Φοβού τους Δαναούς

Είναι γνωστή η φράση, «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες». Γνωστό και γιατί λέγεται όπως και από πού προέρχεται: Ο Όμηρος ιστορεί ότι οι Τρώες εντυπωσιασμένοι από το θεόρατο ξύλινο άγαλμα αλόγου που άφησαν – τάχα – οι Δαναοί εγκαταλείποντας την πολιορκία της Τροίας, χάλασαν τα τείχη για να το φέρουν μέσα στην Τροία. Χάρηκαν πολύ οι Τρώες για το κολοσσιαίο άγαλμα. Γιόρταζαν και γλεντούσαν όταν οι Δαναοί, κατέβαιναν ένοπλοι νύκτα από το κολοσσιαίο ξύλινο άγαλμα. Από τα χαλασμένα τείχη εισέρρευσαν οι ορδές των Δαναών και η Τροία καταστράφηκε. Όλες αυτές τις μέρες, όταν ακούω για «κολοσσιαίες επενδύσεις» και για «δυσθεώρητα κέρδη», δεν ξέρω γιατί, πάει το μυαλό μου απευθείας στην ομηρική αυτή φράση: «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες».

Το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον είναι αναμενόμενο λόγω των εξελίξεων με την ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αεριού, όπως επίσης και λόγω της γεωπολιτικής θέσης της Κύπρου και είναι βεβαίως καλοδεχούμενο.

Θεωρούμε όμως ότι για να έχει προοπτικές η οικονομία, δεν πρέπει να στηρίζεται σε τόσο μεγάλο βαθμό στις ξένες επενδύσεις. Και μάλιστα αυτού του τύπου τις επενδύσεις (που ακούμε πρόσφατα) οι οποίες δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας για ντόπιο προσωπικό, δεν προωθούν την ανάπτυξη των παραγωγικών τάξεων του λαού, δεν δημιουργούν υποδομές αειφόρου ανάπτυξης και δεν κινούνται προς την κατεύθυνση της πράσινης οικονομίας.

Οι επενδυτές που παρελαύνουν στις ειδήσεις τελευταία, φαίνεται να ενδιαφέρονται μόνο για καζίνο, ξενοδοχειακές μονάδες, διαμετακομιστικό εμπόριο, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες κλπ και δεν ενδιαφέρονται π.χ. για την ανάπτυξη της γεωργίας ή της μεταποίησης, που είναι πρωτογενείς μορφές ανάπτυξης και η βάση κάθε οικονομίας, ή για την κτηνοτροφία ή για επενδύσεις στον τομέα της τεχνολογίας και της εκπαίδευσης. Όταν δεν τους ενδιαφέρει η πρωτογενής και αειφόρος ανάπτυξη, που δημιουργεί τις πραγματικές προοπτικές της βιώσιμης ανάπτυξης, τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Άρα το πρόβλημα είναι οι τομείς της ανάπτυξης όπου φαίνεται να υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον. Όλα αυτά μας δημιουργούν την εντύπωση ότι η κατεύθυνση είναι πάλι σε εκείνους τους τομείς που είναι ήδη ανεπτυγμένοι αλλά δεν αποδείχθηκαν ικανοί να μας υπερασπιστούν την ώρα της κρίσης.

Από την άλλη ως Οικολόγοι, θεωρούμε ότι γενικά αυτές οι αποκαλούμενες μεγαλεπήβολες αναπτυξιακές επενδύσεις, χωρίς να είναι απορριπτέες, αποτυγχάνουν να δώσουν απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων του τόπου. Δημιουργούν υπεραξία την οποία όμως λυμαίνονται ντόπιοι και ξένοι κεφαλαιοκράτες και στο τέλος ο Κύπριος εργαζόμενος λαμβάνει ψίχουλα ή και τίποτα.

Εμείς θεωρούμε ότι εάν στην προσπάθειά της Πολιτείας να εξυπηρετήσει αυτές τις επενδύσεις, καταφέρει να χτυπήσει το τέρας της γραφειοκρατίας, αυτό θα είναι ένα κέρδος από το οποίο θα πρέπει να επωφεληθούν και οι Κύπριοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και μικροεπενδυτές, αλλά και ο απλός πολίτης. Αλίμονο εάν όλα αυτά τα οποία λέγονται για δημιουργία ευκίνητων διαδικασιών στο Δημόσιο, έχουν να κάνουν μόνο με τους ξένους μεγάλους επενδυτές. Άρα θεωρούμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να διευκολυνθούν οι επενδύσεις, αλλά να διευκολυνθούν και οι Κύπριοι ενδιαφερόμενοι και οι απλοί πολίτες. Και βεβαίως η Κυβέρνηση και η Πολιτεία ευρύτερα πρέπει να προσπαθήσουν να βάλουν τέτοιους όρους σε αυτούς τους επενδυτές ώστε – ως αντάλλαγμα προς την κυπριακή κοινωνία – να προσφέρουν θέσεις εργασίας για Κύπριους, να δίνουν ευκαιρίες μόρφωσης, εκπαίδευσης και εφαρμογής νέων τεχνολογιών. Για να είναι αυτές οι «κολοσσιαίες επενδύσεις» πραγματικά παραγωγικές πρέπει να παρέχουν και δυνατότητες ανάπτυξης στους μικρούς επιχειρηματίες και επενδυτές αυτού του τόπου προς την κατεύθυνση της πράσινης αειφόρου οικονομίας και όχι να καταπνίγουν τους μικρομεσαίους με τον αθέμιτο και άνισο ανταγωνισμό. Προσοχή λοιπόν στους Δαναούς.