«Αυτό που
θεωρούσαμε οικονομικό θαύμα ήταν απλώς υπερθέρμανση της οικονομίας και μια
φούσκα» (Υπουργός Οικονομικών κ. Χάρης Γεωργιάδης 11 Αυγούστου 2014).
Άργησες πολύ
κύριε Υπουργέ να καταλάβεις την αλήθεια και πιο πολύ άργησες να την ομολογήσεις.
Ήσουν εκεί, στην
πρώτη σειρά των εδράνων της Βουλής όταν τον Δεκέμβριο του 2012 – πριν ακόμα
γίνει η παράταξη σου Κυβέρνηση – στα πλαίσια της συζήτησης για τον
προϋπολογισμό έλεγα τα εξής:
«Από αυτό λοιπόν το βήμα με έχετε ακούσει
πολλές φορές να προσπαθώ να σας μεταφέρω τις οικολογικές θέσεις για την
οικονομία και την ανάπτυξη.
Πρέπει να θυμάστε πόσες φορές είχα προειδοποιήσει για
τους κινδύνους της αλόγιστης και αχαλίνωτης ανάπτυξης. Οφείλετε να παραδεχτείτε
ότι ως Οικολόγοι είχαμε, σε χρόνο ανύποπτο, προειδοποιήσει για τους κινδύνους
που δημιουργούσε η υπερτροφική επέκταση ορισμένων τομέων της κυπριακής
οικονομίας, όπως ο τομέας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ή ο τομέας της
ανάπτυξης γης.
Όταν εμείς οι Οικολόγοι μιλούσαμε για την ανάγκη
ομοιόμορφης ανάπτυξης και προστασίας της
πρωτογενούς και δευτερογενούς οικονομίας δηλ. της γεωργίας, της κτηνοτροφίας,
της αλιείας, της βιοτεχνίας, της παραγωγής ενέργειας κοκ, μέσω της εφαρμογής
νέων οικολογικών και πράσινων πολιτικών, βασισμένων στις νέες τεχνολογίες, στην
πληροφορική και την καινοτομία, αντιμετωπιστήκαμε από το πολιτικό και
οικονομικό σύστημα με υπεροψία και
άρνηση.
Οι ιδέες και προτάσεις μας για μια νέα πολιτική πράσινης
ανάπτυξης, βιώσιμης και αειφόρου, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τη φύση,
χαρακτηρίστηκαν ως «ακραίες», «οπισθοδρομικές», «ουτοπικές». Σας θυμίζω ότι για
δεκαετίες επικρατούσα αντίληψη σε κυβερνήσεις, κόμματα, τράπεζες,
οικονομολόγους κλπ ήταν η: ανάπτυξη δίχως όρια.
Δεν μας ακούγατε. Τρέχατε με μανία, καβάλα στο αφηνιασμένο
άλογο της αλόγιστης «ανάπτυξης», γοητευμένοι απ’ τη μαγεία των αριθμών και τη
γλύκα της κατανάλωσης των υλικών αγαθών.
Παρασύρατε το λαό μας σε αυτή την κούρσα. Τον
εκπαιδεύσατε να αγαπά το εύκολο κέρδος, να θαυμάζει τον αθέμιτο πλουτισμό, να κολυμπά
στον καταναλωτισμό, να ανέχεται τη διαφθορά. Τα χρόνια που εσείς αναπολείτε ως
τις καλές εποχές της ανάπτυξης, όταν τα κρατικά και προσωπικά ταμεία γέμιζαν με
τα εύκολα κέρδη, ήταν οι εποχές που δημιούργησαν το σπάταλο κράτος, την
αναξιοκρατία και την ανικανότητα, την ακόρεστη κερδοσκοπία των τραπεζών και
μεγάλου μέρους των δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεων σε αυτή τη χώρα.
Η παγκόσμια κρίση, είπε ο κορυφαίος διανοούμενος της
εποχής μας Νόαμ Τσόμσκι, δεν είναι μόνο η οικονομική, αλλά κυρίως είναι η κρίση
των αξιών.
Αν αυτό ισχύει μια φορά για την παγκόσμια κρίση, ισχύει
δύο φορές για την περίπτωση της Κύπρου. Αν αναζητούμε λοιπόν την αλήθεια για τα
βαθύτερα αίτια της οικονομικής καταστροφής, αν αναζητούμε τους πραγματικούς
λόγους που βρισκόμαστε μπροστά σε ένα προϋπολογισμό που χαρακτηρίζεται κατά
γενική ομολογία ως αντιαναπτυξιακός, πρέπει κατά την άποψη μας να αναγνωριστούν
τα γενεσιουργά αίτια της κρίσης.
Κατά την άποψή μου, αυτό που πράγματι χρειαζόμαστε, στην
Κύπρο αλλά και στο παγκόσμιο, είναι μια –de profundis- εκ βάθρων αλλαγή, που να
αντικαταστήσει το κερδοσκοπικό και ανθρωποφάγο σύστημα της αλόγιστης και χωρίς
όρια ανάπτυξης. Αν είστε έτοιμοι γι’ αυτή τη συζήτηση, εμείς οι Οικολόγοι
έχουμε την πρόταση. Σας περιμένουμε.
Αλλά έχω την υποψία ότι και πάλιν δεν θα ανταποκριθείτε
στα μηνύματα μας. Άλλωστε εσείς είστε οι «μεγάλοι». Και όπως έγραψε και ο
Αντουάν Ντε Σαιντεξυπερύ στο αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας «ο μικρός
πρίγκιπας» … «οι μεγάλοι αγαπούν τα νούμερα. Αν πεις στους μεγάλους ότι είδες ένα ωραίο σπίτι από τριανταφυλλιά
τούβλα, με γεράνια στα παράθυρα και περιστέρια στη στέγη, δεν καταφέρνουν να
σχηματίσουν την παραμικρή ιδέα για το σπίτι αυτό. Πρέπει να πεις στους
«μεγάλους» ότι είδες ένα σπίτι που κοστίζει δέκα χιλιάδες χρυσές λίρες. Θα τους
ακούσεις τότε να αναφωνούν: τι όμορφο που είναι αυτό το σπίτι!»
Ως μειοψηφία
λοιπόν, ως οι μικροί και ταπεινοί, οφείλουμε να υποδείξουμε- με κάθε σεβασμό
προς εσάς τους «μεγάλους και σοβαρούς»- εσάς που νομιμοποίησε με την
πλειοψηφική του υποστήριξη ο Κυπριακός λαός, εσάς που σας ανέθεσε την ευθύνη
της διαχείρισης της τύχης του, ότι τα κάνατε… μαντάρα.
Με άλλα λόγια αποτύχατε κύριοι. Και στην αποτυχία σας έχετε
καταστρέψει και την Κύπρο».
Αν σου φρεσκάρω
την μνήμη σου κύριε Υπουργέ, σήμερα καθώς η κρίση με το θέμα των εκποιήσεων
κορυφώνεται, δεν είναι για να κερδίσω τις μαραμένες δάφνες της υστεροφημίας. Είναι
για να σου θυμίσω ότι δεν αρκεί να κατηγορείς τον κάθε απλό πολίτη αυτής της χώρας
που κακώς παρασύρθηκε από τα μηνύματα και τα καταναλωτικά οράματα που εσείς οι
«μεγάλοι» αυτής της χώρας του είχατε εμφυσήσει και ξανοίχτηκε σε δάνεια που
δύσκολα μπορούσε να πληρώσει. Ούτε οι νουθεσίες κάποιων αξιότιμων κυρίων που διδάσκουν
μία ζωή στο λαό τη χλιδή, τη σπατάλη και την πολυτέλεια (μη εξαιρουμένου δυστυχώς
και του προκαθήμενου της Εκκλησίας) έχουν σήμερα οποιαδήποτε αξία για ανθρώπους
που ήταν οι αποφάσεις, οι πράξεις και οι παραλείψεις της πολιτικής και
οικονομικής ολιγαρχίας που τους έχουν καταστήσει αναξιόχρεους.
Ναι δεν ήταν
θαύμα κύριε Υπουργέ, ήταν φούσκα. Που τη δημιούργησαν και την παραφούσκωναν οι
«μεγάλοι» αυτής της χώρας. Γιατί να επιμένετε την έκρηξη της φούσκας και τις
ζημιές που προκάλεσε να την πληρώσουν αυτοί που είχαν τη λιγότερη ευθύνη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου