Επιτέλους συμφωνήσαμε κύριε Εισαγγελέα: Οι Βουλευτές δεν έχουν ασυλία όταν παραβιάζουν το όριο ταχύτητας (και άλλες παρόμοιες παρανομίες) και οι αστυνομικοί μπορούν (και πρέπει) να τους καταγγέλλουν. Όπως έκαναν (ή πρέπει να κάνουν) για κάθε «κοινό θνητό».
Χαίρομαι που συμφώνησε μαζί μου ο Γενικός Εισαγγελέας ότι δεν υπάρχει ασυλία έξω από τη Βουλή και ότι για όσες παρανομίες διαπράττουν οι Βουλευτές εκτός Βουλής υπάρχουν διαδικασίες για να τιμωρηθούν, τώρα ή στο μέλλον. Όμως έχω μια απορία την οποία θέτω δημόσια ενώπιον του Γενικού Εισαγγελέα: Όταν οι αστυνομικοί ή οι άλλοι αρμόδιοι, καταγγέλλουν εξωδίκως ένα Βουλευτή και αυτός αρνείται να πληρώσει το πρόστιμο γιατί να μην μπορεί να προχωρά η εκδίκαση της υπόθεσης ενώπιον του δικαστηρίου; Τι γίνεται εάν ο άνθρωπος θέλει να δικαστεί γιατί πιστεύει ότι αδικήθηκε από το «όργανο»; Τι γίνεται εάν οι εξώδικες καταδίκες είναι τόσες πολλές που ξεπερνούν τις χιλιάδες ευρώ; Τι γίνεται αν ο κ. Βουλευτής συλλαμβάνεται συνεχώς να τρέχει με 150 χλμ στον δρόμο; Σύμφωνα με τις οδηγίες σας, αυτός ο θανάσιμος κίνδυνος με βουλευτική ασυλία, δεν θα διωχθεί όσο καιρό είναι βουλευτής. Κι αν περάσουν πέντε ή δεκαπέντε χρόνια; Θα πρέπει να συνεχίσει να παριστάνει τον Σιούμαχερ, μέσα στους δρόμους;
Γιατί κύριε Εισαγγελέα;
Εγώ λέω ότι το Σύνταγμα δεν χρειάζεται αλλαγές. Απλά χρειάζεται αυστηρή και τολμηρή εφαρμογή. Χρειάζεται ένα Γενικό Εισαγγελέα που θα στείλει στο δικαστήριο ένα τέτοιο Βουλευτή – κατά συρροήν παράνομο και δυνητικά θανατηφόρο – αλλά και μια Βουλή που θα επιβάλει τις δικές της ποινές σε Βουλευτή που προσβάλλει το Βουλευτικό αξίωμα και διασύρει την πολιτεία με τη συμπεριφορά του.
Αυτό χρειαζόμαστε, κύριε Γενικέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου