Η αντίσταση του νερού

Επιτέλους είδαμε και μια διαδήλωση διαμαρτυρίας για την έλλειψη του νερού. Αλλά από ποιους, παρακαλώ; Από τους αλλοδαπούς κατοίκους του χωριού Τάλα.
Μαζεύτηκαν καμιά σαρανταριά γεροντάκια, συνταξιούχοι ως επί το πλείστον Βρετανοί, και μαζί με τον κοινοτάρχη Τάλας διαμαρτυρήθηκαν (όσο έντονα τους επιτρέπουν τα χρόνια τους) γιατί δεν έχουν νερό στα σπίτια τους. Χιλιάδες Κύπριοι αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Τι κάνουν; Τι κάνει ο μέσος Κύπριος; Αγοράζει επιπλέον ντεπόζιτο. Η πρώτη επιλογή. Για να έχει όσο νερό χρειάζεται τις ώρες των περικοπών. Ξεπουλήθηκαν - λέει - τα ντεπόζιτα. Φέρνουν κι απ' τα κατεχόμενα. Αγοράζει και πιεστικό μηχάνημα για να γεμίζει πρώτος τα έξτρα ντεπόζιτά του, μήπως και δεν φτάσει το νερό. Το οποίο φυσικά και δεν θα φτάσει, αφού πρέπει να γεμίσει τόσα ντεπόζιτα μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Δεν θα πάρουν όλοι. Οι πιο φτωχοί, αυτοί που μένουν στα ψηλά των προσφυγικών πολυκατοικιών ή στα ψηλά σημεία του δικτύου, μένουν "άποτοι" και "λυεροί". Τι κάνουν τότε; Τηλεφωνούν στην Υδατοπρομήθεια. Οι πιο τολμηροί ή οι πιο αγανακτισμένοι τηλεφωνούν στα κανάλια. Θα έρθει -αν είναι τυχεροί- η κάμερα, θα τους δείξει το βράδυ και, δεν μπορεί, κάποιος αρμόδιος θα τρέξει να τους λύσει το πρόβλημα. Το δικό τους ξεχωριστό προσωπικό πρόβλημα.
Έτσι λύνουμε τα προβλήματά μας εδώ στην Κύπρο. Ο καθένας τον εαυτό του. Κάτσε τώρα εσύ να περάσεις τα μηνύματα της σωστής και ολοκληρωμένης διαχείρισης. Ποιος σε ακούει; Ποιος ακούει τους επιστήμονες και τους οικολόγους; Τι τον νοιάζει το διψασμένο πολίτη για τα γήπεδα γκολφ, τις μεγάλες απώλειες των δικτύων, τις υδροβόρες πισίνες, αλλά και τις ακατάλληλες και νεροφάγες αγροτικές καλλιέργειες;
Μέσα στην ανάγκη του για το απαιτούμενο νερό για να κρατήσει τις συνήθειές του (καλώς ή κακώς δεν τον απασχολεί), δεν τον ενδιαφέρουν τα λύματα που δεν ανακυκλώνονται, τα υπόγεια νερά που μολύνονται και καθίστανται ακατάλληλα, η διαχρονική σπατάλη των ακριβών υδατικών πόρων. Όλα αυτά φαντάζουν γενικότητες και ευθύνες "άλλων". Ο απλός πολίτης θέλει νερό, και από όπου θέλει ας έρχεται. Γι' αυτό εύκολα υιοθετεί το σύνθημα "κάντε όσες αφαλατώσεις θέλετε". Αρκεί να έχουμε νερό.
Μέσα σ' αυτή τη γενική φρενίτιδα, ο σοφός λόγος του κοινοτάρχη Τάλας πέρασε απαρατήρητος. Είπε ο άνθρωπος: "Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Πέρσι η κοινότητα είχε χίλιους διακόσιους υδρομετρητές. Φέτος έχει χίλιους εξακόσιους πενήντα. Σε ποιες άλλες κοινότητες αυξήθηκε ο πληθυσμός τους κατά 55% σε μια χρονιά;". Έλα ντε. Σε ποια άλλη χώρα του κόσμου κτίζονται τόσες κατοικίες που να χωρούν τέσσερις φορές τον πληθυσμό της; Σε ποιες άλλες χώρες αυξήθηκε η κατανάλωση του νερού κατά 100% σε δέκα χρόνια; Τι συμβαίνει εδώ;
Η δημοτική σύμβουλος των Οικολόγων στο Δήμο Πέγειας, η Κυπροκαναδή Linda Leblanc, αποφάσισε πλέον να καταψηφίζει κάθε οικιστική ανάπτυξη, πέραν των κατοικιών που προορίζονται για ιδιοκατοίκηση. "Νερό δεν υπάρχει", λέει, "πώς θα κτιστούν και πώς θα λειτουργήσουν όλες αυτές οι κατοικίες;".
Ορίστε που κάποιοι αντιστέκονται για το νερό. Ίσως να είναι οι τελευταίοι υπερασπιστές της λογικής σε αυτόν τον τόπο.