Να καταργηθεί η Βουλή;

Πρόσφατα διάβασα σε μια από τις πιο έγκριτες εφημερίδες του τόπου μας, το εξής πολύ ενδιαφέρον, γραμμένο από τον Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας, επιφανή δημοσιογράφο: «Τελοσπάντων τι τη θέλουμε τη Βουλή των εκλελεγμένων; Ας διορίσουμε 12 σοφούς συμπολίτες μας να παίρνουν τις αποφάσεις».

Η δήλωση αυτή, που οδηγεί πίσω στα χρόνια της Αρχαίας Αθήνας, πριν τον Κλεισθένη και τον Σόλωνα, είναι ενδεικτική της καθολικής απαξίωσης που στιγματίζει σήμερα το κοινοβουλευτικό έργο. Τούτο πιστοποιείται άλλωστε συχνά από τις έρευνες της κοινής γνώμης. Σε μια τελευταία που έχω σταχυολογήσει, η Βουλή στην Κύπρο καταγράφει Ευρωπαϊκή αρνητική επίδοση με ένα ποσοστό μόνο 8% των πολιτών να αξιολογεί θετικά το έργο της. «Λαϊκή απαίτηση», λοιπόν, να καταργηθεί η Βουλή;

Το περίεργο – λένε κάποιοι – είναι το γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα που συνιστούν το κοινοβουλευτικό σώμα, δεν φαίνεται να ασχολούνται ή να στεναχωριούνται για την καθίζηση του κύρους του πλέον αντιπροσωπευτικού οργάνου της Δημοκρατίας. Κατ’ ακρίβεια, η ίδια η Δημοκρατία αυτοδιαλύεται και αυτοκαταλύεται στην Κύπρο. Εκ των έσω υποσκάπτεται η κοινοβουλευτική δημοκρατία διότι λειτουργούν διαλυτικά  οι ίδιοι οι φορείς που υποτίθεται  ότι τη συνιστούν και τάχθηκαν να υπηρετούν, τα ίδια τα κόμματα, δηλαδή αυτά που κάποτε αρέσκονται να αποκαλούν τον εαυτό τους «κύτταρα  της Δημοκρατίας».

Η απαξίωση των θεσμών – και μεταξύ αυτών πρώτος απαξιωμένος θεσμός είναι η Βουλή – είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας των κομμάτων και των αξιωματούχων να λειτουργήσουν κατά ένα τρόπο τίμιο, αληθινό και αξιόπιστο. Η Βουλή λοιπόν, απέτυχε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών. Οι πολίτες περίμεναν από τη Βουλή και τους βουλευτές να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους έναντι των αποτυχημένων πολιτικών της προηγούμενης και νυν Κυβέρνησης, που οδήγησαν την οικονομία στην καταστροφή, με όλες τις αρνητικές συνέπειες για την καθημερινή ζωή χιλιάδων πολιτών. Οι πολίτες έχουν την εντύπωση – σε κάποιο βαθμό λαθεμένη – ότι οι βουλευτές έχουν ευθύνη να τους προστατεύουν από κάθε κίνδυνο. Αλλά φευ. Πρώτον είναι προφανές ότι οι βουλευτές και τα κόμματα και κατά συνέπεια η Βουλή, δεν έχουν εκ των πραγμάτων (και εκ του Κυπριακού Συντάγματος) τέτοια δύναμη και δεύτερον είναι επίσης προφανές ότι δεν θέλουν ή δεν ενδιαφέρονται να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των απλών πολιτών. Εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν, αν και συχνά είναι δυσδιάκριτες και χάνονται μέσα στη γενική απαξίωση. Εξαίρεση σε αυτήν την κατάσταση προσπαθήσαμε πολύ να αποτελέσουμε οι Οικολόγοι μέσα στη Βουλή, σε όλη τη μέχρι σήμερα πορεία μας, αλλά και ιδιαίτερα τα τελευταία πέντε δύσκολα χρόνια.

Προσπαθούμε πολύ να είμαστε μέσα στο κοινοβούλιο η φωνή των αδικημένων, των απλών πολιτών, των μη προνομιούχων. Παράλληλα, με τόλμη και παρρησία υπηρετούμε την αλήθεια και τις αξίες της χρηστής διοίκησης, της διαφάνειας και της δικαιοσύνης.

Είναι προφανές, από την εχθρική στάση συγκεκριμένων πολιτικών κύκλων απέναντι στην παρουσία μας στη Βουλή, ότι οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες έχουν βάλει στόχο να αποκλείσουν τους Οικολόγους από τη νέα Βουλή. Όλο και πυκνώνουν τα φαινόμενα του Κοινοβουλευτικού bullying καθώς πλησιάζουμε στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές.

Είναι γνωστό το επεισόδιο, λόγω της μετάδοσης του περιστατικού από την κρατική τηλεόραση, με τους προπηλακισμούς και τις ύβρεις βουλευτών όταν ζητήσαμε πρόσφατα να τεθεί σε ψηφοφορία η πρόταση μας για συζήτηση του Κυπριακού στην ολομέλεια της Βουλής. Δυστυχώς δεν είναι το μοναδικό περιστατικό.

Η απειλή είναι σαφής, έχει πολιτικό περιεχόμενο και δεν σηκώνει αμφισβήτηση.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η δράση, ακόμα και η απλή παρουσία μας, ενοχλεί το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Ταράσσει τα λιμνάζοντα νερά ενός παγιωμένου και βολεμένου συστήματος οικονομικής ολιγαρχίας. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι οι άρχοντες αυτής της πολιτείας πολύ θα ήθελαν να απαλλαγούν από το πράσινο  που τους εμποδίζει – κάποτε τους χαλά – και τα σχέδια και γενικώς τους ενοχλεί, στη Βουλή και στην Κοινωνία.

Σκοπεύουμε να μην τους κάνουμε τη χάρη. Έχουμε στον νου μας, να δυναμώσουμε το πράσινο, στη Βουλή και στην Κοινωνία. Στη δική μας αντίληψη η συνεπής, σταθερή και τίμια παρουσία μας στην πολιτική, πάει πολύ πέραν των εύηχων συνθημάτων, των προεκλογικών δεσμεύσεων, των ακριβοπληρωμένων διαφημιστικών μηνυμάτων κλπ.

Προτείνουμε λοιπόν, αντί να κλείσει η Βουλή, να πρασινίσει. Να γίνει το μαύρο, πράσινο.

Αντί της αμφίβολης ποιότητας νεοφανών καταστάσεων, αντί του εύκολου αρνητισμού και της ισοπέδωσης των πάντων, εμείς προβάλλουμε την εγγυημένη πρόταση προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη. Δεν είμαστε μια ακόμα φωνή διαμαρτυρίας. Είμαστε μια ομάδα τίμιων ανθρώπων, με όραμα και ελπίδα για την πατρίδα και το λαό μας, για τον κόσμο όλο που έχουμε δοκιμαστεί μέσα από δύσκολες συνθήκες και αποδείξαμε την ειλικρίνεια και τη συνέπεια μας. Δεν αρχίζουμε σήμερα από το μηδέν με άγνωστο μέλλον και σκοτεινή συμπεριφορά. Συνεχίζουμε μια πορεία που πιστοποιεί ότι και αύριο πιο δυνατά θα ακούγεται και θα προβάλλεται μια αληθινή και καθαρή πρόταση, μέσα στην κοινωνία, μέσα στη Βουλή.