Η λαμπρατζιά μου

Το 2001 δεν ήμουν βουλευτής. Όμως την Κυριακή του Πάσχα, πρωί πρωί, βρέθηκα στο σπίτι ενός νέου επιστήμονα στην Έγκωμη. Ο λόγος πρωτότυπος για την εποχή, έμελλε να γίνει πασχαλινή συνήθεια τα επόμενα χρόνια.

Ο άνθρωπος αυτός, και η οικογένεια του είχαν ξενυχτήσει το βράδυ της Ανάστασης γιατί στο απέναντι πάρκο μια ομάδα νεαρών έστησε «πασχαλινό ρεβεγιόν». Κάλεσε αστυνομία, βρήκε το δήμαρχο, απειλήθηκαν επεισόδια. Το πάρκο στην οδό Περγάμου ξηλώθηκε για να γίνει το πασχαλινό πάρτι. Δεν έμεινε σχεδόν τίποτε. Μόνο αποκαΐδια, άδεια μπουκάλια, μπύρες και ουίσκι, απομεινάρια της σούβλας κλπ κλπ.
Τότε γράψαμε την πρώτη ανακοίνωση τύπου για τις λαμπρατζιές. Πολλοί – τότε – μας ειρωνεύτηκαν. «Τι θέλετε – έλεγε άρχοντας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – να καταργήσουμε τις λαμπρατζιές;».
Από τότε προειδοποιούμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή για τους κινδύνους που εγκυμονεί η νεοφανής συνήθεια να ανάβουν φωτιές σε πάρκα και ανοικτούς χώρους κατά την νύκτα της Ανάστασης (και πιο πριν ακόμα), με το πρόσχημα του εθίμου της «λαμπρατζιάς».
Κάθε χρόνο τονίζουμε ότι οι φωτιές αυτές, που δεν έχουν σχέση με τη διατήρηση του εθίμου, (στα χωριά στήνονταν λαμπρατζιές έξω από την εκκλησία) εξελίσσονται σε οργιώδη πάρτι, με σούβλες, κροτίδες, μπύρες και κατανάλωση όλων των ειδών οινοπνευματωδών ποτών και άλλων ουσιών μέχρι τις πρωινές ώρες. Πρόκειται δηλαδή για ένα αλλόκοτο και παράκαιρο πασχαλινό ρεβεγιόν, που καμία σχέση έχει με ότι θεωρείται – καλώς ή κακώς – πασχαλινό έθιμο.
Ιδιαίτερο προβληματισμό δημιουργούν τα περιστατικά εκκοπής δέντρων πολλά από τα οποία είναι και προστατευόμενα. Με μεγάλη μας λύπη και αγανάκτηση ενημερωνόμαστε καθημερινά ότι βάνδαλοι ξεριζώνουν αιωνόβια δέντρα ή αποκόβουν ανεξέλεγκτα δασικά δέντρα ή ελιές και χαρουπιές από γεωργική γη για να καούν στη πασχαλινή λαμπρατζιά. Φέτος μάθαμε για 20 αιωνόβιους ευκάλυπτους στο Επισκοπειό που «έπεσαν» στο βωμό της λαμπρατζιάς. Παρόμοιες καταγγελίες φτάνουν στα γραφεία των Οικολόγων καθημερινά και από άλλες περιοχές της Κύπρου π.χ. Ανάγυια, Δευτερά, Λακατάμια, Τραχώνι κλπ.
Απευθύναμε έκκληση προς τις τοπικές αρχές και τους ίδιους τους πολίτες να είναι σε εγρήγορση και να καταγγέλλουν παρόμοια φαινόμενα στην αστυνομία ούτως ώστε να επιτυγχάνεται έγκαιρη παρέμβαση και αποτροπή παρόμοιων βανδαλισμών.
Παρακαλέσαμε επίσης το Τμήμα Δασών να αναλάβει εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών για την τεράστια καταστροφή που προκαλείται στη φυσική κληρονομιά, η οποία αποτελείται από τα αιωνόβια δέντρα, τις δασικές συστάδες και τα άλλα προστατευόμενα δέντρα του τόπου μας, από τις παράνομες υλοτομήσεις λόγω «λαμπρατζιάς».
Καλέσαμε την αστυνομία να πυκνώσει τις περιπολίες της αυτές τις μέρες για να αποτρέψει την εκκοπή των δέντρων.
Πέρασαν χρόνια από τότε. Οι λαμπρατζιές έγιναν δημόσιος κίνδυνος. Άνθρωποι απειλούνται, αλληλοκατηγορούνται, τραυματίζονται. Προχθές θρηνήσαμε και τον πρώτο νεκρό. Έχουμε το πολιτικό θάρρος; Έστω και σε αυτό το μικρό θέμα ας πάρουμε μια σωστή απόφαση. Απόφαση που δεν θα αρέσει, αλλά θα είναι η σωστή. Ναι. Προτείνω να καταργήσουμε τις λαμπρατζιές. Τώρα, και μέχρι να σοβαρευτούμε. Μέχρι να σταματήσει αυτός ο ανελέητος πόλεμος. Διαφορετικά, θα θρηνήσουμε κι άλλα θύματα. Το έθιμο μπορεί να επανέλθει. Τα δέντρα που κόπηκαν, οι περιουσίες που καταστράφηκαν και ακόμα περισσότερο οι άνθρωποι που θα πεθάνουν, δεν επανέρχονται. Σκεφτείτε το.
Ας κάψουμε φέτος το έθιμο. Στην πυρά η λαμπρατζιά.

Γιώργος Περδίκης
Βουλευτής και Γενικός Γραμματέας
Κίνημα οικολόγων Περιβαλλοντιστών