστε το είπε πρόσφατα και ο Πρόεδρος: «το περιβάλλον αφορά όλους μας και είναι ευθύνη όλων να το προστατεύσουμε». Άρα αφού όλοι, ανεξαρτήτως από ιδεολογία έχουμε την ίδια ευθύνη και αρμοδιότητα σε σχέση με το περιβάλλον - όπως περίπου με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες - άρα γιατί να πρέπει ο πολίτης να επιλέξει πολιτική πρόταση με βάση οικολογικά ή περιβαλλοντικά κριτήρια;

Τούτων - και άλλων - έχοντας υπόψη μπορεί κανείς να θεωρήσει ως επιτυχία το γεγονός ότι 4602 άνθρωποι, χωρίς το δέλεαρ της επιτυχίας ψήφισαν στις Ευρωεκλογές το ψηφοδέλτιο των Οικολόγων. Τους ευχαριστώ προσωπικά και τους υπόσχομαι ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να έχουν οι Κύπριοι πολίτες ποιότητα ζωής και καθαρό περιβάλλον. Αυτοί οι άνθρωποι είναι μια καλή βάση για συνέχιση της παρουσίας μας στα πολιτικά πράγματα του τόπου και διεύρυνση της επιρροής μας στις αποφάσεις που αφορούν το λαό μας, ιδιαίτερα στα θέματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.

Γνωρίζαμε ότι ήταν πολύ δύσκολο σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση να είμαστε μέσα σε αυτούς που διεκδικούσαν μια έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο διότι τα μικρά κόμματα είναι τα πρώτα θύματα της αποχής, του διπολισμού και της λογικής της χαμένης ψήφου.

Η κακή εμπειρία του 2004 – όπου το Κίνημα είχε δεχθεί ψυχρολουσία με το πενιχρό 0.86% λειτουργούσε ως εφιάλτης ενώ οι πολύ κακές δημοσκοπήσεις (συγκεκριμένα 11 δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν έδιναν ποσοστό κάτω του 1.5%, μόνο τρεις προέβλεψαν πάνω του 1.5%) έπαιξαν και αυτές τον αρνητικό τους ρόλο.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που επηρέασε το αποτέλεσμα ήταν η έλλειψη πόρων. Η απόφαση της κυβέρνησης να μην παρέχει οικονομική χορηγία για τις Ευρωεκλογές έπληξε τα μικρά κόμματα. Τα μεγάλα κόμματα με τους άδηλους πόρους, ξόδεψαν σε αυτές τις εκλογές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ενώ συγκεκριμένοι υποψήφιοι προκάλεσαν το δημόσιο αίσθημα με την υπερβολική προβολή τους. Είναι καιρός να υπάρξει επιτέλους διαφάνεια και όλα τα κόμματα και οι υποψήφιοι να καταθέτουν πλέον δια νόμου τους πόρους και τα εκλογικά τους έξοδα στη γενική ελέγκτρια για έλεγχο και δημοσιοποίηση. Η Βουλή πρέπει να προχωρήσει άμεσα στη νομοθετική κατοχύρωση του ελέγχου των εκλογικών και ευρύτερων οικονομικών των κομμάτων και των υποψηφίων.

Μέσα σ’ αυτό το καταθλιπτικό προεκλογικό περιβάλλον οι Οικολόγοι κατάφεραν να πετύχουν αύξηση των ποσοστών σε σχέση με τις προηγούμενες Ευρωεκλογές, ενώ βρέθηκαν πολύ κοντά στο ποσοστό που είχαν εξασφαλίσει στις βουλευτικές εκλογές του 2006.

Υπάρχει ευρύτατη εκτίμηση ότι εδώ και 14 χρόνια οι Οικολόγοι κατάφεραν να έχουν καθημερινές παρεμβάσεις για θέματα που αφορούν στην υγεία, στο περιβάλλον, στην ποιότητα ζωής των πολιτών, για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό. Θα συνεχίσουν να το πράττουν αδιάλειπτα και συστηματικά κερδίζοντας ακόμα περισσότερο την εκτίμηση των Κυπρίων πολιτών. Αυτή η εκτίμηση – δεν μπορεί – κάποτε θα μετατραπεί σε πολιτική δύναμη. Αρκεί να επιβιώσουμε μέχρι τότε!

Ο καιρός της λαψάνας

« Ένα όραμα χωρίς καθήκον είναι απλώς ένα όνειρο
Ένα καθήκον χωρίς όραμα είναι αγγαρεία.
Όμως, ένα όραμα κι’ ένα καθήκον μαζί
είναι η ελπίδα του κόσμου.»

Η φύση περίμενε τη βροχή. Ο σπόρος της Άνοιξης αναθάρρεψε. Ξύπνησαν οι πληροφορίες της ζωής. Ξεπετάχτηκαν τα πράσινα. Γέμισε ο τόπος ομορφιά και χρώματα. Ήρθε η Άνοιξη. Έχετε όμως προσέξει ότι το χρώμα της Κυπριακής Άνοιξης είναι το κίτρινο; Το κίτρινο στο σιμιλλούδι, στο ξινούδιν, στη λαψάνα. Ιδιαίτερα εφέτος κυριαρχεί το κίτρινο της λαψάνας. Κάποια ιδιοτροπία του καιρού ίσως, οι κατάλληλες συνθήκες στην κατάλληλη ώρα, και ορίστε το κίτρινο θαύμα. Ο τόπος γέμισε κατακλυσμιαία από το απόλυτο ζωντανό φανταχτερό κίτρινο της λαψάνας. Χάρμα οφθαλμών και αισθήσεων. Το όραμα χορεύει στα ακροπέταλλα των λαψάνων και των λαζάρων!
Όμορφος ο τόπος μας την Άνοιξη. Ευωδιάζει, λουλουδιάζει, γεμίζει χαμόγελα της Περσεφόνης. Όμως πέρα απ’ τους αγρούς της λαψάνας, το φόντο παραμένει μοχθηρό και μίζερο. Στο βάθος ο Πενταδάκτυλος, βουβός και μελαγχολικός, με καρφωμένη στην πλαγιά του τη σημαία του μίσους και με πληγωμένα τα πλευρά του, σηματοδοτεί το καθήκον. Είμαι σίγουρος πως οι λαψάνες κυριαρχούν στους κάμπους της Μεσαορίας, στολίζουν τους αγρούς στο Λευκόνοικο και λουλουδίζουν στις πλαγιές της Μύρτου. Είναι Άνοιξη και εκεί. Μια σκλαβωμένη Άνοιξη, που καρτερεί τη δικαίωση και την ελευθερία.
Όμως ποια ελευθερία; Αυτήν των άδικων ρατσιστικών περιορισμών της «ισότητας των δύο κοινοτήτων»; Της ίδιας ελευθερίας που επινοεί την σολομωνική της διχοτόμησης; Της ελευθερίας που θα γεννηθεί με παρθενογένεση και μέσα σε εποικοδομητική ασάφεια; Όσοι θα μου πουν ότι αυτά είναι όσα δεν αποδεχθήκαμε θα τους θυμίσω ότι υπάρχει η κοφίνα των «μή συμφωνηθέντων» που θα συμφωνηθούν στη διαδικασία του «πάρε-δώσε». Αυτό σημαίνει ότι ό,τι δεν δεχθήκαμε σήμερα είναι υποψήφια υποχώρηση στη διαδικασία του «πάρε-δώσε». Γιατί –τί διάολο- πάρε-δώσε θα είναι άμα δεν δώσουμε; Έπονται λοιπόν και άλλες υποχωρήσεις, επώδυνες και οδυνηρές. Εξάλλου έχουμε (η ηγεσία μας δηλαδή) αποδεχθεί την νομιμοποίηση 50 χιλιάδων εποίκων, τις «συνιστώντες πολιτείες», τις «διευρυμένες εγγυήσεις», την «εκ περιτροπής προεδρία», την μοιρασμένη 50-50 δικαστική εξουσία κτλ. Καθήκον μας, ως μαντατοφόροι της Άνοιξης, ως χελιδόνια της ελπίδας, δεν είναι να αποδεκτούμε τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής. Καθήκον μας είναι να μην νομιμοποιήσουμε το άδικο. Το χρωστάμε στο μέλλον. Στην Άνοιξη που μας ανήκει. Στα παιδιά μας.
Η Άνοιξη λοιπόν αναβάλλεται. Ο καιρός της λαψάνας είναι ο καιρός της ελπίδας και του καθήκοντος. Για να έχει ελπίδα αυτός ο όμορφος κόσμος. Για την Άνοιξη που μας ανήκει, εμάς και - κυρίως – στα παιδιά μας.

Μια ενδιαφέρουσα ζωή

Πήγα να δω το νέο έργο που ανεβάζει το θέατρο ΕΠΙΓΟΝΟΙ στην Αγλαντζιά. Πρόκειται για το έργο του Β. Κατσικονούρη «ΟΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ». Εκείνη τη νύκτα στις ειδήσεις για τρίτο συνεχές βράδυ πρώτη είδηση ήταν οι καταπληκτικές καταγγελίες του Ατίλα Ολγκάτς για τις δολοφονίες αιχμαλώτων από τους Τούρκους εισβολείς το ’74. Ο φόρτος ψυχής, ασήκωτος. Τα δάκρυα, ώριμα στην άκρη των αδένων. Εντούτοις, το έργο δεν μπορεί να ταξινομηθεί σε εκείνες τις δακρύβρεχτες προσεγγίσεις στο δράμα της Κύπρου, στο έγκλημα της εξαφάνισης των αιχμαλώτων πολέμου, στο πόνο των συγγενών αγνοουμένων. Είναι κι αυτό, αλλά όχι μόνο.

Ο κ. Κατσικονούρης παίρνει ως αφορμή το θέμα των αγνοουμένων της Κυπριακής τραγωδίας και συγγράφει με αριστουργηματική πολιτικοκοινωνική ηθογραφία. Το έργο δεν είναι Κυπριακό (μόνο). Το έργο είναι παγκόσμιο, κλασικό και διαχρονικό. Μην πάτε να το δείτε όσοι θέλετε απλά να κλάψετε για το δράμα των Κυπρίων αγνοουμένων και των οικογενειών μας. Να πάτε και να κλάψετε για την «ενδιαφέρουσα ζωή» μας, που χάνεται και σβήνει, χωρίς να λαμπαδιάσει και να φωτίσει την εφήμερη ύπαρξη μας. Ωμά, ξεκάθαρα, τσεκουράτα, ξεγυμνώνει το σύγχρονο σύστημα αξιών, αποκαλύπτει το απάνθρωπο στοιχείο στη νέα τάξη πραγμάτων και τη σαθρότητα και μοχθηρία του συστήματος σε κάθε επίπεδο, προσωπικό και συλλογικό. Είναι μια σπουδή πάνω στην αξία των αξιών, στην πρακτική χρήση των ονείρων, του οράματος και των άλλων «μη βλεπόμενων» της μνήμης και της ιστορίας. Ο αγνοούμενος αδελφός (υπαρκτός απών) κυριαρχεί με την απουσία του στο έργο, ενώ παράλληλα η «μικρή εσκιμώα» (ανύπαρκτη παρούσα), αποχωρεί απ’ τη σκηνή του έργου μέσα στο αίμα και τον πόνο.

Συγκλονιστική η παρουσία του Θωμά Γκάγκα και αξιοπρεπής ερμηνεία των ρόλων από την Ηλέκτρα Φωτιάδη και Έλενα Δημητρίου. Ως σύνολο μα και ο κάθε ηθοποιός ξεχωριστά, παρέσυραν τον θεατή σε μια βιωματική ανεπανάληπτη εμπειρία. Συγχαρητήρια στο θέατρο ΕΠΙΓΟΝΟΣ, στο Φώτη Φωτιάδη και τον Κατσικονούρη και σε όλους τους συντελεστές της παράστασης.

Προτείνω όλοι να πάτε να το δείτε. Ιδιαιτέρως το συστήνω στην Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ (να πάνε σε δύο δόσεις, το θέατρο είναι μικρό) και σε κάθε ένα σύγχρονο αριστερό. Γιατί; Γιατί το έργο καταγράφει το καθήκον της Αριστεράς σήμερα, που δεν είναι βεβαίως να διαχειρίζεται το σύστημα αλλά να το ανατρέψει. Με τη φωτιά. Με αφετηρία τη μνήμη και το χρέος και αποκορύφωμα το καθαρτικό παρανάλωμα της θυσίας.


Γιώργος Περδίκης

Το χώμα περιμένει τη βροχή

«Τίποτα, τίποτα δεν τελείωσε ακόμα .
Τίποτα, τίποτα δεν έχει ξεχαστεί
Τίποτα, τίποτα δεν τελείωσε ακόμα
Το χώμα περιμένει τη βροχή»
Χοντρές βαριές οι σταγόνες της βροχής σημαδεύουν το παρμπρίζ του αυτοκινήτου, καθώς από το ράδιο ξεχύνονται οι νότες της νοσταλγικής μπαλάντας. Αναγνωρίζω τον ήχο και το στίχο. Είναι από τις «τρύπιες σημαίες» την τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά των αδελφών Κατσιμίχα. Αυτού του απίθανου δίδυμου που σφράγισε ιδεολογικά και ψυχικά τη νιότη μου. Το τραγούδι μιλά για την Κερύνεια, έχει τίτλο «Κερύνεια» και θυμίζει την Κερύνεια όπου ο Χάρης και ο Πάνος έζησαν παιδιά. «Ξέρω τα καλοκαίρια σου, θυμάμαι τους χειμώνες, θυμάμαι και της άνοιξης τις μυστικές κρυψώνες.»
Ένοιωσα πέρα από το συννεφιασμένο βουνό του Πενταδάκτυλου, την σκλαβωμένη πόλη να μας κοιτά όλους εμάς- όλους εμάς που τρέχουμε τώρα στους βρεγμένους δρόμους της πρωτεύουσας μέσα στις αστραφτερές μας λιμουζίνες – με τα φωτεινά της μάτια δακρυσμένα. Ίσως και να είναι πολύ θυμωμένη η Κερύνεια μας, με τα καμώματα μας.
Έχουμε χίλιες δύο δικαιολογίες. Τα παιδιά μας πρέπει να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο, το πιο ακριβό πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος για μια θέση στην τράπεζα ή το δημόσιο. Η κόρη χρειάζεται την σπιταρόνα για να παντρευτεί. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, γέμισε ο τόπος δίμετρες γυναικάρες από το ξανθό γένος. Χρειαζόμαστε και διακοπές στη Θαϊλάνδη και στο Μπουκέ. Η λιμουζίνα πρέπει να αλλάζει μοντέλο κάθε δύο χρόνια. Είπαμε, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Έχουμε και την φιλιπινέζα του παππού. Χάσαμε στο χρηματιστήριο κτλ κτλ.
Η γη μας, η κληρονομιά μας γίνεται εύκολη λεία στην αχόρταγη καταναλωτική μανία. Αφού ξεπουλήθηκε η μισή Κύπρος (βλέπε Λεμεσός, Παραλίμνι, Αγ. Νάπα, Μενεού, Ορόκλινη, Πέγεια κτλ) ήρθε η ώρα της κατεχόμενης γης μας. Την θεωρούν κάποιοι χαμένη από χέρι. Μα και χαμένη να μην είναι, το ρευστό χρειάζεται τώρα και όχι μετά. Κάποτε, ήταν αξία να διατηρείς την περιουσία που σου άφησαν οι γονείς σου και να την αβγατεύεις. Τώρα, είναι μαγκιά να καταφέρνεις να «ξεφορτωθείς» την κληρονομιά των προγόνων σου. Τα ξεροβούνια, τα παλιοχώραφα, τα παλιάμπελα κοκ. Ένα ολόκληρο νησί FOR SALE.
Δικαίωμα είναι μας λένε, αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο. Είναι λένε δικαίωμα του καθενός μας, και δεν μπορεί να μας το πάρει κανείς, να πωλήσουμε την κληρονομιά μας και να γίνουμε ακτήμονες. Πάει ο καιρός που οι δουλοπάροικοι επαναστατούσαν για να έχουν το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Εμείς (ή μάλλον κάποιοι από εμάς) το ανταλλάσσουν με ένα ρόλεξ και μια BMW. Η γη – που δεν έχει κρικέλια κύριε Σεφέρη – έχει λεφτά για κατανάλωση. Από ιδιοκτήτες γινόμαστε καταναλωτές.
Κι’ όμως, τίποτα δεν χάθηκε ακόμα. Το χώμα περιμένει τη βροχή. «Το πλοίο που κοιμήθηκε αιώνες στην καρδιά σου, θ’ ανοίξει πάλι τα πανιά μια μέρα γιορτινή, θα τραγουδάνε στ’ άλπουρα οι ναύτες τ’ όνομα σου και θα λυθούν σαν κάποτε τα αρμυρά μαλλιά σου» Κερύνεια μου.

Γιώργος Περδίκης

Μα πού είναι η αφαλάτωση;

Δυστυχώς δικαιωθήκαμε (και πάλιν). Νομίζω ότι μετά τα τελευταία γεγονότα περί των αφαλατώσεων και τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της Γενικής Ελέγκτριας για το 2007, όσοι κατηγορούσαν τους Οικολόγους για την καθυστέρηση του αφαλατικού εργοστασίου στη Λεμεσό (πριν μια δεκαετία), πρέπει σήμερα να απολογηθούν. Και όχι μόνο. Πρέπει να στρέψουν τα πυρά τους στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση αλλά και στους εργοστασιάρχες της αφαλάτωσης, που με τους χειρισμούς τους, καθυστερούν την υλοποίηση του προγράμματος των αφαλατικών εργοστασίων.

Τώρα πια η αδήριτη ανάγκη οδήγησε τις κοινότητες να μην αντιδρούν για τις τοπικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους οικολόγους να σταματήσουν να ζητούν μακροχρόνιο σχεδιασμό και συνετή προγραμματισμό (π.χ. ενιαίο φορές υδάτων) ως προϋπόθεση των αφαλατικών εργοστασίων. Όμως τα ευλογημένα δεν προχωρούν. Σκοντάφτουν στα συμφέροντα και τις μικροπολιτικές (πάντα συνέβαινε αυτό αλλά έβρισκαν θύματα να τους φορτώνουν τις ευθύνες).

Στο μεταξύ, όπως καταγγέλλει η Γενική Ελέγκτρια, συνεχίζει η κακοδιαχείριση του νερού. Με τις εκατοντάδες χιλιάδες παράνομες γεωτρήσεις, τις χιλιάδες γεωτρήσεις που αδειοδοτούνται κάθε χρόνο σε εποχές ανομβρίας, την υπεράντληση από τις περισσότερες γεωτρήσεις. Τα γήπεδα γκολφ που και επί αριστερής κυβέρνησης προχωρούν χωρίς ουσιαστικά εμπόδια. Την αλόγιστη χρήση του νερού σε υδροβόρες καλλιέργειες που παράγουν προϊόντα που δεν πωλούνται. Τις διαρροές και τη σπατάλη νερού στα δίκτυα, στα σπίτια, στις πισίνες....

Τελοσπάντων, τελικά πρέπει να το παραδεχτείτε ότι οι Οικολόγοι είχαν δίκαιο για την αφαλάτωση. Διότι μπορεί με ένα, δύο, τρία αφαλατικά εργοστάσια να καλύψουμε τα άμεσα υδατικά μας κενά, όμως δεν μπορεί η αφαλάτωση να μας καλύψει το μεγάλο κενό που δημιουργούν η διαπλοκή, η απρονοησία και η ανικανότητα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΧΑΡΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών καταγγέλλει και καταδικάζει την παράνομη και παράλογη καταδίκη του συμπατριώτη μας Χάρη Νικολαΐδη από δικαστήριο της Ταϊλάνδης με την πρωτοφανή κατηγορία της προσβολής της μοναρχίας.

Καλούμε την Κυπριακή Κυβέρνηση να προβεί στα αναγκαία και απαραίτητα διαβήματα προς απελευθέρωση του Κύπριου συγγραφέα.

Σημείωση: Πέρα από τα διαβήματα σε διπλωματικό επίπεδο για την απελευθέρωση του κυπριακής καταγωγής Χάρη Νικολαΐδη, ο οποίος κρατείται στην Ταϊλάνδη μετά την καταδίκη του με την πρωτοφανή κατηγορία της προσβολής της μοναρχίας, φίλοι του συγγραφέα έχουν στήσει ιστοσελίδα - www.harrynicolaides.com- για να μαζέψουν υπογραφές υπέρ της απελευθέρωσης του.

ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΡΕΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Όταν οι τεχνοκράτες κάνουν τους πολιτικούς συχνά κάνουν λάθη. Όταν οι πολιτικοί κάνουν τους τεχνοκράτες πάντα κάνουν μεγάλα λάθη.

Από το 1990 μια μελέτη της Διεθνούς Τράπεζας είχε καταγράψει τα προβλήματα διαχείρισης των υδατικών πόρων της Κύπρου. Προτάθηκε μια σειρά μέτρων και προτάσεων για μια ολοκληρωμένη και αειφόρο υδατική στρατηγική.

Άλλωστε οι άξονες δράσεις και οι στόχοι μιας σύγχρονης υδατικής πολιτικής είναι καταγραμμένοι με σαφήνεια στην Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα 2000/60/ΕΚ στην οποία ενδεικτικά αναφέρεται ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν όπως όλα τα άλλα αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται και να τυγχάνει κατάλληλης μεταχείρισης.

Εμείς ως Οικολόγοι διαχρονικά έχουμε προτείνει λύσεις μέσα στα πλαίσια αυτής της μελέτης που αν είχαν εφαρμοστεί προ καιρού δεν θα μας έφερναν στην ανάγκη τώρα για άμεση εγκατάσταση σταθμών αφαλάτωσης και τη μεταφορά νερού με δεξαμενόπλοια από το εξωτερικό. Οι λύσεις στις οποίες σήμερα προστρέχει η Κύπρος είναι πανάκριβες τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά. Έγιναν «αναγκαίες», λόγω έλλειψης διαχρονικής πολιτικής και κυρίως λόγω έλλειψης πραγματικής πολιτικής βούλησης.

Είναι ανάγκη λοιπόν να υπενθυμίζουμε τι είχαμε ως Οικολόγοι προτείνει και ζητούμε εκ νέου από την κυβέρνηση να δώσει προτεραιότητα στην υιοθέτηση των εξής εισηγήσεων:

1. Σύσταση ενιαίου φορέα υδάτων
Θα πρέπει να θεσμοθετηθεί το συντομότερο ο Ενιαίος Φορέας Υδάτων στον οποίο θα συμμετέχουν όλοι όσοι ασχολούνται με το νερό. Χωρίς την άμεση δημιουργία ενός φορέα που να διαχειρίζεται μια ενιαία πολιτική και να ελέγχει την εφαρμογή της δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Το νερό αποτελεί εθνικό πλούτο και πρέπει να υπάρχει διαφάνεια για τον τρόπο διάθεσης του μέσω ετήσιας έκθεσης του Ενιαίου Φορέα Υδάτων που να συζητείται στη Βουλή.

2. Εκσυγχρονισμό του Δικτύου Υδατοπρομήθειας
· Άμεση αντικατάσταση των σωλήνων αμιάντων, που όχι μόνο ευθύνονται για τις περισσότερες διαρροές αλλά υπάρχουν υπόνοιες ότι ευθύνονται και για κρούσματα καρκίνου του γαστρεντερικού συστήματος.
· Αντικατάσταση των προβληματικών δικτύων.
· Εγκατάσταση υδρομετρητών. Το ένα τρίτο των Κοινοτήτων δεν έχουν υδρομετρητές άρα δεν γνωρίζουν ούτε πόσο νερό καταναλώνουν ούτε πόσο χάνουν από τα δίκτυα.
· Εκσυγχρονισμός συστημάτων άρδευσης.




3. Ανανεώσιμες λύσεις
· Να δοθεί προτεραιότητα στη δημιουργία των βιολογικών σταθμών επεξεργασίας λυμάτων. Να αντικατασταθεί επίσης το πόσιμο νερό που χρησιμοποιείται τώρα για άρδευση.
· Να χρησιμοποιηθούν τα επεξεργασμένα λύματα των Συμβουλίων Αποχετεύσεων στη γεωργία.
· Να προκηρυχθεί άμεσα η εγκατάσταση συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στους υφιστάμενους σταθμούς αφαλάτωσης και στους σταθμούς που θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλους του έτους, για να μπορούν να μετριασθούν οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο ενεργειακό ισοζύγιο από τη λειτουργία τους.
· Να γίνει επανεξέταση των ειδών που καλλιεργούμε και των αναγκών τους σε νερό.
· Να αξιοποιηθούν οργανωμένα τα υφάλμυρα νερά με ήπιες μορφές αφαλάτωσης.
· Να ληφθούν μέτρα απορρύπανσης του πλούσιου υδροφορέα της Λευκωσίας και Λεμεσού από τα οικιακά λύματα.
· Να γίνει μελέτη οικολογικής αποθήκευσης υδάτινων πόρων στους τεχνικούς και φυσικούς αποταμιευτήρες.

4. Έκτακτα μέτρα μείωσης της κατανάλωσης και όχι αποκοπές
· Nα επιδοτηθεί 100% η εγκατάσταση σε πολυκατοικίες και άλλες αναπτύξεις συστημάτων ανακύκλωσης νερού για νέα χρήση.
· Να προχωρήσει η ίδια η κυβέρνηση σε τέτοιες εγκαταστάσεις στα ιδιόκτητα κτίρια της.
· Να καθορισθεί ποσοτική οροφή στις ποσότητες νερού που αντλούνται από διατρήσεις και στην κατανάλωση ανά άτομο (quota). Η όποια υπέρβαση από την καθορισμένη ποσότητα να τιμολογείται ακριβότατα.
· Όλοι οι εκτοξευτές νερού πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με συσκευές μέτρησης για να καταγράφεται η υπέρβαση από το κατώφλι άντλησης.
· Να επιβληθούν υποχρεωτικοί κανονισμοί εγκατάστασης συστημάτων εξοικονόμησης νερού στα είδη υγιεινής των σπιτιών και ιδιαίτερα των κοινόχρηστων χώρων.

5. Επανεξέταση κυβερνητικών αναπτυξιακών πολιτικών
· Να επανεξεταστεί η παραχώρηση αδειών οικοδομής από πολεοδομικές αρχές για τη δημιουργία πισίνων. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες πισίνες στο νησί που κατακρατούν και εξατμίζουν πόσιμο νερό που αντιστοιχεί με τις ετήσιες ανάγκες πολλών χιλιάδων ανθρώπων.
· Τα υπόγεια νερά χρειάζονται προστασία από τα κτηνοτροφικά λύματα, λιπάσματα και φυτοφάρμακα.
· Μεγάλης έκτασης οικιστικές αναπτύξεις θα πρέπει να υποχρεώνονται να προ πληρώνουν την εγκατάσταση σωλήνων του αποχετευτικού και ύδρευσης.
· Να αναθεωρηθεί η ισχύουσα τιμολόγηση του νερού. Με βάση την Οδηγία 2000/60/ΕΚ θα πρέπει μέχρι το 2010 το νερό να χρεώνεται στην αξία του.
· Να συλλέγονται τα όμβρια ύδατα των κτιρίων και των οδών με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού.

6. Γήπεδα γκολφ
Να παγοποιηθεί άμεσα η διαδικασία αδειοδότησης γηπέδων γκολφ. Ο φυσικός και σπάνιος πόρος του νερού, χαραμίζεται για να ποτίζονται εκατοντάδες εκτάρια γρασίδι και να υδροδοτούνται χιλιάδες πολυτελείς επαύλεις. Άλλωστε γι’ αυτές τις επαύλεις είναι που γίνονται τα γήπεδα γκολφ. Τα σχέδια πώλησης γης και εξοχικών κατοικιών, εξυπηρετούνται από τα πλουσιοπάροχα και σκανδαλώδη κίνητρα που έδωσαν ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια στους επιχειρηματίες ανάπτυξης (developers κλπ). Είκοσι χρόνια «χρηματοδοτείται» η ανάπτυξη των οικισμών γκολφ για να αντιμετωπιστεί η εποχικότητα του Κυπριακού τουρισμού και αποτέλεσμα ΜΗΔΕΝ. Κάποιοι έχουν θησαυρίσει αλλά η εποχικότητα δεν έχει αντιμετωπιστεί. Αυτή η διαπίστωση, αποδεικνύει ότι τα γήπεδα γκολφ αποτελούν την πρόφαση. Το κέρδος των μεγάλων συμφερόντων είναι η αιτία. Είμαστε κατά των γηπέδων γκολφ γιατί είναι καταστροφικά για το τοπικό περιβάλλον και το τοπίο και κατασπαταλούν το νερό που είναι πλέον παραπάνω από πολύτιμο. Ζητούμε από την κυβέρνηση να σταματήσει ΑΜΕΣΩΣ τις διαδικασίες παραχώρησης νέων αδειών για γήπεδα γκολφ και να περιορίσει την παροχή νερού σε υφιστάμενα γήπεδα γκολφ και στους οικισμούς γκολφ, στο ελάχιστο.

Στόχος πρέπει να είναι η μείωση της εξάρτησης της ύδρευσης από την αφαλάτωση, η χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την αφαλάτωση και η άρδευση της γεωργικής παραγωγής από επεξεργασμένα λύματα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας καλεί να αναζητήσουμε τη λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας πρώτα στη σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων και μετά στη χρηματοδότηση νέων υποδομών υδροδότησης (π.χ. αφαλάτωση). Οι Οικολόγοι ζητούν επίμονα την εφαρμογή αυτής της αρχής. Επιμένουμε να αντιμετωπίζουμε κριτικά και όχι ως πανάκεια της αφαλάτωση και ζητούμε ορθή διαχείριση.

Όταν αποφασίσουμε στα σοβαρά ως πολιτεία και ως πολίτες να λάβουμε μέτρα αντιμετώπισης του υδατικού ενταγμένα μέσα σε ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό τότε θα έχουμε επιτύχει την επίλυση του προβλήματος. Η λύση δεν είναι η απρόσκοπτη παραγωγή και η απεριόριστη διάθεση μέσω των αφαλατώσεων επειδή είμαστε νησί. Η λύση είναι η λελογισμένη χρήση, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση. Πρέπει να ισχύει ο ίδιος οικολογικός κανόνας που ισχύει για όλους τους φυσικούς πόρους.

Ο ουρανός μπορεί κάποτε να βρέξει. Η θάλασσα θα είναι πάντα εκεί για να αφαλατώνεται. Στα αφαλατωμένα μυαλά αυτών που αποφασίζουν πότε θα βρέξει λίγη σωφροσύνη λίγη προνοητικότητα και ολίγον – έστω – όραμα;

Ο Ιούδας φρουρούσε υπέροχα

Ωραίο αυτό που μας είπε ο αρχηγός της αστυνομίας. Ακόμα και για το Χριστό – είπε – που ήταν και Θεός, στους δώδεκα μαθητές του βγήκε και ένας προδότης. Δεν μπορεί να φταίνε όλοι οι Χριστιανοί γι’ αυτό. Ύστερα μας είπε για την μηλιά που αν έχει ένα – δυο σάπια μήλα, δεν πετροβολούμε το δέντρο, ούτε το ξεριζώνουμε. Ωραία λόγια και όμορφες παρομοιώσεις.

Όχι, αγαπητέ αρχηγέ. Έχετε μεγάλο λάθος, με όλο το σεβασμό. Η παρομοίωση σας ήταν όμορφη αλλά τουλάχιστον ατυχής.

Πρώτα και κύρια δεν μπορείς να συγκρίνεις το Χριστό με όσους ευθύνονται για τις επιλογές και τις αποφάσεις που οδήγησαν την αστυνομία Κύπρου σε αυτό το χάλι. Ένα χάλι διαχρονικό, για να είμαι δίκαιος μαζί σου, του οποίου οι βαθύτερες καταβολές και αφετηρίες χάνονται στην αρχή του χρόνου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι άνθρωποι αυτοί, είχαν λόγους, συνδέσεις και διασυνδέσεις. Είχαν βαθύτερους σκοπούς και ήταν μέρος ενός ευρύτερου συστήματος. Ενός συστήματος που παράγει σήψη και διαφθορά. Σ’ αυτό το σύστημα κύριες αφετηρίες και δεξαμενές του πύους είναι τα κόμματα, εκείνα τουλάχιστον που κυβέρνησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Γιατί; Γιατί προώθησαν, στήριξαν και αναπαρήγαν το ρουσφέτι, τον κομματισμό και την αξιοκρατία. Θυμάστε την ιστορία με τα ραβασάκια του υπουργού στον διευθυντή των φυλακών; Θυμάστε τότε εάν παραιτήθηκε ο υπουργός; Όχι βέβαια. Τώρα τουλάχιστον η Κύπρος ανέλαβε την ευθύνη (που είχε και μάλιστα μεγάλη απ’ ότι φαίνεται) και για τα πεπραγμένα των προηγούμενων υπουργών.

Δεύτερον, γιατί ο Ιούδας ήταν μέσα στο θεϊκό σχέδιο. Έπρεπε να υπάρχει στην ιστορία για να υπάρξει το λάθος, το πάθος και η ανάσταση. Στην περίπτωση της Αστυνομίας μείναμε μόνο στο λάθος και το πάθος. Η ιστορία έμεινε στο φιλί του Ιούδα, στον Άννα και τον Καΐφα, και στον κλήρο που έριξαν οι φρουροί για τον διαμοιρασμό του χιτώνα.

Τρίτον, ο Ιούδας τιμωρήθηκε. Δηλαδή επήλθε η νέμεσις, η τιμωρία και η κάθαρση. Για την Κυπριακή αστυνομία είναι αμφίβολο εάν μέσω της αυτογνωσίας και της συνείδησης, θα φτάσει ποτέ στην τιμωρία και την κάθαρση.

Προσωπικά εύχομαι στον αρχηγό να καθαρίσει την μηλιά από τα σκουλήκια και την ψώρα. Αλλά να προσέχει ποιος θα φρουρεί την μηλιά της αστυνομίας. Διότι και ο Ιούδας φρουρούσε υπέροχα.

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα κλαίει η συνείδηση μου. Κλαίει, και τα δάκρυα της σμίγουν μ’ αυτό το ποτάμι που ρέει νότια της πολιτείας της Γάζας. Ο ποταμός Γουάτι Γάζα είναι απλά ένας χείμαρρος που τροφοδοτείται από τα λύματα των προσφυγικών συνοικισμών. Γίνεται έλος λίγο πριν καταλήξει στη θάλασσα της Μεσογείου. Η κοινή μας θάλασσα, η θάλασσα που μας ενώνει και μας χωρίζει.

Ξέρετε ότι η Κύπρος βρίσκεται πιο κοντά στη Γάζα παρά στην Αθήνα. Κι όμως νιώθουμε το δράμα που κλιμακώνεται στο διπλανό δωμάτιο του κοινού μας σπιτιού σαν να είναι υπόθεση μακρινή και αδιάφορη.

Είναι αλήθεια ότι κάποιοι από εμάς, βγήκαν στους δρόμους. Διαμαρτυρήθηκαν. Στάθηκαν συμπαραστάτες στις δίκαιες αντιδράσεις των Παλαιστίνιων που ζουν στην Κύπρο. Πόσοι όμως από εμάς; Και για πόσο;

Εκτός ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων – όπως τους ακτιβιστές των εθελοντών γιατρών Κύπρου – οι υπόλοιποι απ’ εμάς εκφράσαμε τη συμπαράσταση μας εκ του ασφαλούς. Η πλειοψηφία, αν και εφόσον δεν παρασύρθηκε απ’ την προπαγάνδα των δυτικών διεθνών πρακτορείων ειδήσεων – εξέφρασε τη συμπαράσταση της εντελώς νοερά, από την πολυθρόνα μας.

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα πριν από πέντε χρόνια φυτέψαμε 300 δενδρύλλια μαζί με την Ελένη Θεοχάρους, μαζί με Κύπριους και Παλαιστίνιους ακτιβιστές. Τα δεντράκια ξεριζώθηκαν, οι Παλαιστίνιοι φίλοι μας κανείς δεν ξέρει εάν επιβίωσαν των συγκρούσεων. Ακούς τους αριθμούς – τόσοι νεκροί, τόσοι τραυματίες – και διερωτάσαι: Άραγε να ήταν και ο Αχμέτ, άραγε να ήταν και ο Τζαμάλ. Οι αριθμοί βλέπετε δεν είναι απρόσωποι. Έχουν σάρκα και οστά. Έχουν αίμα. Έχουν ζωή και ψυχή. Έχουν πρόσωπο. Δύο μάτια μεγάλα και ένα χαμόγελο που διψά για ζωή.

Είναι σίγουρο πως η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ θα προκαλέσει περισσότερα θύματα ιδιαίτερα ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό και όχι μόνο στην Παλαιστίνη. Οι νεκροί αποτελούν το λίπασμα του πολέμου. Η αντίδραση των θυμάτων αναμένεται να είναι σκληρή, διαρκής και επώδυνη για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Η εισβολή του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας αποτελεί παραβίαση των συμφωνιών ειρήνευσης στην ταραγμένη Παλαιστίνη. Με την εισβολή του Ισραήλ καταστρέφεται το μόνο επίτευγμα της ειρηνευτικής διαδικασίας που ήταν η αποχώρηση του στρατού και των εποίκων από τη λωρίδα της Γάζας. Η ειρήνη απομακρύνεται και το φάσμα του πολέμου απλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή μας. Ας θυμηθούμε ότι μόλις πριν δύο χρόνια από παρόμοιο περιστατικό προκλήθηκε ο πόλεμος στο νότιο Λίβανο. Με την επίθεση στη Γάζα το Ισραήλ άνοιξε την πόρτα του πολέμου και οι συνέπειες αυτής της εγκληματικής πράξης είναι απρόβλεπτες.

Δυστυχώς η διοίκηση Μπους στην τελευταία της πράξη επιβεβαιώνει τον αρπακτικό της χαρακτήρα ενώ ο εκλεγεγμένος πρόεδρος Ομπάμα χρεώνετε με την ένοχη σιωπή του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να ισορροπήσει τις καταστάσεις και την ανισόρροπη επιθετικότητα του Ισραήλ.

Στις όχθες του Γουάτι Γάζα θα περπατήσω ξανά. Τα παιδιά δεν θα κοιτάνε στον ουρανό με αγωνία θανάτου. Οι νέοι θα ερωτεύονται τις νέες κι όχι το θάνατο και την εκδίκηση. Τα δεντράκια μας Ελένη, θα ξαναφυτευτούν. Έτσι πρέπει να γίνει, και έτσι θα γίνει.

Τάξη παρακαλώ

«Θα πρέπει να επιβληθεί μια τάξη σε αυτόν τον τόπο. Τα όσα γίνονται τελευταία αποκαλύπτουν σήψη. Σήψη σε θεσμούς και τμήματα της δημόσιας υπηρεσίας και του κράτους. Δεν είναι δυνατό να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Έχει προσβληθεί τα μάλα το κράτος, η Πολιτεία. Και θα πρέπει να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια της ίδιας της Πολιτείας. Και είναι μήνυμα προς όλους όσοι πιθανόν να ευθύνονται ή έχουν την ευθύνη να τιμάται η Πολιτεία, να τιμάται πρώτα απ’ όλα ο πολίτης, διασφαλίζοντας του την αναγκαία ασφάλεια και αξιοπρέπεια».

Αυτά δεν τα είπε ένας δημοσιογράφος. Ούτε κάποιος αντιπολιτευόμενος βουλευτής. Ούτε καν ο αρχηγός ενός νέου πολιτικού κινήματος που ευαγγελίζεται αλλαγή και κάθαρση της σαπίλας αυτού του τόπου. Ούτε ο Καρατσαφέρης, ούτε ο Ματσάκης.

Αυτά είπε πριν μια βδομάδα ο Πρόεδρος Χριστόφιας αναφερόμενος στην επιχείρηση – φιάσκο της Αστυνομίας στην περιοχή Ζυγίου – Αγίου Θεοδώρου. Το δεύτερο στη σειρά. Γιατί δεν πρέπει να ξεχαστεί και το προηγούμενο αστυνομικό φιάσκο στην Στασικράτους στη Λευκωσία. Αγροτικό φιάσκο το τελευταίο, σε συνθήκες μέσα στη φύση. Αστικό το προηγούμενο στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην πιο ακριβή εμπορική οδό. Από ποικιλία πάντως πάμε καλά.

Δηλαδή, με άλλα λόγια, η κατάσταση είναι για κλάματα κύριε Πρόεδρε. Με κάθε σεβασμό δεν δικαιούστε μόνο να εξοργίζεστε. Είστε η κεφαλή αυτού του σώματος που βρίσκεται σε σήψη.

Η αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της κυβέρνησης σας δεν πρέπει να αναζητείται στη θυσία εξιλαστήριων θυμάτων. Τί δηλαδή, να παραιτηθεί και ο νέος υπουργός, ο οποίος ήταν λέει ενήμερος για κάθε ενέργεια της αστυνομίας; Συνεπώς – θα έλεγε κάποιος – είναι συνυπεύθυνος στο φιάσκο; Αστεία πράγματα. Εξάλλου μπορεί και να θεωρηθεί υπεύθυνος για την επιτυχία της Αστυνομίας. Η Αστυνομία μπορεί να θεωρεί ότι η επιτυχής σύλληψη του κ. Κίτα στο Παραλίμνι, αποτελεί τον σπόγγο που έσβησε τα προηγούμενα, όμως εγώ πιστεύω πως η κοινωνία δεν συμφωνεί. Η τελευταία πράξη αυτής της ιστορίας για την κοινωνική συλλογική συνείδηση ήταν η επιχείρηση φιάσκο στον Άγιο Θεόδωρο – Ζύγι.

Εγώ λέω να αφήσουμε τις παραιτήσεις και τα οργισμένα λόγια και να πιάσουμε δουλειά. Οι πολίτες, η Κοινωνία, αναμένει από ένα πρακτικό και ρεαλιστή άνθρωπο όπως τον Δημήτρη Χριστόφια, να δώσει άμεσες και αποφασιστικές απαντήσεις. Είναι ικανός και υπεύθυνος να σηκώσει στους ώμους του τη χαμένη αξιοπρέπεια των θεσμών και της Πολιτείας. Είναι κυρίως δική του ευθύνη να τιμάται η Πολιτεία αλλά και να τιμά η Πολιτεία τους πολίτες της. Απ’ αυτόν περιμένουμε όλοι να διασφαλίσει την αναγκαία αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Δεν μπορεί σ’ αυτό το έργο να είναι θεατής, ούτε να μιλά σε τρίτο πρόσωπο. Δεν του επιτρέπεται.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη γεμάτη οργή δήλωση του είπε την αλήθεια, επιτέλους. Μια αλήθεια που φαίνεται ότι κάποιοι αρχικά επιχείρησαν να του την αποκρύψουν. Αρχίζοντας την αναστύλωση της αξιοπρέπειας του Κράτους και της Πολιτείας ο κύριος Πρόεδρος οφείλει να ξεκινήσει να κτίζει γύρω του ένα περιβάλλον αξιοκρατίας και σεβασμού στον πολίτη.

Χαριτολογώντας – και με κάθε σεβασμό – για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (και για όλους όσους κατέχουν δημόσια αξιώματα) μπορεί να μην υπάρχει παράθυρο και σκάλα για να διαφύγουμε. Ούτε κρυψώνα για να κρυφτούμε.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΕΔΡΕ

Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ο αειθαλής Γλαύκος Κληρίδης οι Οικολόγοι συνήθιζαν κάθε Πρωτοχρονιά να μαζεύονται έξω από το Προεδρικό σε ένα πρωτότυπο ακτιβιστικό καλαντάρισμα για το καλό του χρόνου. Με άλλα λόγια «τα έψαλαν» στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καταγράφοντας τις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της κυβέρνησης.

Με την εκλογή του τέως Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου το «έθιμο» δεν συνεχίστηκε. Ούτε στον Πρόεδρο Χριστόφια είπαν φέτος τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα οι Οικολόγοι. Όμως κάτι πρέπει να ειπωθεί, έστω και με πιο «τετριμμένο» τρόπο, χωρίς δηλαδή τη φαντασία και την πρωτοτυπία των πρώτων χρόνων (κρίμα!).

Πιστεύω ότι το Πολιτικό Κόμμα των Οικολόγων της Κύπρου, αλλά και το κίνημα των μη κυβερνητικών περιβαλλοντικών οργανώσεων του νησιού, έχει ήδη προσφέρει ανεκτίμητο έργο για τη σωτηρία του Κυπριακού περιβάλλοντος, τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής και προώθησης των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης. Σήμερα οι προτάσεις των Οικολόγων αντιμετωπίζονται από τα άλλα κόμματα, την τοπική Αυτοδιοίκηση και την Κυβέρνηση – εκτός από τη συνήθη αντίθεση – με αρκετό σεβασμό. Αποτελούμε τον πιο αξιόπιστο φορέα περιβαλλοντικής πολιτικής και ταυτόχρονα τον πιο έμπιστο φρουρό του περιβάλλοντος. Οι ελπίδες που εναποθέτουν σε εμάς οι πολίτες είναι τεράστιες.

Η προστασία των φυσικών χώρων, των Αλυκών, των δασών, του Ακάμα, έχει ενοχλήσει όσους θέλουν να πωλήσουν τα πάντα ως οικόπεδα της αλόγιστης ανάπτυξης. Κάποιοι μεγάλοι εργολάβοι, ενοχλούνται από την περιβαλλοντική ευαισθησία των πολιτών που στέκεται εμπόδιο στην αχαλίνωτη κατασκευαστική ανάπτυξη, σε μεγάλα έργα αυτοκινητόδρομων, τους οικισμούς μαρίνων και τις πολιτείες των γηπέδων γκολφ κλπ κλπ. Ακόμα και πολιτικοί ή πολιτικά κόμματα δυσανασχετούν για το νομικό πλαίσιο που αναγκάστηκε η πολιτεία να αποδεχθεί κάτω από τη δική μας πίεση (π.χ. κάπνισμα, διαφημιστικές πινακίδες, προστασία δέντρων κλπ κλπ).

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η εφαρμογή των νόμων, η εναρμόνιση με το περιβαλλοντικό κεκτημένο και η εγκαθίδρυση μιας ιδεολογίας βιώσιμης ανάπτυξης και γενικώς η δημιουργία οικολογικής συνείδησης σε όλα τα επίπεδα (από τον απλό πολίτη ως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας).

Η κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια έχει εκλεγεί με βάση ένα ενδιαφέρον περιβαλλοντικό πρόγραμμα. Είχαμε όμως – ακόμα και προεκλογικά – καυτηριάσει ορισμένα αρνητικά του προγράμματος (π.χ. Ακάμας, Εαρινό Κυνήγι). Δεν γνωρίζω πως η Κυβέρνηση Χριστόφια, ως υπεύθυνη πλέον κυβέρνηση, θα υλοποιήσει αυτές τις αντιπεριβαλλοντικές προεκλογικές δεσμεύσεις. Όμως η Κυβέρνηση έχει μπροστά της πολύ σοβαρά περιβαλλοντικά θέματα με κυριότερα θα έλεγα το θέμα του Ακάμα, της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της μείωσης των ρύπων του θερμοκηπίου, την απεξάρτηση από το ιδιωτικό αυτοκίνητο και την ανάπτυξη των δημοσίων μέσων κυκλοφορίας, την κήρυξη της Κύπρου σε ζώνη ελεύθερη από Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς κ.ο.κ.

Εμείς δηλώνουμε την καλή μας θέληση να βοηθήσουμε. Να καταθέσουμε προτάσεις και εισηγήσεις. Να αναλάβουμε ευθύνες. Αλλά αυτή η καλοπροαίρετη θετική μας στάση δεν έχει απεριόριστο χρόνο και διάρκεια. Δεν είναι αορίστου χρόνου.

Με τις ευχές μου για ένα ελεύθερο και οικολογικό 2009.