Πόσο περίεργη, αλλόκοτη και πρωτότυπη είναι αυτή η χώρα Θέε μου; Όλα είναι εξαιρετικά διαφορετικά. Όλα γίνονται μέσα σ’ ένα ξεχωριστό πλαίσιο, καθαρά κυπριακό. Όλα έχουν μια ιδιότυπη ενδημικότητα. Πάρτε για παράδειγμα όλην αυτήν την ιστορία των υδρογονανθράκων. Για να ακριβολογούμε, των πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Ο πιο πιστός στην υπόθεση αυτή, ο Σόλων Κασίνης, φρόντισε να ανάψει και κερί στον προστάτη της γενέτειρας του κατεχόμενης Ζώδιας, Αρχάγγελο Μιχαήλ και να παραγγείλει και μια Φανουρόπιτα. Καλού κακού. Ακόμα κι αν δηλώνει ότι 150% θα βρεθεί το κοίτασμα. Όμως πόσο, σε ποιά κατάσταση κι αν είναι αξιοποιήσιμο είναι μια άλλη ιστορία. Γι’ αυτό εξάλλου γίνεται και η διερεύνηση με τη γεώτρηση από την πλατφόρμα Όμηρος. Διαφορετικά θα πήγαινε από τώρα η Noble και θα άρχιζε να βγάζει φυσικό αέριο. Οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται ότι ακόμα δεν βρέθηκε το φυσικό αέριο και ακόμα δεν γίναμε οι σεΐχηδες της Ανατολικής Μεσογείου.
Όσα ελπιδοφόρα περιγράψει ο Κασίνης είναι ευσεβείς πόθοι. Καλώς θέτει το ευνοϊκό σενάριο υπόψη όλων και κυρίως της πολιτικής ηγεσίας. Διότι όταν και εάν προκύψει (μακάρι) τέτοιο ενδεχόμενο, και όντως βρεθούμε στην ευχάριστη θέση να διαχειριστούμε δισεκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου, πρέπει να είμαστε πολιτικά και τεχνολογικά έτοιμοι να το κάνουμε. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να καταλήξουμε στο σενάριο… Μαρί. Η ευλογία εύκολα γίνεται στην Κύπρο, κατάρα.
Όπως σωστά μου επεσήμανε ένας γνωστικός φίλος, πολλές χώρες έχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων, αλλά λίγες τα διαχειρίζονται σωστά. Υπάρχει το παράδειγμα της Νορβηγίας ή της Βρετανίας, υπάρχει όμως και το παράδειγμα της Νιγηρίας, της Βενεζουέλας, του Ιράκ ή του Ιράν. Τι νόμισες; Αυτά τα πράγματα δεν είναι αυτόματα. Τρυπάς, γίνεσαι πλούσιος. Είναι μια δύσκολη υπόθεση, με πολλές παγίδες και εξαιρετικές δυσκολίες.
Δυστυχώς αντί να αντιμετωπίσουμε το θέμα με ψυχραιμία, νηφαλιότητα και προγραμματισμό, βρεθήκαμε για άλλη μια φορά – κοινωνία και πολιτεία – στη δίνη των εξελίξεων: απειλές, δηλώσεις, πολεμικά πλοία, ερευνητικά πλοία, ομιλίες στα Ηνωμένα Έθνη, παρεμβάσεις, συζητήσεις, κόντρες, αντιπαραθέσεις κλπ κλπ. Το «πολιτικό ζήτημα» υπερκάλυψε την πραγματική ουσία αυτής της προοπτικής. Αντί η διαχείριση αυτού του πλούτου να γίνει καταλύτης για ειρήνη και σταθερότητα έγινε ακριβώς το αντίθετο. Και εμείς, ως γνήσιοι Κύπριοι, αντί να υπογραμμίσουμε τη θετική πλευρά, παρασυρθήκαμε από την Τουρκία σε μια συζήτηση για το «πότε και πώς οι Τουρκοκύπριοι δικαιούνται να απολαμβάνουν τα οφέλη» του αμύθητου πλούτου του φυσικού αερίου.
Εισηγούμαι όπως συσταθεί ένα Επιστημονικό Συμβούλιο Ενεργειακής Στρατηγικής (και εάν έχει και Τουρκοκύπριους επιστήμονες ας κοπιάσουν) για τη σωστή διαχείριση του ενεργειακού αυτού πλούτου, στα πλαίσια ενός γενικότερου ενεργειακού σχεδιασμού που θα αξιοποιεί όλες τις ενεργειακές δυνατότητες της Κύπρου, με προτεραιότητα τον ήλιο. Πρέπει να πάρουμε τη μιζέρια του μικρού κομπάρσου, τη ψυχολογία του τερματοφύλακα, την ηττοπάθεια και τον μαζοχισμό. Να σχεδιάσουμε και να διεκδικήσουμε το μέλλον μας, ανεξάρτητα εάν το παρόν είναι γκρίζο και σκοτεινό. Μπορούμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου