Ανοικτά Κύπρου – Γάζας

Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες με ιδιαίτερη ανησυχία τις εξελίξεις στο θέμα της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στην αποκλεισμένη λωρίδα της Γάζας στην δοκιμαζόμενη γειτονική μας Παλαιστίνη. Η τρομοκρατική επέμβαση των Ισραηλινών κομάντος με τα τραγικά της αποτελέσματα, η διεθνή κατακραυγή και η μίνι περιφερειακή κρίση που προκλήθηκε τείνουν να επικαλύψουν τις πολιτικές προεκτάσεις και επιπτώσεις της υπόθεσης αυτής που αφορούν άμεσα την Κύπρο και το Κυπριακό.

Θεωρώ ότι η προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να κρατήσει ασφαλείς αποστάσεις από την κρίση και να μην εμπλακεί στα τεράστια σημασίας γεγονότα, είχε μια καλοπροαίρετη αφετηρία. Κατανοώ πλήρως την απόφαση της κυβέρνησης να μην επιτρέψει τη χρήση των Κυπριακών λιμανιών από την αποστολή, δεδομένων των απειλών του Ισραήλ κατά της Κύπρου. Όμως αυτή η κατ’ αρχήν δικαιολογημένη απόφαση, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την έκδοση απαγορευτικού διατάγματος απόπλου οποιουδήποτε πλοίου με άμεσο ή έμμεσο προορισμό τη Γάζα, ούτε το κυνηγητό των πλοίων στην ανοικτή θάλασσα, ούτε τις απαγορεύσεις στους ακτιβιστές, ούτε... (πολλά άλλα που καλύτερα είναι να μην αναφερθούν εδώ).

Ουσιαστικά η κυβέρνηση μας ενώ θεωρητικά καταδικάζει τον παράνομο αποκλεισμό της Γάζας, με τις αποφάσεις της συναινεί και συμβάλλει σ’ αυτό τον αποκλεισμό. Αυτή η πολιτική συνιστά ασυνέπεια και ασυμβατότητα μεταξύ λόγων και έργων, δηλαδή πολιτικές που εμείς ως Κύπριοι καταδικάζουμε όταν άλλοι «επιτήδειοι ουδέτεροι» τις εφαρμόζουν στο κυπριακό.

Με λύπη διαπιστώνω ότι οι άτσαλοι χειρισμοί της κυβέρνησης μετέτρεψαν το θέμα σε ανοικτή και κάθετη ρήξη της χώρας μας με το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό και κατ’ επέκταση στο Αραβικό έθνος.

Θεωρούμε ότι η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια απώλειας παραδοσιακών φίλων λαών. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου η Τουρκία προχωρεί σε μεγάλα ανοίγματα προς τις χώρες τους με κινήσεις που απευθύνονται στη συνείδηση των ανθρώπων αλλά και στα δυνατά αντανακλαστικά τους.

Τα ανοίγματα της Τουρκίας – η οποία όχι τυχαία έχει ενεργητική συμβολή στην αποστολή αλληλεγγύης προς τη Γάζα – στρέφονται κατά της Κύπρου μέσω της εμβάθυνσης της επιρροής της στον Ισλαμικό κόσμο.

Η Τουρκία, από την έναρξη της αποστολής αυτής, προσπάθησε να την εκμεταλλευτεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους ένας από τους οποίους ήταν εξ’ αρχής η δυσφήμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η χρήση των κατεχόμενων λιμανιών. Είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει την Κυβέρνηση, υποδείξει τους κινδύνους και τις κακοτοπιές της υπόθεσης αυτής, είχαμε προτείνει και εναλλακτικούς χειρισμούς αλλά φαίνεται ότι η Κυβέρνηση μέσα στη γενική υπεροψία που τη διακρίνει απαξίωσε κάθε βοήθεια, υποστήριξη και συνεργασία. Ανέλαβε την υπόθεση και την οδήγησε στην καταστροφή.

Η κυβέρνηση επικαλείται τα «εθνικά» μας συμφέροντα σε σχέση με το Ισραήλ, τα πετρέλαια ή το δρομολόγιο Χάιφα – Αμμόχωστος.

Μα συμφέροντα υπάρχουν και με τις πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη που στηρίζουν το Κίνημα Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, καθώς και με το Αραβικό και Ισλαμικό κόσμο. Μια σοφή και ευέλικτη Κυβέρνηση θα έπρεπε να επιτύχει τέτοιο χειρισμό της υπόθεσης που να μην επηρέαζε τις σχέσεις της Κύπρου με όλους τους παράγοντες συμπεριλαμβανομένου και του κράτους του Ισραήλ. Αλλά πού τέτοια σοφία;