Όσα συνέβηκαν τις τελευταίες μέρες μου έδωσαν την εντύπωση ότι τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών πολύ λίγο προβλημάτισαν την πολιτική ηγεσία. Ας δώσω ένα παράδειγμα που αφορά ειδικότερα την ηγεσία των κομμάτων του «ενδιάμεσου χώρου».
Στη δική μου την αντίληψη, αποτελεί αναντίλεκτη πραγματικότητα ότι τα κόμματα του «ενδιάμεσου χώρου» έχουν υποστεί συνολικά σοβαρή συρρίκνωση, ενώ ταυτόχρονα σημειώθηκε ένα πρωτοφανές ποσοστό αποχής. Είναι εκτίμηση μου ότι οι δύο πόλοι του πολιτικού φάσματος κατάφεραν να συσπειρώσουν όλες τις δυνάμεις τους και εκλογικά να ενδυναμωθούν. Έχω την άποψη λοιπόν ότι σε μεγάλο βαθμό αυτή η μεγάλη ομάδα πολιτών που έστρεψαν την πλάτη τους στην εκλογική διαδικασία, προέρχεται κυρίως από τον «ενδιάμεσο χώρο». Η διεκδίκηση από τα κόμματα του «ενδιάμεσου χώρου» του οράματος για επανένταξη αυτών των 100.000 πολιτών στο «πολιτικό γίγνεσθαι» έπρεπε να ήταν προτεραιότητα και να καθορίζει τη στάση όλων των κομμάτων που αυτοτοποθετήθηκαν σ’ αυτό το χώρο ενώπιον του ζητήματος της εκλογής Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων. Για να γίνει αυτό στοιχειωδώς εφικτή προϋπόθεση ήταν η ενότητα του «ενδιάμεσου χώρου». Παράλληλα, επιβάλλεται αμέσως να εγκαταλειφθούν πρακτικές του παρελθόντος που διαχωρίζουν και κατατεμαχίζουν τον «ενδιάμεσο χώρο». Πρέπει να παραμεριστούν μικροκομματικές αντιλήψεις και προσωπικές ατζέντες. Πρέπει επίσης τα κόμματα του «ενδιάμεσου χώρου» να αποκτήσουν τάχιστα αυτόφωτη παρουσία στον πολιτικό ουρανό. Να παύσουν να αποτελούν άμεσα ή έμμεσα τους νεροκουβαλητές των μεγάλων κομμάτων. Είχα την ισχυρή άποψη ότι με αφετηρία την εκλογή του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο «ενδιάμεσος χώρος» μέσω της αναγκαίας ανανέωσης και αναζωογόνησης του (αλλαγή πολιτικής ατζέντας, στάσεων και συμπεριφορών) μπορούσε να επαναδιεκδικήσει από την κοινωνία την στήριξη της στις θέσεις του στο Κυπριακό και να παίξει το ρόλο που του επιβάλλεται να παίξει στις αναμενόμενες κρίσιμες εξελίξεις. Αυτή ήταν μια ελπίδα, μήπως και καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τις κρίσιμες εξελίξεις στο Κυπριακό που μας έρχονται απειλητικά.
Και όχι μόνο αυτό. Ρόλο μπορούσε να παίξει ο «ενδιάμεσος χώρος» και στη διαμόρφωση μιας άλλης πολιτικής προσέγγισης στα θέματα της Οικονομίας, της Κοινωνίας, του Πολιτισμού, της Οικολογίας κ.ο.κ.
Τα κόμματα του «ενδιάμεσου χώρου» όφειλαν να αντιμετωπίσουν – κατά την άποψη μου – τη διαδικασία της εκλογής Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων ως μια ευκαιρία για να καταστούν πρωταγωνιστές της πολιτικής. Η επιμονή τους στην προβολή δύο ξεχωριστών υποψηφιοτήτων, τορπίλισε το όραμα αυτό και ενίσχυσε τον δικομματισμό. Η σύγκρουση μεταξύ των υποψηφίων του «ενδιάμεσου χώρου» για την Προεδρία της Βουλής των Αντιπροσώπων, αποδυνάμωσε το χώρο και τον έχει καταστήσει ακόμα πιο αναξιόπιστο. Ακύρωσε το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει για το καλό της δημοκρατίας και του λαού. Το βράδυ εκείνης της Πέμπτης πιο πολύ και από τους συμπαθείς Εδεκίτες πανηγύριζαν στην Πινδάρου και στην Εζεκία Παπαϊωάννου. Αυτοί, ξέρουν γιατί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου