Έτος Τηλλυρίας

Παραμελημένοι, απομακρυσμένοι από τα αστικά κέντρα, ξεχασμένοι πολλές φορές από τη διοίκηση, οι Έλληνες κάτοικοι της Τηλλυρίας, αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανή την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό σ’ αυτήν την «άκρα της γης».

Αυτόν το χρόνο, το  2014, συμπληρώνονται 50 χρόνια από τις μάχες της Τηλλυρίας, όταν η νεόδμητη τότε Κυπριακή Δημοκρατία δέχθηκε την πρώτη στρατιωτική επίθεση από την Τουρκία και αντιμετώπισε τον κίνδυνο διάλυσης. Ολόκληρος ο Κυπριακός λαός, έδωσε το παρόν του στις μάχες της Τηλλυρίας, για να αντιμετωπιστεί η πρώτη στρατιωτική  εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, στους σύγχρονους καιρούς. Στη δική μου την αντίληψη, τα βουνά της Τηλλυρίας είναι η Κυπριακή Πίνδος, όπου δόθηκε – και κερδήθηκε – η μάχη της Κυπριακής Ανεξαρτησίας απέναντι στην πάνοπλη Τουρκία.

Καταθέτω λοιπόν πρόταση με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων από εκείνη τη μεγάλη ώρα του Κυπριακού Ελληνισμού και της Τηλλυρίας, όπως το 2014 κηρυχθεί επισήμως και εμβληματικά ως «Έτος Αγίας Τηλλυρίας».

Έχω ζητήσει ήδη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όπως θέσει υπό την αιγίδα του και την υψηλή εποπτεία της προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, το σύνολο εκδηλώσεων και δράσεων, που στόχο θα έχουν να τιμηθεί ο μεγάλος εκείνος αγώνας. Όλα τα αρμόδια κυβερνητικά τμήματα πρέπει να οργανώσουν δράσεις και έργα, που όχι μόνο θα τιμούν τη μνήμη και θα αποδίδουν τιμές στους νεκρούς αγωνιστές, αλλά και τους δεινοπαθούντες κατοίκους των χωριών της Τηλλυρίας, αλλά και θα στηρίξουν την επιβίωση των Ελληνοκύπριων στην ακριτική περιοχή της Τηλλυρίας. Στην οργάνωση των εκδηλώσεων και δράσεων μπορούν και πρέπει να εμπλακούν τα αρμόδια Υπουργεία, οι Επαρχιακές Διοικήσεις Λευκωσίας και Πάφου, η Βουλή, η Εκκλησία και βεβαίως η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Περιμένω ότι όλοι αυτοί οι φορείς θα συντονιστούν για να τιμήσουν δεόντως και εμπράκτως το λαό της Τηλλυρίας.

Προκλήσεις του 2014

Η νέα χρονιά προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολη για την οικονομία και τα Κυπριακά νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Θα είναι η δεύτερη χρονιά εφαρμογής ενός σκληρού και άδικου μνημονίου, που εφαρμόστηκε υπό την πίεση αβάσταχτων εκβιασμών.

Αναμένεται – στα πλαίσια των προβλέψεων του μνημονίου – ότι μέσα στο 2014 θα συνεχιστεί και θα βαθύνει η ύφεση, θα ενταθούν φαινόμενα υποπληθωρισμού και ανεργίας, θα μειωθεί το βιοτικό επίπεδο των Κυπρίων και το ύψος των εισοδημάτων τους. Η παραγωγή και η κατανάλωση θα περιοριστούν.

Όλα τα πιο πάνω δεν είναι δικές μου προβλέψεις. Περιλαμβάνονται στις εκτιμήσεις των δανειστών μας και επιβεβαιώνονται (λίγο ως πολύ) από την πραγματικότητα. Κάποιες ελαφρές διαφοροποιήσεις προς το καλύτερο, δεν πρέπει να μας οδηγούν σε εφησυχασμό και αδράνεια.

Η πιστή (σχεδόν τυφλή) εφαρμογή του μνημονίου – ισχυρίζεται η Κυβέρνηση και συμπολίτευση – είναι η μόνη οδός εξόδου από την κρίση. Η αναδιάρθρωση των Κυπριακών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (τράπεζες, συνεργατισμός) έχει ολοκληρωθεί σχεδόν, αλλά τα προβλήματα στις τράπεζες παραμένουν. Η ρευστότητα είναι μηδαμινή και η κεφαλαιακή επάρκεια παραμένει επισφαλής. Οι περιορισμοί στη διακίνηση των κεφαλαίων, μπορεί να έσωσαν τις τράπεζες αλλά έχουν στραγγαλίσει την οικονομία. Τα ψηλά στεγαστικά και επιχειρηματικά επιτόκια (τα πιο ψηλά στην Ευρωζώνη) αποτελούν ένα άλλο πολύ σοβαρό εμπόδιο για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Η διαχείριση των επισφαλών και μη εξυπηρετούμενων δανείων, το κυνήγι των μεγάλων χρεωστών των Τραπεζών, η διαχείριση των ξένων καταθετών κ.ο.κ. αποτελούν τις μεγάλες προκλήσεις για τις Κυπριακές τράπεζες.

Είναι φανερό ότι μέσα στο 2014 η Κυπριακή οικονομία έχει να αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις. Το 2014 είναι η χρονιά στην οποία όχι μόνο πρέπει να διασωθεί το τραπεζικό σύστημα αλλά παράλληλα να εξυγιανθεί από τις χρόνιες παθογένειες του. Ταυτόχρονα, πρέπει να διασφαλιστεί ότι η προσπάθεια για διάσωση και εξυγίανση των τραπεζών, δεν πρέπει να στρέφεται κατά της πραγματικής οικονομίας και τις ευημερίας των πολιτών. Αυτή η προσπάθεια για εξισορρόπηση των δύο αυτών στόχων είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Δεν είναι μια εύκολη υπόθεση και αποτελεί μείζον πρόκληση για την Κυβέρνηση, τις τραπεζικές και ελεγκτικές αρχές αλλά και τους κοινωνικούς εταίρους.

Το 2014 θα είναι η χρονιά των αποκρατικοποιήσεων κάποιων κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών. Αποτελεί μεγάλη πρόκληση η διαχείριση σε νομοθετικό επίπεδο και προγραμματισμό αυτού του κρίσιμου θέματος. Ελπίζω να ληφθούν υπόψη οι εύλογες ανησυχίες των εργαζομένων για το μέλλον των ημικρατικών οργανισμών. Ανησυχίες όμως έχουν και οφείλουν να έχουν κι άλλοι. Η Κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, η Βουλή και οι άλλοι φορείς της πολιτείας, οφείλουν να διασφαλίσουν ότι δεν θα ξεπουληθεί δημόσια υπηρεσία, ότι δεν θα δημιουργηθούν κρατικά μονοπώλια και γενικώς η αναγκαστικές – όπως προκύπτει από το μνημόνιο και τη βούληση της Κυβέρνησης – αποκρατικοποιήσεις, δεν θα γίνουν για το όφελος οποιοδήποτε προσωπικού συμφέροντος, αλλά αυστηρά για το δημόσιο συμφέρον. Αν δεν τηρούνται αυτές οι προϋποθέσεις τότε προφανώς οι σχεδιασμοί για τις αποκρατικοποιήσεις πρέπει - κατά την άποψή μου – να ανατραπούν.

Μέσα στο 2014 – και παρά τη σχετική πρόνοια του μνημονίου – επιβάλλεται να διασφαλιστούν τα δικαιώματα χιλιάδων πολιτών και εργαζομένων. Η μείωση των επιτοκίων, η διασφάλιση της πρώτης κατοικίας και η προστασία των μικροφειλετών (πάντα με τα ορθά κριτήρια) είναι ένα μεγάλο στοίχημα για την Κυπριακή πολιτεία. Επίσης πρέπει να βρεθεί τρόπος να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό δίχτυ προστασίας για τις ευάλωτες ομάδες του λαού.

Βέβαια ολόκληρο το πολιτικό και νομικό σύστημα της χώρας θα κριθεί μέσα στο 2014 σε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, δηλαδή στην ικανότητα του να αποδώσει  δικαιοσύνη και να επιβάλει τιμωρία στους ενόχους. Άποψη μου είναι ότι δεν μπορεί να κτιστεί το οικοδόμημα της Κυπριακής οικονομίας με τα υλικά κατεδάφισης και τα ερείπια. Πρέπει να καθαρίσουν οι στάβλοι του Αυγεία. Χωρίς εμπέδωση μιας καθολικής αντίληψης δικαιοσύνης, αν δεν νιώθουμε δηλαδή όλοι ότι εργαζόμαστε για το καλό του τόπου κι όχι για να εκμεταλλεύεται τον κόπο μας ο κάθε πλουτοκράτης ή το όποιο λαμόγιο και απατεώνας, δεν πρόκειται να προκύψει επανεκκίνηση της οικονομίας.

Ένα μεγάλο στοίχημα για την οικονομία της χώρας είναι η αντιμετώπιση των ψηλών ποσοστών ανεργίας. Έχω την άποψη ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες αλλά και ιδιωτικούς φορείς. Όμως άραγε είναι αρκετή αυτή η προσπάθεια; Το 2013 είχαμε τον πιο ψηλό ρυθμό αύξησης της ανεργίας στην Ευρώπη. Έχουμε φτάσει σε πρωτοφανείς αριθμούς. Η ανεργία οδηγεί σε σωρεία οικογενειακών και κοινωνικών προβλημάτων. Οδηγεί στη μετανάστευση νέων και στην κοινωνική απαξίωση .Χρειαζόμαστε έστω και μικρής κλίμακας «νησίδες ανάπτυξης». Από πού θα προκύψουν; Θα μπορούσαν να είχαν προκύψει από ένα κρατικό προϋπολογισμό που θα ήταν περισσότερο λιτός χωρίς άσκοπες δαπάνες, σπατάλες και πολυτέλειες (π.χ. πλουσιοπάροχα επιδόματα και προνόμια αξιωματούχων) και – έστω και λίγο – αναπτυξιακούς. Δεν χρειάζονται πολλά για να ανοίξουν οι πρώτες θέσεις εργασίας.

Ορθή στόχευση και προγραμματισμός αρκούν. Επίσης χρειάζεται διεκδίκηση και απορρόφηση όλων των δυνατοτήτων που προσφέρουν Ευρωπαϊκοί πόροι χρηματοδότησης. Η Κύπρος πρέπει να απαιτήσει ένα Ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ, που θα στηρίξει γενναία με Ευρωπαϊκούς πόρους την ανάπτυξη στις χώρες του Νότου.

Δυστυχώς βλέπουμε και πάλι να περιμένουν κάποιοι εναγωνίως τις ξένες μεγάλες επενδύσεις. Δεν τις αποκλείουμε βέβαια, αλλά οφείλουμε να προειδοποιήσουμε. Σε εποχές οικονομικής αδυναμίας, μικρές χώρες σαν τη δική μας, γίνονται στόχος κερδοσκοπίας. Διάφοροι γυρολόγοι «επενδυτές», γυροφέρνουν ως όρνεα το πτώμα και αναμένουν μια ευκαιρία για αρπαχτή. Εμείς πάντως ως Οικολόγοι έχουμε μια πολύ σοβαρή επιφύλαξη σε σχέση με τη λεγόμενη επανεκκίνηση. Ελπίζουμε να μην είναι «προς τα πίσω», δηλαδή να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη και να αναπαράγει τις ίδιες λογικές. Η φύση και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ποιότητα ζωής των ανθρώπων, δεν μπορούν να θυσιαστούν και πάλι, στο όνομα της ανάπτυξης.

Ας μην θεοποιούνται (ή να δαιμονοποιούνται) οι μεγάλες επενδύσεις κι ας μην μένουμε άπραγοι, μέχρι να εμφανιστούν. Μπορούμε να προσελκύσουμε επενδυτικό ενδιαφέρον και σε μικρές νέες μορφές ανάπτυξης (ή και παραδοσιακές), μικρής κλίμακας, πιο βιώσιμες και ευέλικτες. Οφείλουμε να θυμηθούμε τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας (γεωργία, κτηνοτροφία, βιομηχανία) και να απομακρυνθούμε από το φανατικό μονοπώλιο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της ανάπτυξης γης. Η πράσινη ανάπτυξη μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Η γαλάζια ανάπτυξη, ιδιαίτερα σε ένα κράτος – νησί, πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής. Η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και η αξιοποίηση της έρευνας, είναι ένας τομέας πολύ υποσχόμενος και για την Κύπρο.

Το 2014 θα είναι αναμφίβολα δύσκολο. Όπως έγραψε και ο Πάολο Κοέλο στον «Αλχημιστή», η πιο σκοτεινή ώρα της νύκτας είναι λίγο πριν να ξημερώσει. Ας κάνουμε το «σκοτεινό» 2014, το γλυκαυγές της νέας βιώσιμης και αειφόρου Κυπριακής οικονομίας.

Λιμουζινάτοι

Ως Οικολόγοι, είμαστε ενάντια στη χλιδή, την πολυτέλεια, τη σπατάλη. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι ο άνθρωπος για να ζήσει άνετα ή να αποκτήσει κύρος, πρέπει να φορτώνεται με ακριβά και πλούσια λούσα (λιμουζίνα, μεγαλοπρεπές σπίτι,

ακριβές διακοπές κλπ κλπ).

Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών από την ίδρυση του το 1996 έθεσε ως προτεραιότητα του την κατάργηση των πλουσιοπάροχων παροχών και προνομίων των αξιωματούχων στη χώρα μας. Τα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι την πρόσφατη οικονομική κατάρρευση, κανείς δεν άκουε τη φωνή μας, τη δική μας πρόταση.

Τα χρόνια της ευφορίας και της ανάπτυξης όλοι – κι όχι μόνο οι πολιτικοί – μας αποκαλούσαν γραφικούς και οπισθοδρομικούς. Τα αποτελέσματα της πολιτικής των εκάστοτε κυβερνώντων τα βλέπουμε γύρω μας. Η αχαλίνωτη ανάπτυξη και το κυνήγι του κέρδους, η κακοδιοίκηση και η αναξιοκρατία, μας έφεραν το μνημόνιο, τη φτώχεια, την ανεργία, το χρέος.

Ότι έκαναν οι αξιωματούχοι αυτού του κράτους, το μιμούνταν και οι απλοί πολίτες. Πάρα πολλοί Κύπριοι είχαν για όνειρο τους να αγοράσουν και να κυκλοφορούν με ένα ακριβό μεγάλο αυτοκίνητο. Όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να αγοράζουν σχετικά φθηνά μεταχειρισμένα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού από την Βρετανία, γέμισε η Κύπρος παλιατζούρες, για να κάνει ο κάθε μικροαστός Κύπριος τον… ωραίο. Εμφάνιση, μόστρα και… άγιος ο Θεός. Μετά ήρθε η κρίση, οι σαρακάρες λιμουζίνες πήγαν για ανακύκλωση. Έμειναν μόνοι οι λιμουζινάτοι, δηλαδή οι πλούσιοι που δεν κατάλαβαν τι σημαίνει κρίση και οι φαντασμένοι κρατικοί αξιωματούχοι.

Γι’ αυτό τώρα όλοι μιλούν για τις λιμουζίνες των κρατικών αξιωματούχων και καλά κάνουν. Τώρα είναι καιρός να καταργηθούν όλα τα υπερβολικά και προκλητικά προνόμια όλων. Τέρμα στις λιμουζίνες των αξιωματούχων, στις φρουρές και στα επιδόματα. Ας προσγειωθούν όλοι στην πραγματικότητα. Η Βουλή ας αναλάβει τις ευθύνες της επιτέλους.

Ο Ζητιάνος Βασιλιάς

Η Ελλάδα με τον καινούργιο χρόνο έχει αναλάβει την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Ευρωπαϊκός τύπος, σχολίασε ποικιλοτρόπως αυτήν τη συγκυρία, δηλαδή η χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκεται πιο βαθειά μέσα στην κρίση, να ηγείται (έστω και θεωρητικά) της ομάδας των κρατών της γηραιάς ηπείρου. Ο πλέον εντυπωσιακός (και σημαδιακός) τίτλος έλεγε: «Ο ζητιάνος βασιλιάς». Ο ζητιάνος της Ευρώπης λοιπόν, για έξι μήνες θα κάτσει στην καρέκλα του βασιλιά. Τι θα κάνει; Πώς θα συμπεριφερθεί; Ως ζητιάνος ή ως βασιλιάς;

Αποτελεί μία σοβαρή πρόκληση για την Ελληνική Κυβέρνηση και για τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά, αυτή η μεγάλη ιστορική ευθύνη. Θυμίζουμε ότι σε μία προηγούμενη Ελληνική Προεδρία, τέθηκαν οι βάσεις για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ευχόμαστε στον Ελληνικό λαό η Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποτελέσει σταθμό για την ανάκαμψη της οικονομίας και την αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων του.

Εκφράζουμε όμως και την ανησυχία μας γιατί το πρόσφατο προηγούμενο της Κυπριακής Προεδρίας οδήγησε σε οπισθοδρόμηση του Κυπριακού και υποβάθμιση των απαιτήσεων μας έναντι  των Ευρωπαίων εταίρων μας. Ελπίζουμε να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη, τώρα με την Ελληνική προεδρία.

Περιμένουμε από την Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην συναινέσει σε άνοιγμα νέων κεφαλαίων της Τουρκίας αν η χώρα αυτή δεν εφαρμόσει τις Ευρωπαϊκές και κυπρογενείς υποχρεώσεις της. Ακόμα αναμένουμε ότι η Ελληνική προεδρία θα υιοθετήσει και προωθήσει Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για το Κυπριακό πρόβλημα (π.χ. Ευρωπαίος διαπραγματευτής, Αμμόχωστος, ενίσχυση της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων κοκ).

Απευθύνω θερμή έκκληση προς την Ελληνική Κυβέρνηση να αξιοποιήσει την Ελληνική προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για προώθηση των πόθων και δικαίων αιτημάτων του Κυπριακού λαού, μαζί με τις πιο θερμές ευχές μου για επιτυχία στο σοβαρό αυτό ρόλο που αναλαμβάνει.

Ελπίζω να συμπεριφερθεί ο Έλληνας «ζητιάνος» με βασιλική αξιοπρέπεια και γενναιότητα. Τα Ευρωπαϊκά σαλόνια, οι Λόντρες και τα Παρίσια, μόνο έτσι θα σεβαστούν το μεγαλείο αυτού του έθνους. Διαφορετικά θα μείνουμε στη ζητιανιά και την πενία. Καλή χρονιά, Ελλάδα μου.

Συνάντηση με Γενικό Εισαγγελέα

Τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου είχαμε την πρώτη μας επίσημη συνάντηση ως Οικολόγοι με το νέο Γενικό Εισαγγελέα. Με την ευκαιρία ζήτησα από τον κ. Κληρίδη να αποστείλει μια εγκύκλιο σε όλες τις αστυνομικές διευθύνσεις αλλά και στους εισαγγελείς του, να είναι πιο αυστηροί με τα εγκλήματα κατά των ζώων. Δεν ξέρω πόσο φιλόζωος είναι ο κ. Κληρίδης. Πάντως, αμέσως δέχθηκε την ιδέα και είπε χαρακτηριστικά ότι «πρέπει να είμαστε αυστηροί στην εφαρμογή των νόμων, είτε αφορούν ανθρώπους, είτε ζώα».

Τον ενημέρωσα για τα πρόσφατα περιστατικά και του ζήτησα να δώσει οδηγίες να μην υπάρξει «κουκούλωμα». Αναμένουμε!