Προς μια Κυπρία

«Το άρθρο αυτό εκτός από τη Χαραυγή το έστειλα και στο Φιλελεύθερο και στον Πολίτη. Περιμένω δημοκρατικά τη δημοσίευση του». Με αυτή τη φράση τελειώνει το άρθρο της η κα. Ντία Σεργίου. Εγώ το διάβασα στο «Φιλελεύθερο». Υποθέτω ότι δεν θα είχε οποιοδήποτε πρόβλημα να δημοσιευτεί στη Χαραυγή, αφού στο άρθρο της η κα. Σεργίου εκφράζεται με απαξιωτικό τρόπο και φράσεις κατά κάποιων από τους χιλιάδες που απαιτούν δικαιοσύνη για το τραγικό φονικό στο Μαρί, όπως κάνει καθημερινά η εφημερίδα. Ανάμεσα σ’ αυτούς που επιλέγει να λοιδορήσει βρίσκεται και η ταπεινότητα μου.

Αντιγράφοντας την εφημερίδα «Χαραυγή» και παπαγαλίζοντας τα τόσα όσα προσβλητικά και ανυπόστατα σχόλια της εφημερίδας του κυβερνώντος κόμματος, η κυρία αυτή φτάνει σε τέτοιο σημείο χυδαιότητας ώστε αμφισβητεί και τον… ανδρισμό μου. Και όμως οι εφημερίδες που η ίδια προκαλεί, είχαν την «δημοκρατικότητα» να δημοσιεύσουν το γεμάτο απαξίωση και χυδαία υποβάθμιση πόνημα ενός μισαλλόδοξου και αθεράπευτα φανατισμένου εγκεφάλου.

Δεν θα ασχοληθώ με την κυρία αυτή. Αρκετά. Άλλωστε – είπαμε – αυτή απλά παπαγαλίζει την βρώμικη προπαγάνδα της ακελικής ηγεσίας. Απαντώ μόνο στο ερώτημα που μου απευθύνει (όπως το αντέγραψε από τη «Χαραυγή»). «Αλήθεια ποιός σας δίνει το δικαίωμα κ. Περδίκη να ζητάτε να παραιτηθεί ο Πρόεδρος;»

Υπάρχουν δύο σοβαροί λόγοι που μου δίνουν αυτό το δικαίωμα κυρία μου. Πρώτον: γιατί για να εκλεγεί ο κ. Χριστόφιας Πρόεδρος της Δημοκρατίας – αφού δύο φορές εκλέγηκε Πρόεδρος της Βουλής – έβαλαν αυτό το «αμελητέο» (κατά την άποψη της «Χαραυγής») ποσοστό τους και οι Οικολόγοι. Ο κ. Χριστόφιας ξεγέλασε και παραπλάνησε, απογοήτευσε και ξεφτίλισε κάθε γνήσιο δημοκράτη πατριώτη που τον εμπιστεύτηκε ως ηγέτη. Αποδείχθηκε κατώτερος των προσδοκιών, μακράν των διακηρύξεων και των δεσμεύσεων του προς το λαό (και εμένα). Πήρε τη ψήφο μου με δόλο και ψέμα. Την έβαψε με αίμα αθώων και το χειρότερο δεν νιώθει καθόλου ένοχος γι’ αυτό. Ένοχος αντίθετα νιώθω εγώ που του έδωσα τη ψήφο μου. Εγώ λοιπόν και πολλές χιλιάδες άλλοι που τον ψηφίσαμε θέλουμε πίσω τη ψήφο μας. Θέλουμε πίσω τη ψήφο μας γιατί τη χαράμισε, την ξεφτίλισε, την μαγάρησε. 

Δεύτερον και ως συνέχεια του πρώτου: Αφού λοιπόν η πλειοψηφία του λαού δεν τον θέλει για Πρόεδρο του, δεν τον θέλει για ηγέτη του, αφού λοιπόν σχεδόν οι μισοί που τον ψήφισαν απέσυραν την υποστήριξη τους απ’ αυτόν, τότε τί κάνει στην καρέκλα του Προέδρου; Το σπουδαιότερο και ποιο βασανιστικό ερώτημα είναι «τι μπορεί να κάνει»;

Να λοιπόν ο δεύτερος και πιο καθοριστικός λόγος για παραίτηση του και για διενέργεια εκλογών: Πώς μπορεί ένας ηγέτης που δεν εκπροσωπεί το λαό του να διαπραγματευτεί με αξιοπιστία το Κυπριακό; Πώς μπορεί μια μονοκομματική κυβέρνηση, με μειοψηφία στη Βουλή να κυβερνήσει σε μια εποχή βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης; Πώς μπορεί αυτός ο Πρόεδρος να αναλάβει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πώς μπορεί αυτή η κυβέρνηση να χειριστεί ως μονοκομματική και θνησιγενής το μείζον ζήτημα της αξιοποίησης των πιθανών κοιτασμάτων στην Κυπριακή ΑΟΖ και την κρίση διεθνούς επιπέδου που εγκυμονεί; Ερωτώ και η απάντηση είναι απλή: Δεν μπορεί.

Συνεπώς, δεν είναι από αντιακελισμό, ούτε από αντίδραση στον κ. Χριστόφια που ζητώ την παραίτηση του και την εκλογή νέας ισχυρής κυβέρνησης. Είναι γιατί αυτό απαιτεί η τετράγωνη ψυχρή λογική θεώρηση των πραγματικοτήτων.

Πού ξέρεις, ίσως κάποιος άλλος ηγέτης της Αριστεράς, ίσως κάποιος άλλος υποψήφιος από το ΑΚΕΛ και τον ευρύτερο του χώρο, δώσει λύσεις στο πρόβλημα. Γιατί όχι; Μόνο ο Χριστόφιας υπάρχει τελικά για την ΑΚΕΛ – Αριστερά; Κάπως σταλινικό ακούγεται αυτό ή μου φαίνεται; Εγώ ξέρω πολλούς Ακελικούς και ακόμα περισσότερους αριστερούς που είναι εξίσου και περισσότερο ικανοί από τον νυν Πρόεδρο.

Το άρθρο αυτό αγαπητή κυρία θα το στείλω και εγώ σε όλες τις εφημερίδες όπως κάνω κάθε εβδομάδα. Δεν περιμένω από τη «Χαραυγή» να το δημοσιεύσει όμως. Εσύ βλέπεις, ήσουν πιο τυχερή, κυρία μου.