Συνέντευξη Γιώργου Περδίκη στον Μιχάλη Χατζηστυλιανού στον Φιλελεύθερο

Θέμα: Ρεπορτάζ για το εκλογικό μέτρο

Ερώτηση:

Το κόμμα σας είναι υπέρ της αύξησης του εκλογικού μέτρου; Ποια είναι η θέση σας επί του θέματος και γιατί;

Απάντηση:

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών ήταν και παραμένει πάντα υπέρ της δίκαιης αντιπροσώπευσης των πολιτών στα όργανα της Δημοκρατίας. Είναι γνωστό τοις πάσιν ότι η απλή αναλογική είναι το πλέον δημοκρατικό σύστημα για την εκλογή αντιπροσωπευτικών σωμάτων όπως π.χ. του κοινοβουλίου.

Η απλή αναλογική είναι αίτημα για όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες και απαίτηση κάθε δημοκρατικού λαού. Μόνο όπου υπάρχουν ισχυροί λόγοι μπορούν να γίνουν αποδεκτές κάποιες εκπτώσεις στη βασική αυτή αρχή και εφαρμόζονται συστήματα ενισχυμένης αναλογικής, που περιορίζουν τις ευκαιρίες εκλογής και νοθεύουν σε κάποιο βαθμό τη λαϊκή βούληση.  Τέτοιοι λόγοι συχνά έχουν να κάνουν με την ανάγκη διευκόλυνσης του σχηματισμού Κυβέρνησης, σε συστήματα όπου η διακυβέρνηση της χώρας προκύπτει από τη σύνθεση του κοινοβουλίου. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναλόγως των συνθηκών, εφαρμόζονται διάφορα μεικτά συστήματα που απέχουν από την απλή αναλογική, προκειμένου να διευκολύνεται η συγκρότηση λειτουργικών κυβερνητικών σχημάτων. Αντίθετα σε άλλες περιπτώσεις, όπως στις εκλογές που γίνονται σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες για την εκλογή των μελών του Ευρωκοινοβουλίου, εφαρμόζεται η απλή αναλογική.

Είναι λοιπόν οξύμωρο μετά από 20 χρόνια εφαρμογής της απλής αναλογικής στην εκλογή των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων και των μελών των Δημοτικών Συμβουλίων, κάποιοι να απεργάζονται την κατάργηση της και την εφαρμογή ενός αδικαιολόγητου και αυθαίρετου εκλογικού μέτρου. Βέβαια ως Οικολόγοι είχαμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την απειλή από την αρχή της εκλογής μας στο Κοινοβούλιο. Είναι άξιο απορίας γιατί δεν προέκυψε θέμα, τα πρώτα οκτώ χρόνια εφαρμογής του συστήματος (από το 1996) και η πρώτη κίνηση των μεγάλων κομμάτων εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2005, μετά τα γνωστά γεγονότα της περιόδου 2003 – 2004.

Είναι προφανές ότι το δίδυμο ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ, ενίοτε ενισχυμένο και από άλλους, χρησιμοποιούν το όπλο της αλλαγής του εκλογικού νόμου σε βάρος όσων διαφωνούν μαζί τους πολιτικά. Διερωτάται κανείς, βάσιμα, που πάει το γνωστό «διαφωνώ με αυτά που λες, αλλά θα αγωνιστώ μέχρι θανάτου για να έχεις το δικαίωμα να τα λες» (Βολταίρος). Αντιστρέφουν τις αρχές της Δημοκρατίας, αυτοί που για να αντιμετωπίσουν την αντίθετη άποψη, χρησιμοποιούν τη μέθοδο του αποκλεισμού. Είναι σαφές ότι δεν αντέχουν την παρουσία μας και νιώθουν να απειλούνται από τον καθαρό πολιτικό μας λόγο. Όχι γιατί κυρίως φοβούνται ότι απειλούμε την κομματική τους πελατεία αλλά γιατί με τη στάση μας σε κύρια ζητήματα π.χ. τιμωρία των ενόχων των οικονομικών σκανδάλων, καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής κοκ, αλλά γιατί εκθέτουμε τις δικές τους ελλείψεις και ανεπάρκειες. Συνεπώς αυτή η προσπάθεια για αύξηση του εκλογικού μέτρου στόχο έχει να μας φιμώσει ώστε να μην ακούγεται η φωνή μας. Πρόκειται για μια βαθιά αντιδημοκρατική πράξη.

Εμείς προτείνουμε με τη σειρά μας την αλλαγή του εκλογικού νόμου με την υιοθέτηση της οριζόντιας ψηφοφορίας. Έχουμε προς τούτο ήδη καταθέσει σχετική πρόταση νόμου στη Βουλή. Αν τα κόμματα θέλουν να προχωρήσουν σε διευρυμένες μορφές δημοκρατίας που να ελκύουν  τους πολίτες στις δημοκρατικές διαδικασίες, μπορούν να υιοθετήσουν την πρόταση των Οικολόγων για την οριζόντια ψηφοφορία.