Η Κύπρος, οι ΗΠΑ και το εκλογικό μέτρο

Ότι έχουν μια ιδιαίτερη εμμονή, έναν έρωτα τελοσπάντων, με τις ΗΠΑ εκεί στην Πινδάρου είναι λίγο πολύ γνωστό.  Και κατανοητό. Αυτό όμως που συμβαίνει τελευταία ξεπερνά τα όρια της εμμονής και του έρωτα.

Πριν λίγο καιρό είχαμε τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δηλώνει ότι θα ήθελε με τη λύση να δημιουργήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείας της Κύπρου, κατά το πρότυπο των ΗΠΑ. Ξεκαθάρισε όμως στη συνέχεια ότι αστειευόταν. Γνωστό το χιούμορ του Προέδρου.

Ποιο χιούμορ όμως μπορεί να δικαιολογήσει την εμμονή του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου να αντιγράψει το διπολισμό που χαρακτηρίζει το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ; «Τι κακό υπάρχει στο διπολισμό», μας λέει ο αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος. «Μήπως οι ΗΠΑ δεν έχουν Δημοκρατία;», λέει.

Δεν το συζητώ. Η κάθε χώρα έχει το δικό της σύστημα διαχείρισης της Δημοκρατίας. Ας μην ξεχνούμε ότι οι ΗΠΑ είναι μια μεγάλη σε έκταση και πληθυσμό χώρα, με ομοσπονδιακή μορφή, με πολλαπλά επίπεδα δημοκρατικής εκπροσώπησης των πολιτών και με μεγάλες και ιδιαίτερες προκλήσεις. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Πρόκειται για τη μια και μοναδική υπερδύναμη. Πως μπορεί να συγκρίνεται με τη μικρή Κύπρο;

Μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση που ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος, δεν κατανοεί το αυτονόητο. Μόνο ο ίδιος ψάχνει ομοιότητες στα εκλογικά συστήματα, δυσανάλογα ανόμοιων κρατών. Μα είναι τώρα δυνατόν να συγκρίνεται η Κύπρος με τις ΗΠΑ;

Αν είναι ο κ. Νεοφύτου να κάνει συγκρίσεις γιατί δεν καταφεύγει σε παραδείγματα χωρών που να προσομοιάζουν με τα δεδομένα της μικρής μας Κύπρου; Γιατί δεν συγκρίνει το εκλογικό σύστημα της Κύπρου με χώρες της Ευρώπης με παρόμοιο μέγεθος με τη χώρα μας, όπως π.χ. το Λουξεμβούργο, την Ιρλανδία, την Ισλανδία κ.ο.κ.;

Σε όλες αυτές τις Ευρωπαϊκές χώρες – τα μικρά κράτη της Ευρώπης– το εκλογικό όριο βρίσκεται στα επίπεδα της Κύπρου, με αποτέλεσμα να έχουν πολυφωνικά κοινοβούλια, με έξι ως οκτώ κόμματα (όποιος αμφιβάλλει ας ψάξει στη Wikipedia). Μήπως αυτές οι χώρες, δεν έχουν Δημοκρατία; Μήπως τα πολλά κόμματα στα κοινοβούλια αυτών των χωρών, δημιουργούν προβλήματα στη λειτουργία της Δημοκρατίας σε αυτές τις χώρες; Γιατί κανένας σε εκείνες τις χώρες δεν αποκαλεί το εκλογικό τους σύστημα «στρέβλωση της δημοκρατίας», όπως ανερυθρίαστα χαρακτήρισε ο κ. Νεοφύτου την απλή αναλογική στην Κύπρο;

Υπάρχει βέβαια και το παράδειγμα της Μάλτας. Με ένα όριο εισδοχής στη Βουλή της τάξης του 12% (αλά Τουρκίας) όπου εναλλάσσονται στην εξουσία τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα. Ο απόλυτος διπολισμός. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι με τη Μάλτα έχουμε κι άλλα που μοιάζουμε, όπως η παράνομη παγίδευση των μεταναστευτικών πουλιών. Δεν ξέρω βέβαια αν και στη Μάλτα οι λαθροθήρες κλέβουν τις κάλπες και εξαναγκάζουν την Κυβέρνηση – με επέμβαση του αρχηγού του κυβερνώντος κόμματος – να διακόψει την επιχείρηση πάταξης της λαθροθηρίας. Ούτε στις ΗΠΑ συμβαίνουν βέβαια αυτά. Μόνο στην Κύπρο. Αυτό κι αν είναι στρέβλωση κάθε έννοιας χρηστής διοίκησης, ευνομίας και Δημοκρατίας.